Στην Ελλαδα των μνημονιων και του αθλιου πολιτικου συστηματος, δυσκολα ενας νεος που μπαινει στην αγορα εργασιας και βλεπει πως ειναι τα πραγματα στην πιατσα θα μπορουσε να φιλοδοξει, να κανει ονειρα και να προσπαθησει να φερει εις περας κατι το οποιο θα μπορουσε να του εξασφαλισει την οικονομικη ευημερια.
Το θεμα ομως ειναι πως στην Ελλαδα ενας νεος σημερα δεν μπορει να πετυχει ουτε τα βασικα. Οπως να δουλευει σε μια απλη δουλεια και να μπορει να ειναι οικονομικα ανεξαρτητος εχοντας ενα δικο του σπιτι με ενοικιο και να μπορει να τα βγαλει περα χωρις καμια βοηθεια. Κι αν τα καταφερνει, το πιο πιθανο θα ειναι να δουλευει 12 ωρες την ημερα για να τα βγαζει περα και να του μενει και κατι στην ακρη για ωρα αναγκης. Η ανεργια που μαστιζει σημερα την Ελλαδα συνεπαγεται τη δολοφονια των ονειρων, των φιλοδοξιων και της ζωη των νεων, δεδομενου οτι 60 στους 100 νεους κατω των 25 ειναι ανεργοι και οι υπολοιποι 40 ειτε δουλευουν σε οικογενειακες επιχειρησεις ειτε ανήκουν στους ελαχιστους τυχερους που καταφεραν να εχουν μια σταθερη δουλεια.
Διοτι το θεμα δεν ειναι απλα να ψαξεις να βρεις μια δουλεια, αυτο ειναι κατι που αν ασχοληθεις το καταφερνεις. Το πραγματικο προβλημα ειναι να βρεις εναν εργοδοτη που δεν ειναι ο κλασικος καπιταλας εκμεταλλευτης ο οποίος θα σε παρει "δοκιμαστικα", θα του βγαλεις τη δουλεια και δεν θα σε πληρωσει, εκτος αν σε κρατησει για λιγο καιρο ανασφαλιστο, θα σε πληρωνει με "τρεις κι εξηντα" κι υστερα θα σε διωξει για να βρει τον επομενο που θα εκμεταλλευτει για να κανει τη δουλεια του.
Η ανικανοτητα της κυβερνησης να παρεχει εκπαιδευτικα προγραμματα που να βοηθουν τους νεους να μπουν στην αγορα εργασιας και ο κλασικος "ελληναρας" ο οποιος απαιτει να γνωριζεις τελεια τη δουλεια για να σε προσλαβει λες και θελεις κανενα πανεπιστημιο για να σερβιρεις εναν καφε, σκοτωνουν και διωχνουν τη νεα γενια (πτυχιουχοι και μη) στο εξωτερικο.
Με λιγα λογια, κυβερνηση και κοινωνια καταστρεφουν την τελευταια ελπιδα που εχει η χωρα μας για να ορθωσει αναστημα.
