Η διεξαγωγή ταυτόχρονα εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση και την ευρωβουλή, δεν μπορεί να οδηγήσει σε αναγνώριση συγκεκριμένου νικητή, χωρίς να ληφθούν υπόψη τα αποτελέσματα και των δύο αναμετρήσεων. Δεν μπορεί για παράδειγμα να θεωρηθεί νικητής εκείνος που θα έρθει πρώτος στις ευρωεκλογές, την ίδια στιγμή που θα έχει χάσει κατά κράτος τις αυτοδιοικητικές και το αντίθετο.

 
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα θεωρηθεί ξεκάθαρα νικητής την επόμενη Κυριακή, εάν κερδίσει το δήμο της Αθήνας, την περιφέρεια Αττικής και έρθει και πρώτος στις ευρωεκλογές (ανεξαρτήτως διαφοράς). Εάν κερδίσει την περιφέρεια Αττικής και πάρει και μια καλή διαφορά στις ευρωεκλογές και πάλι θα θεωρηθεί ξεκάθαρα νικητής. 
Αν όμως χάσει το δήμο της Αθήνας και την περιφέρεια Αττικής, τότε θα πρέπει οπωσδήποτε, να πάρει μεγάλη διαφορά από τη ΝΔ στις ευρωεκλογές και φυσικά θα πρέπει να ξεπεράσει το ποσοστό των βουλευτικών εκλογών του 2012 ή έστω να είναι πολύ κοντά.
 
Σε κάθε άλλη περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα θεωρηθεί ηττημένος. Στην περίπτωση δε που τυχόν έρθει πίσω από τη ΝΔ στις ευρωεκλογές, δεν το συζητάμε, τότε, όχι απλά θα έχει χάσει, αλλά θα υπάρξει σοβαρότατο πρόβλημα για το ίδιο το κόμμα. 
Αν μάλιστα, στην περίπτωση αυτή, χάσει ταυτόχρονα την Αθήνα και την περιφέρεια Αττικής, τότε θα πρόκειται για πλήρη καταδίκη του από το εκλογικό σώμα.
 
Επειδή μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ θα έρθει πρώτος στις ευρωεκλογές, εκεί που πρέπει να εστιάσουμε το βράδυ των εκλογών είναι: Πρώτον στη σύγκριση του αποτελέσματος των ευρωεκλογών με εκείνο των βουλευτικών και δεύτερον, στη γενική εικόνα του κόμματος σε όλους τους νομούς. 
Δηλαδή, σε πόσους νομούς υπάρχει πρωτιά και άνοδος.