Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.
Η συνολική, άγρια και εγκληματική επίθεση της Νέας Τάξης κατά των Λαών του κόσμου, εντείνεται σε όλα τα επίπεδα.
Στην Ελλάδα, έχει ήδη πάρει χαρακτηριστικά γενοκτονίας.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση για την Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας η οποία εγκρίθηκε το 1948 και σύμφωνα με το Άρθρον ΙΙ, "ως γενοκτονία νοείται οιαδήποτε εκ των κατωτέρω πράξεων, ενεργουμένη με την πρόθεσιν ολικής ή μερικής καταστροφής ομάδος, εθνικής, εθνολογικής, φυλετικής ή θρησκευτικής, ως τοιαύτης :… γ) Εκ προθέσεως υποβολή της ομάδος εις συνθήκας διαβιώσεως δυναμένας να επιφέρωσιν την πλήρη ή την μερικήν σωματικήν καταστροφήν αυτής και δ) Μέτρα αποβλέποντα εις την παρεμπόδισιν των γεννήσεων εις τους κόλπους ωρισμένης ομάδος".
Ακόμη λοιπόν και με την στενή έννοια του όρου "γενοκτονία", αυτήν την στιγμή, η επίθεση την οποία δέχεται από το πολιτικό σύστημα ο ελληνικός Λαός, έχει σαφέστατα τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας: Από πρόθεση σε συνέργεια και συναυτουργία οδήγησαν το Λαό σε συνθήκες διαβίωσης που μπορούν να φέρουν την μερική τουλάχιστον καταστροφή του, από πρόθεση, σε συνέργεια και συναυτουργία, έχουν πάρει μέτρα παρεμπόδισης της ανάπτυξης της οικογένειας, από πρόθεση σε συνέργεια και συναυτουργία, αλλάζουν με τη βία τη δημογραφική εικόνα της χώρας.
Το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό του προσωπικό, είναι λοιπόν σαφέστατα κατηγορούμενο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Και από αυτήν την κατηγορία, δεν ξεφεύγει – αντιθέτως μεγάλη ευθύνη έχει και η αριστερά, σταλινική και ροζουλί – η οποία είναι και φυσικός και ηθικός αυτουργός στην καταστροφή των εθνικών χαρακτηριστικών του Λαού μας.
Αυτό λοιπόν το πολιτικό προσωπικό, που σήμερα και εν όψει εκλογών, ανερυθρίαστα στα ΜΜΕ της ντροπής, καυγαδίζει για το ποιος θα γίνει καπετάνιος στο καράβι που βουλιάζει, είναι κατηγορούμενο και υπόδικο, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Εγκλήματα, που σημειωτέον, δεν παραγράφονται στο διηνεκές.
Το μοναδικό ζητούμενο είναι η δίωξη, και η απονομή δικαιοσύνης στα άτομα αυτά. Με δυο λόγια, σε αντίθεση με τα κρατικά δίκαια των χωρών, όπου έχουμε καθετοποιημένη μορφή ανάπτυξης των δικαιοδοτικών συστημάτων (νομοθέτης, δικαστής, φυλακή), στο διεθνές δίκαιο, η άσκηση δίωξης και η φυλάκιση των εγκληματιών, προϋποθέτουν τον πλήρη έλεγχο της νομοθετικής και δικαστικής τουλάχιστον εξουσίας, από το Λαό.
Μια θέση/πρόταση, που – δυστυχώς – μόνο το Πατριωτικό Μέτωπο, έχει αναπτύξει με την επιστημονική συγκρότηση και τη σαφήνεια του πλαισίου της αμεσοδημοκρατικής πολιτικής του φιλοσοφίας. Από την άλλη, δυστυχώς επίσης, έχουμε ένα Λαό, που ακόμη "ψάχνεται" μεταξύ επιστροφής στην εποχή των δανεικών και των επιδοτήσεων, φαντασιώνεται πως ο Τσίπρας θα του φέρει "λεφτά", ο Κασιδιάρης θα τους "πλακώσει στο ξύλο", ή ακόμη χειρότερα, τρέχει πίσω από διαφόρων τύπων παλαβιάρηδες, που του τάζουν θεραπεία "δια πάσαν νόσον" ή του μοιράζουν… ομόλογα δισεκατομμυρίων, τύπου "νερού του Καματερού".
Επειδή όμως η ζωή έχει τους κύκλους της δικής της – κατά Αριστοτέλη – νομοτέλειας, αργά η γρήγορα, το Πατριωτικό Μέτωπο, θα κληθεί να παραδώσει την εξουσία στο Λαό, και να οδηγήσει στα Ορκωτά Δικαστήρια, τους κατηγορούμενους για εγκλήματα κατά του ελληνικού Λαού. Υλοποιώντας φυσικά τη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ, η οποία υποχρεώνει και το Λαό μας, να στείλει στη φυλακή για Γενοκτονία, όλο αυτό το απίθανο δοσιλογικό σκουπιδαριό, αριστερό και δεξιό, που βιάζει καθημερινά το Λαό και την Ελλάδα μας.
Υ.Γ. Και για να μην ξεχνιόμαστε, η θέση αυτή, ισχύει και για τους εν Κύπρω δοσίλογους, οι οποίοι μετέτρεψαν μια χώρα και ένα Λαό, σε κοινότητα και μειονότητα.
