ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Δεν θα αναθεωρήσουμε σήμερα,  ετεροχρονισμένα όσα  γράφαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια, για  το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ), τους εμπνευστές του και τους θιασώτες του. Θα υπερασπισθούμε, όμως, με σθένος τη νοημοσύνη μας…

Στους πολιτικούς γάμους  στις ΗΠΑ (και αλλού) συνηθίζεται, πριν ανταλλαγούν οι δεσμεύσεις κλπ.,  να λέει ο τελετάρχης απευθυνόμενος στους παρισταμένους : « Όποιος έχει να πει κάτι, να το πει τώρα. Αλλιώς ας  πάψει δια παντός…».  Ο κ. Σπυρόπουλος ούτε όταν έπρεπε μίλησε, ούτε δια παντός σιώπησε…

Χρειάστηκε, όμως, 18 ολόκληρα χρόνια!

Γνωμάτευσε τώρα, στη συνέντευξη που έδωσε στον Εθνικό Κήρυκα,  ότι «το ΣΑΕ έχει πεθάνει προ πολλού».  Και, κατά το «ο βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο βασιλεύς» επιχειρεί να …νεκραναστήσει έναν άλλον ψόφιο οργανισμό, το «δικό» του «Ελληνοαμερικανικό Εθνικό Συμβούλιο»!  Φιλοδοξεί να το καταστήσει τώρα αυτό που από γεννησιμιού του δεν πέτυχε:  «Να αντιπροσωπεύει την Ομογένεια όχι μόνο για τα εθνικά θέματα, αλλά για θέματα που την αφορούν». Αλλά, αλήθεια, ποια ομογένεια, κ. Σπυρόπουλε; Της Αμερικής; Της Αυστραλίας; Της Ευρώπης; Της Νότιας Αμερικής, της Μαύρης Θάλασσας  και του κόσμου όλου; Η «ιδέα» δεν αντέχει καν σε συζήτηση.

Όπως δεν είναι σοβαρή και η «γνωμάτευσή»  ότι ο  «θάνατος» του ΣΑΕ προήλθε: «από την προχειρότητα η οποία υπήρξε και περισσότερο η σκέψη της  χειραφέτησης της Ομογένειας από τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδος»…

Μόνον αυτό έφταιξε;  Όχι  η  παροιμιώδης ανικανότητα ορισμένων μελών του προεδρείου;  Όχι ότι δεν καταφέρατε -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, σε Νότια Αμερική- Ωκεανία, Μαύρη Θάλασσα, να προσελκύσετε στο ελάχιστο το ενδιαφέρον της Ομογένειας; Όχι ότι δεν πετύχατε να ολοκληρώσετε ούτε έναν από τους ελάχιστους  έστω στόχους που είχατε βάλει;  Αλίμονο,  φοβάμαι βλέπετε μόνον το σακούλι που κρέμεται στην πλάτη του μπροστινού σας…

Όταν, όντας μέλος του Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου έβαζε ο κ. Σπυρόπουλος υποψηφιότητα για Πρόεδρος του ΣΑΕ το 1995 δεν ήξερε ότι  αυτό ήτανε μια «ουτοπία»;  Γιατί δεν είχε τότε ενημερώσει την Ομογένεια;  Δεν είχε αντιληφθεί «διάθεση χειραφέτησης της ομογένειας»;  Τι έκανε; Πώς αντέδρασε τότε;  Γιατί δεν το κατήγγειλε τότε στην Ομογένεια;

Θα συμφωνήσουμε, ωστόσο, στην, έστω και  πρωθύστερη, θρηνωδία του «…για όλα αυτά τα τεράστια ποσά διαχρονικά που διατέθηκαν για το ΣΑΕ»…  Δεν θα δεχθούμε, όμως, την καθυστερημένη ευαισθησία του:  «…θα το θέλαμε όλοι να δούμε πού πήγαν αυτά τα χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου”…

Αργήσατε.  Αυτό πλέον το ψάχνουν οι «αρμόδιες αρχές»…

Ο κ. Σπυρόπουλος ανέβασε τον πήχυ: Υπολόγισε «μεταξύ 200 και 250 εκατομμυρίων ευρώ» τα χρήματα που διοχετεύθηκαν στο ΣΑΕ.  Προς τι. αλήθεια, η υπερβολή;  Αλλά και τι θέλετε να μας πείτε όταν στην ερώτηση εάν είχατε ζητήσει «απολογισμό» απαντάτε: «βεβαίως» και εξηγείτε (;) «την εποχή που ανέλαβα εγώ για τις Ηνωμένες Πολιτείες το ΣΑΕ είχαμε υποβάλλει στον κ. Κασσίμη γραπτώς αιτήματα για την αλλαγή του νόμου 3480 ο οποίος ήταν ελλιπής και δυστυχώς δεν έγινε ποτέ»… Ποια σχέση είχε η αλλαγή του νόμου με τον απολογισμό; Και ποιος όφειλε (και ακόμη οφείλει)  να αποδώσει απολογισμό τι έγιναν τα χρήματα;  Η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού  στο ΣΑΕ ή το Προεδρείο του  ΣΑΕ στην γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού; Μήπως ο Πρόεδρος; Μήπως ο Ταμίας; Η μήπως ο γενικός διευθυντής της ΓΓΑΕ;  Μην τρελαθούμε εντελώς… Εκτός και εάν κάτι άλλο υπονοείτε. Αλλά, αν έτσι είναι, γιατί δεν μας το λέτε ευθέως;

Εάν απολογισμό ήθελε πράγματι ο κ. Σπυρόπουλος, -και δεν έχουμε λόγους να το αμφισβητούμε-  μας γεννά την απορία: γιατί δεν είχε -τότε-  συναχτεί και δεν είχε -τότε- προσυπογράψει τις επιστολές  της Γραμματέως Όλγας Σαραντοπούλου και του Συντονιστή Νοτίου Αμερικής  Νικηφόρου Νικολαϊδη που αυτό ακριβώς  επανειλημμένως ζητούσαν από τον Πρόεδρο κ. Στεφ. Ταμβάκη;

Μήπως έτυχε να πληροφορηθείτε, Κύριε Σπυρόπουλε, ότι τον Μάιο του 2007 σύσσωμο  το συντονιστικό σας συμβούλιο Αμερικής σας «παραίτησε» ακριβώς γιατί, όπως είπαν, αρνιώσασταν να τους δώσετε απολογισμό των δαπανών ΣΑΕ στην Αμερική; Είναι έτσι;

Όταν (2009, 2010) κόπηκαν από την Ελλάδα οι χρηματοδοτήσεις,  πονέσατε τα χρήματα του ελληνικού λαού;

Κι έπειτα, στο ερώτημα εσείς τι κάνατε στην Αμερική, επιχειρήσατε να απαντήσετε με τη φράση:  «η προπληρωμή πάντοτε γινόταν από εμένα προσωπικά και εφόσον έστελνα τα παραστατικά στην Ελλάδα τότε ένα κομμάτι πληρωνόταν διότι πάντα προπλήρωνα εγώ. Το σύνολο των εξόδων όμως ήταν 1.477.000 εκ των οποίων η κυβέρνηση ακόμα μου χρωστάει 255.000».

Αλήθεια, ποιός νομικός σύμβουλος και ποιός λογιστής συμβούλεψε τον κ. Σπυρόπουλο ότι μπορούσε τάχα το ταμείο του ΣΑΕ να είναι η τσέπη του και η τσέπη του το ταμείο του ΣΑΕ; Γιατί δεν περίμενε να λάβει την επιχορήγηση και από αυτά να κάλυπτε τις δαπάνες;

Ενδιαφέρον έχει, όμως,  και το που τα ξόδεψε κοντά 2.000.000. «Τα περισσότερα –λέει- μεταξύ νεολαίας, διότι είχαμε ένα μεγάλο αριθμό νεολαίας με διάφορα συνέδρια που είχαν γίνει και φυσικά τα συνέδρια που ήταν στην Ελλάδα».  Συγνώμη, προς τι ο πληθυντικός;  Ένα και μοναδικό συνέδριο νεολαίας έγινε στην  Θεσσαλονίκη, αν δεν μας απατά η μνήμη, που κόστισε περίπου 100.000 και είχε συμβάλει με κάποιο ποσόν και η Γραμματεία Νέας Γενιάς, πάλι αν δεν κάνουμε λάθος… Έτσι είναι;

Τώρα ο κ. Σπυρόπουλος  χαρακτηρίζει  «τεράστιο λάθος» την αναδιοργάνωση του ΣΑΕ.  Κατηγορεί δε συλλήβδην όλους τους υφυπουργούς Απόδημου Ελληνισμού ότι έπαιρναν τους φακέλους του ΣΑΕ στο σπίτι τους… Τότε, γιατί έστελνε προτάσεις;

Ένα ρημάδι γραφείο είχε το ΣΑΕ στη Θεσσαλονίκη, την ούτω καλουμένη «πρωτεύουσα του ελληνισμού» και δεν μπόρεσαν  (ούτε καν προσπάθησαν!) να το υπερασπισθούν. Τί έκανε -τότε- ο κ. Σπυρόπουλος;  Ούτε τις τρεις υπαλλήλους προστάτεψαν!  Οι υφυπουργοί, τώρα, τους μάραναν…

Εντούτοις, είμαστε οι τελευταίοι που θα τους υπερασπισθούν. Όχι διότι ορισμένοι εξ αυτών δεν το αξίζουν, αλλά γιατί  η δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι να υπερασπίζεται υφυπουργούς, υπουργούς και πρωθυπουργούς.  Όμως εκείνο το «όλα τα στραβά  ψωμιά η νύφη τα πληρώνει» παραείναι βολικό, για να χωρέσει όλες τις αμαρτίες του Προεδρείου!

Τώρα δεν μας κάνει ούτε η διακομματική επιτροπή της Βουλής. «Δεν έχει κανέναν ουσιαστικό ρόλο –λέει ο κ. Σπυρόπουλος-  είναι τυπική, απλώς για να ασχολείται το κάθε κόμμα με τον Απόδημο Ελληνισμό».  Έτσι πιστεύετε; Και κείνο το έρμο το Σύνταγμα που λέει ότι «το Κράτος μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού κλπ.» τι να το κάνουμε;  Να το αναθεωρήσουμε, ή να το αναθέσουμε μήπως κι αυτό στο «εθνικό συμβούλιο»;

Και τι θα πει:  «σήμερα ο Απόδημος Ελληνισμός δεν έχει καμία επαφή οργανωτικά με την Ελλάδα»!  Δηλαδή το «πεθαμένο» το ΣΑΕ ήταν η «επαφή»; ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΕΠΑΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ  ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ; Οι Οργανώσεις, η Εκκλησία,  τα Σχολεία, όλα για πέταμα;  Κρίμα…

Τώρα, το ότι “ο νόμος δεν επιτρέπει την επέκταση του προεδρείου πάνω από ένα χρόνο” και πως γι αυτό  δήθεν έπρεπε να παραιτηθείτε, είναι Ολλανδικό αστείο!  Όχι ένα, αλλά τρία χρόνια καθίσατε  έτσι! και δεν σας πείραξε.    Κι αν αυτό σήμαινε κάτι,  είναι πως  το Προεδρείο του ΣΑΕ είχε υποχρέωση πριν εκπνεύσει η θητεία του να κάνει εκλογές. Το που, πως κλπ. όφειλαν οι ίδιοι να το βρουν! Πάντα υπάρχει η νόμιμη διέξοδος. Άλλωστε η Ομογένεια τους εξέλεξε. Όχι η Κυβέρνηση!  Γι αυτό και πριν εγκαταλείψουν το σκάφος, όφειλαν να έχουν αποδώσει απολογισμό στην ομογένεια.

Το υπαινιχτήκαμε στην αρχή. Είχε στραβά η δομή του ΣΑΕ.  Άξιοι άνθρωποι στο τιμόνι, όμως, μπορούσαν να τα διορθώσουν. Ναι, κάποιοι πολιτικοί έκαναν λάθη σε σχέση με την Ομογένεια. Αν είχαμε, όμως, εναργούς  ηγέτες και τα λάθη θα προλάβαιναν πριν εκδηλωθούν και, σε κάθε περίπτωση, τότε και όχι τώρα θα τους ζητούσανε το λόγο!  Αλλά τότε είχαμε αγαστές σχέσεις εξουσίας… Τώρα…

Ωραία η ερώτηση ωραιότερη η απάντηση στην επόμενη ατάκα της συνέντευξης:  «…γιατί να εμπιστευθεί ξανά η Ομογένεια την κομματοκρατία της Ελλάδος;»  Σπυρόπουλος: «δεν εμπιστεύεται πια η Ομογένεια, έχει χαθεί αυτή η έννοια (…) Ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδος φοβάται την οργανωμένη Ομογένεια»!

Αλλά Κύριοι,  τα κόμματα και ο πολιτικός κόσμος, είναι  το μόνο ασφαλές προπύργιο κάθε Δημοκρατίας.  Αν δεν είναι καλά, δεν τα ψηφίζουμε. Τα αλλάζουμε. Αλλά δεν τα καταργούμε. Και, κυρίως, δεν αποσύρουμε την εμπιστοσύνη μας από αυτά.  Γιατί πίσω τους, έρχονται  μόνον τανκς και Καλάσνικοφ!

Εκεί μήπως θέλετε να πάτε τον απανταχού ελληνισμό;