Του Πάνου Χατζηγεωργιάδη, Τομεάρχης πολιτισμού και Υπ. Ευρωβουλευτής με το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ-Μέλος ένωσης πνευματικών δημιουργών Αγγλίας, Λογοτέχνης και Δημοσιογράφος
Είναι γεγονός χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση, πως οι επερχόμενες Ευρωεκλογές της κυριακής θα αποτελέσουν κομβικό σημείο για τις εξελίξεις τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη και πως η διαχείρηση αυτής της εξαιρετικά σημαντικής ιστορικής στιγμής, πέφτει και στα χέρια των ψηφοφόρων οι οποίοι καλούντια να επιλέξουν νέα πρόσωπα και κυρίως νέες νοοτροπίες όσον αφορά τα κοινά.
Το αέναο πρόβλημα της Ελληνικής κοινωνίας ίσως απο παλιγγενεσίας και εντεύθεν, η οποία μας αφορά πρωτίστως ως Έλληνες, και το ουσιαστικό δίλλημα πέρα απο τα δήθεν ψευτοδιλλήματα που υποβάλλουν τεχνιέντως συνειδησιακά όσοι το κάνουν στον λαό, του τύπου "Ευρώ ή χάος", είναι το εάν επιτέλους ως σύνολο μπορέσουμε να υπερβούμε εαύτον, ώστε να αλλάξουμε νοοτροπίες του παρελθόντος χρόνου οι οποίες ταλανίζουν τον τόπο και τον έχουν φέρει σε αυτό εδώ το συγκεκριμένο οικονομικοπολιτικοκοινωνικό του χάλι.
Έχω ξανατονίσει και άλλοτε πως αν κάποιοι θα πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά σε αυτή την χώρα, είναι όσοι κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης τουλάχιστον επέβαλλαν νοοτροπίες φιλοτομαρισμού και κακώς ενοούμενου εγωισμού έναντι του συνόλου, στον λαό, τον απόσπασαν απο το καθήκον της ανάληψης της προσωπικής ευθύνης και του δημιούργησαν την εντύπωση πως μπορεί μία κοινωνία να σταθεί με δανεικά και χωρίς ιδανικά, με μόνο της όπλο τον άκρατο λαικισμό για τις μάζες, το μνημόνιο δεν είναι παρά ο λογαριασμός μιάς ασύδοτης μεταπολιτευτικής ασυδοκρατίας, ένας λογαριασμός τον οποίον καλείται να αποπληρώσει ο λαός του οποίου το μεγαλύτερο μέρος ίσως δεν συμμετείχε σε όλο αυτό το φαγοπότι, όμως με την οκνηρία και την απολιτική στάση του που το ίδιο το σύστημα εξέθρεψε αποκόβωντας συνάμα τις ουσιαστικές φωνές οι οποίες ακούγονται απο τους πολλούς ως "φωνή βοώντος εν τη ερήμω", επέτρεψε την ατιμωρησία και γιγάντωσε τα αρνητικά έναντι των θετικών.
Τι να πρωτοσκεφτεί κανείς και για τι να πρωτομιλήσει, για το σύστημα της αεθνικής παιδείας που περιορίζει τον ορίζοντα των νέων στα απολύτως απαραίτητα και την στείρα επιδίωξη για επαγγελματική αποκατάσταση, για την διαφθορά παντού σε σημείο όπου ο διεφθαρμένος να θεωρείται ο "επιτυχημένος" της εποχής, για την ελευθεριότητα και τον εκχυδαισμό της τέχνης όπου κατήντησαν τον λαό να μην μπορεί να ξεχωρίσει το ωραίο απο το βρώμικο και το χυδαίο, για την διαφθορά των νέων κυρίως σε σημείο όπου και πάλι κανείς δεν μπορεί να διαχωρίσει το ορθόν έναντι του λάθους, όπου τα πάντα με πρώτα την πατρίδα, την θρησκεία και την οικογένεια να θεωρούνται οχι μόνον υπό αμφισβήτηση αλλά και "παλαιομοδιτικα", για την ενίσχυση της ανωμαλίας παντού και την περιθωριοποίηση όσων τολμούν να ψελλίσουν την αντίθεση των με τον χαρακτηρισμό του "φασίστα" που πλέον έχει γίνει μία καραμέλα στο βρώμικο στόμα όλων όσων επιδιώκουν ακριβώς ετούτη την κατάσταση της "ελεγχόμενης ασυδοσίας" που ονομάζουν ακόμη κάποιοι αναιδώς "δημοκρατία", για την απαξίωση της ψήφου και το ξεπούλημα της ακόμα και για μερικά ευρώ μιάς και αποκτάται ακόπως ;
Για αυτά και πολλά άλλα η ευθύνη μας στις επερχόμενες εκλογές αλλά και σε κάθε εκλογή για τα δημόσια πρόσωπα, ρίχνει το γάντι της ευθύνης σε όλους μας, μα θα πρέπει να είμαστε και έτοιμοι και προετοιμασμένοι ώστε να μπορούμε να την αναλάβουμε και να την φέρουμε εις πέρας πλήρως και για τούτη την ανετοιμότητα φροντίζουν καθημερινά όλοι όσοι βρίσκονται παντού στην ζωή μας ακροβολισμένοι απο το σύστημα της εξουσίας, στο ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ λέμε πάντα πως δεν πολεμούμε πρόσωπα τα οποία αλλάζουν απο καιρού εις καιρόν, αλλά νοοτροπίες και η εκρίζωση του "ανθρώπου της μεταπολίτευσης" απο το κοινωνικό ασυνείδητο του Ελληνικού λαού, ένα πρώτυπο ανθρώπου που δεν αξίζει στον Έλληνα, μαζί με την απενοχοποίηση του εθνικισμού αποτελούν απο τα πρώτα μελήματα μας ως κίνημα ουσιαστικής ανατροπής όσων κάνουν κακό σε αυτόν τον χιλιοβασανισμένο τόπο που ποτίστηκε με το αίμα των προγόνων μας οι οποίοι πίστεψαν στην πραγματική αναγέννηση του.
Χρειαζόμαστε μία νέα πνευματική αναγέννηση, μία ανάταση του λαού και μία πνευματική επανάσταση η οποία θα διαλύσει επιτέλους το σαπισμένο σύστημα που θρέφεται απο την δική μας οκνηρία για τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω, χρειαζόμαστε μία νέα "μεγάλη ιδέα" με ή χωρίς την Ευρώπη που θα στεγάσει απο κάτω της όλες τις υγιείς δυνάμεις αυτού του τόπου και θα προσφέρει στον λαό ουσιαστική και το κυριότερο πραγματική έξοδο απο αυτήν εδώ την κρίση των αξιών που ως κορυφή του παγόβουνου έχει τα οικονομικά ζητήματα, χρειαζόμαστε να γκρεμίσουμε τον HOMO METAPOLITICUS μαζί με τα παράσιτα του που κατατρώνε τις σαρκες μας και τρωγοπίνουν εις βάρος μας και με την έστω και ακούσια βοήθεια μας, αν αλλάξουμε μυαλό και τακτική τα πάντα είναι εφικτά, αν αλλάξουμε εμείς τότε σίγουρα θα αλλάξει και η Ελλάδα, η δική μας Ελλάδα και οχι αυτό το σημερινό Ελληνικό (;) προτεκτοράτο το οποίο επαιτεί βγαίνοντας στις αγορές και βιάζεται καθημερινά απο τους ντόπιους και ξένους επιβήτορες του επί δεκαετίες που παριστάνουν τους σωτήρες με απύθμενο θράσος.
