Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια- φαίνονταν οι φλέβες, τόσην εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο,τα ‘χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ” Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων· χίλια τάλαρα γύρευαν. […]
Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: «Αυτά και δέκα χιλιάδες τάλαρα να
σας δώσουνε, να μη καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι” αυτά
πολεμήσαμε».
(Απομνημονεύματα, 1829 – 1850)
