Γράφει ο Πανίκος Ελευθερίου
Οφείλουμε ως πολίτες τον απαιτούμενο σεβασμό στον πρώην πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος άφησε τα εγκόσμια μετά από μια "γεμάτη ζωή", με πολύ μεγάλης διάρκειας συμμετοχή στα πολιτικά δρώμενα του τόπου. Σεβόμαστε μεν το πολιτικό εκτόπισμα του εκλιπόντος, όμως δεν ανήκουμε στην ομάδα των πολιτών που τον κατατάσσουν στην κατηγορία των μεγάλων ηγετών.
Μεγαλούργησε, αναμφίβολα, ως κομματικός ηγέτης. Ως εθνικός όμως ηγέτης, μέσω της συμμετοχής του στην διαχείριση του Κυπριακού… δεν έχει να επιδείξει (κατά την άποψη μας) κάτι το επωφελές για την πατρίδα του, εκτός ίσως από την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Λέμε «ίσως», γιατί κι αυτός ακόμα ο στόχος, επιτεύχθηκε, κυρίως λόγω της πολύπλευρης στήριξης από την Μητέρα Πατρίδα (αλλά και λόγω των σχεδιασμών των ξένων που μάλλον πίστεψαν ότι το σχέδιο Ανάν ήταν η συνταγή για λύση και ένταξη ταυτόχρονα). Λέμε… «ίσως» γιατί μέχρι σήμερα τουλάχιστον, η ένταξη στην Ε.Ε. δεν ήταν επωφελής κατά τρόπο που να μπορούμε να επιδιώξουμε σωστή λύση στο Κυπριακό (επειδή οι ηγέτες μας, έχοντας ως οδηγό την "Κληριδική ρεαλιστική σχολή σκέψης", επιμένουν στον αναχρονισμό της "λύσης" συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας). Τελικό δε "προϊόν" της πολιτικής σταδιοδρομίας του Γλαύκου Κληρίδη, ήταν το σχέδιο Ανάν, που δεν είναι τίποτε άλλο από μια τελική μορφή του "οράματος" που έχει η σχολή σκέψης των λεγόμενων "ρεαλιστών". Πάντως… η συγκεκριμένη μορφή "λύσης" τέθηκε ενώπιον του λαού στο δημοψήφισμα και απορρίφτηκε με το συντριπτικό 76%.
Επί προεδρίας Νίκου Αναστασιάδη, ωριμάζουν οι συνθήκες για την επαναφορά του σχεδίου Ανάν, με άλλη ονομασία. Φαίνεται, ότι οι εραστές της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας επανέρχονται δριμύτεροι, εκμεταλλευόμενοι και τον θάνατο του ιδρυτή του Δημοκρατικού Συναγερμού και πρώην προέδρου της Κ.Δ. Όλες αυτές οι υπερβολές των τελευταίων ημερών, συνδυασμένες με το τεχνητό κλίμα που δημιουργείται διεθνώς (οι ξένοι κάνουν λόγο για "χρυσή ευκαιρία" για λύση), μας κάνουν να έχουμε εύλογες υποψίες, ότι προετοιμάζεται πυρετωδώς το έδαφος για "λύση πακέτο". Έχοντας ως μοχλό πίεσης (ως υπερόπλο) το Μνημόνιο, θα μας εκβιάζουν για να… «αδράξουμε την χρυσή ευκαιρία» για μια συμφωνία που θα περιλαμβάνει το πακέτο… Μνημόνιο, φυσικό αέριο και Κυπριακό. Τα πράγματα δυσκολεύουν αφάνταστα, αν λάβουμε υπόψη και την στάση του Α.Κ.Ε.Λ. Είναι εμφανές ότι τα δύο μεγάλα κόμματα της Κύπρου έχουν πανομοιότυπους στόχους στο Κυπριακό. Όσο για το πάλαι ποτέ απορριπτικό ΔΗ.ΚΟ. τα πάντα θα κριθούν στις εσωκομματικές εκλογές του Δεκεμβρίου, όπου θα κριθεί αν το κόμμα θα "προσχωρήσει" ολοκληρωτικά, (εγκαταλείποντας κι αυτή ακόμα την χίμαιρα της Δ.Δ.Ο. «με σωστό περιεχόμενο»), ενόψει "νέων πρωτοβουλιών για λύση" στην "ρεαλιστική σχολή σκέψης".
Τους ήρθε γάντι ο θάνατος του ηγέτη αυτής της σχολής σκέψης. Δεν εξηγούνται διαφορετικά όλες αυτές οι υπερβολές και όλη αυτή η "παράσταση αποχαιρετισμού" που στήθηκε. Ποιος είδε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Χρήστο Στυλιανίδη στις τομές στα γεγονότα του Σίγμα, την ημέρα της ταφής του Γλαύκου Κληρίδη και δεν τον φοβήθηκε; Εννοούμε από εμάς τους "μη ρεαλιστές" του "απορριπτικού μετώπου" (που δεν αποδέχεται τις "λύσεις" τύπου σχεδίου Ανάν που προτείνουν οι της "ρεαλιστικής σχολής σκέψης", που μας άφησε ως κληρονομιά ο Γλαύκος Κληρίδης); Γιατί… όλοι αυτοί οι υμνητές του έργου του, δεν φοβήθηκαν που τον άκουσαν, αντιθέτως το χάρηκαν πολύ, γιατί βλέπουν ότι οι εραστές των "λύσεων" τύπου σχεδίου Ανάν εκμεταλλεύονται μια χαρά, τον θάνατο του ηγέτη τους, για να επανέλθουν δριμύτεροι. Χαράς Ευαγγέλια λοιπόν για τους θιασώτες του σχεδίου Μπαν Κι Μουν (της νέας έκδοσης του σχεδίου Ανάν, επί Αναστασιάδη) γιατί μέσω της παράστασης που στήθηκε, λόγω του θανάτου του Γλαύκου Κληρίδη, με την συμμετοχή των Μ.Μ.Ε. οι επικριτές του "διεκδικητικού ρεαλισμού" του Γλαύκου Κληρίδη και των συνεργατών του, παρουσιάζονται περίπου ως οι περιθωριακοί που δεν έχουν υπόθεση, λόγω του μεγάλου εκτοπίσματος και της διεθνής αναγνώρισης που έτυχε. Ότι η αλήθεια στο τέλος έλαμψε, έστω και μετά τον θάνατο του μεγάλου ηγέτη. Αυτό δεν είπε ο Στυλιανίδης με το σοβαροφανές ύφος του, στην συνομιλία που είχε με τον Τσουρούλη (που είχε κι αυτός μεγάλη συμμετοχή στο να παρουσιαστεί ο εκλιπών, ως ο παρεξηγημένος ηγέτης που δικαιώνεται μετά τον θάνατο του); Διαβλέπει, μας είπε περίπου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μια διάθεση αυτοκριτικής της κοινωνίας προς τον Κληρίδη. «Αυτό τον άνθρωπο που τώρα καταλάβαμε την μεγαλοσύνη του και πόσα θα μας πρόσφερε εάν τον αξιοποιούσαμε περισσότερο, ίσως και πιο γρήγορα», «Έβγαινε ο κόσμος στον δρόμο για να εκδηλώσει τον σεβασμό του. Ο σεβασμός εκδηλώθηκε και αποτυπώθηκε και στο πρόσωπο του προέδρου της Δημοκρατίας που είναι ο πολιτικός κληρονόμος της κληριδικής πολιτικής» «Ο πολιτικός κόσμος της Κύπρου απέκτησε από σήμερα ένα θρύλο που θα τον κατατρέχει» πρόσθεσε κι ο Τσουρούλης για να ενισχύσει μάλλον τα επιχειρήματα του συνομιλητή του (αυτό διακρίναμε εμείς). «Υπάρχει ένας πήχης που είναι πολύ ψηλά κι οι πολιτικοί πρέπει να επιλέξουν, είτε θα περάσουν από πάνω, είτε από κάτω», ήταν η επόμενη ατάκα, πάλι του Τσουρούλη» και δεν μπορούσε βέβαια να διαφωνήσει ο Στυλιανίδης, ο οποίος… έξω φρενών προφανώς από την… μικρότητα των αντιφρονούντων, πρόσθεσε ότι «…όποιος δεν μπορεί πλέον δεν αντέχει αυτό το μέγεθος, ας πάει σπίτι του». Τουλάχιστον να ακολουθούν την Κληριδική πυξίδα, ήταν άλλη μια ατάκα. Το "ζουμί" της παρέμβασης στα γεγονότα ήταν στο τέλος. Στέλνει ένα μήνυμα ως ένας Ονήσιλλος, μας είπε ο Στυλιανίδης. Τα ερωτήματα μετά (του κυβ. εκπροσώπου) ήταν καταιγιστικά: Μήπως είχε δίκαιο στην ομιλία του στην ΑΡΓΩ ο Κληρίδης(όταν εισηγήθηκε την Ομοσπονδία) και τον αγνοήσαμε; Ο μακροχρόνιος, πού μας οδηγεί; Το καταληκτικό σχόλιο, στο τέλος της συνομιλίας, είναι αρκούντως κατατοπιστικά για τον νέο άνεμο που φύσηξε: «Υπάρχει ένα κλίμα αλλαγής που ξαναμετρά τα πράγματα και λέει… μήπως ο Κληρίδης είχε δίκαιο;»
Ποιο συμπέρασμα εξάγεται από τα πιο πάνω; Να φυλαγόμαστε! Οι "ρεαλιστές" , θιασώτες του σχεδίου Ανάν, επανέρχονται δριμύτεροι! Ο κληρονόμος άλλωστε της "Κληριδικής πολιτικής", το βροντοφώναξε και στον επικήδειο λόγο: «Προτιμώ να είμαι ωφέλιμος, παρά αρεστός!». Όλοι γνωρίζουν ότι ο σημερινός πρόεδρος θεωρεί ότι θα είναι "ωφέλιμος" αν "πετύχει" να μας πουλήσει την "λύση" Δ.Δ.Ο. για… λύση βιώσιμη, λειτουργική, που θα σέβεται (τάχατες) τα ανθρώπινα δικαιώματα και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Κι ένα θέμα, που σχετίζεται ΑΜΕΣΑ με τα πιο πάνω (τις πιθανότητες που έχει ο σημερινός πρόεδρος για να "πουλήσει" την "λύση" Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Ας προσέξουν ιδιαίτερα οι ΔΗΚΟικοί που έχουν πρόθεση να ψηφίσουν Μάριο Κάρογιαν, στις επικείμενες εσωκομματικές εκλογές για ανάδειξη προέδρου στο ΔΗ.ΚΟ. Ψηφίζοντας τον Μάριο Κάρογιαν, συνεισφέρουν στο να ακολουθήσει το κόμμα τους το ίδιο ακριβώς μοτίβο, με αυτό της προηγούμενης καταστροφικής πενταετίας Χριστόφια. Βοηθούν στην στήριξη αυτών που προτίθενται να επαναφέρουν το σχέδιο Ανάν (σχέδιο Μπαν Κι Μουν θα ονομάζεται). Συμμετέχουν στην ενίσχυση μιας διακυβέρνησης που συνεχίζει τις προσφορές προς στους Τούρκους (βλέπε αποκάλυψη του Στέφαν Φούλε – η Κυπριακή Κυβέρνηση έχει προσφέρει ως αντάλλαγμα της επιστροφής της Αμμοχώστου, το άνοιγμα του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου) και θα βοηθήσουν με την ψήφο τους στο συνεχιζόμενο "ροκάνισμα" του 76% του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και στην επιβολή απαράδεκτης λύσης στο Κυπριακό.
Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος – Κύπρος
