Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις, η 17Ν και η νέα ελληνική κυβέρνηση
του Βασίλη Κοψαχείλη*
Η ψήφιση του νομοσχεδίου του υπουργείου Δικαιοσύνης, όπου μεταξύ άλλων δίνει την δυνατότητα αποφυλάκισης του Σάββα Ξηρού – έστω και με περιοριστικά μέτρα – έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις. Κυρίως όμως, επηρεάζει αρνητικά και καθοριστικά τις διεθνείς σχέσεις της χώρας μας με φίλους και συμμάχους που όλο το προηγούμενο διάστημα έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους να στηρίξουν την Ελλάδα στον αγώνα για αξιοπρεπή επιβίωση. Η συζήτηση και ο προβληματισμός δεν αφορά τον εκσυγχρονισμό του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας. Σαφώς και τασσόμαστε υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των καλύτερων συνθηκών διαβίωσης και τον εκσυγχρονισμό του σωφρονιστικού συστήματος.
Η συζήτηση και ο προβληματισμός αφορά το γεγονός ότι ένας τρομοκράτης που στα πλαίσια δράσης της εγκληματικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη», σκότωσε, ανατίναξε, έκλεψε, έβαλε σε περιπέτειες την χώρα στις διεθνείς της σχέσεις, τρομοκράτησε, «έκλεισε» σπίτια, και στο τέλος έπεσε και ο ίδιος θύμα της προκλητικά παράνομης δράσης του, μπορεί μετά από μερικά χρόνια στην φυλακή να κυκλοφορεί πάλι ελεύθερος, δικαίωμα που αυθαίρετα στέρησε εκείνος από τα θύματά του.
Η οργάνωση «17 Νοέμβρη» και οι πρωταγωνιστές της εμφανίστηκαν στο προσκήνιο το 1975, σε μία εποχή που η χώρα είχε μπει σε ένα νέο κύκλο πολιτικών διεργασιών και εξελίξεων, σαφώς πιο δημοκρατικών από την προηγούμενη περίοδο. Καθόλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης λειτούργησε ως «μπράβος-εκτελεστής» πολιτικών και άλλων «συμβολαίων». Κυρίως όμως έφερε την χώρα μας σε ρήξη με τις ΗΠΑ – την μόνη μεγάλη δύναμη που μας συνδέουν πολλά περισσότερα από όσα μας χωρίζουν.
Ο ερευνητής και ο ιστορικός του μέλλοντος που θα ασχοληθεί με το φαινόμενο «17 Νοέμβρη», για να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα, θα πρέπει να ρωτήσει ποιος ωφελήθηκε από την δράση αυτής της εγκληματικής οργάνωσης. Ποιοι τελικά εξυπηρετήθηκαν από την δράση των Ξηρών και των υπολοίπων μελών της. Σίγουρα πάντως δεν εξυπηρετήθηκαν τα Ελληνικά συμφέροντα ούτε και τα Αμερικανικά. Η «17 Νοέμβρη» εξασφάλισε ότι η δράση της θα αποτελεί πάντα πρόβλημα στις διμερείς σχέσεις των δύο συμμάχων, Ελλάδας και ΗΠΑ. Από το 1975 έως και το 2002, η ύπαρξη της «17 Νοέμβρη» δηλητηρίαζε τις Ελληνο-Αμερικανικές σχέσεις και στέρησε από την Ελλάδα οφέλη που θα μπορούσε να είχε αποκομίσει από μία Αμερική που τότε βρισκόταν στο απόγειο της ισχύος της. Απομόνωσε την Ελλάδα από τον μεγάλο Ατλαντικό της σύμμαχο και την οδήγησε σε άλλους προσανατολισμούς.
Η εξάρθρωση της οργάνωσης το 2002 σήμανε και την εξομάλυνση των Ελληνο-Αμερικανικών σχέσεων. Τα τελευταία χρόνια η σχέση αυτή έγινε στενότατη και θερμότατη, όπως θα έπρεπε να είναι. Σήμερα οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα και μεγάλες προκλήσεις. Παρόλα αυτά, η στήριξή τους στην Ελλάδα που αγωνίζεται πλέον να επιβιώσει ενός στραγγαλισμού που τις επιβάλλεται από δικά της λάθη και από αμφίβολης αξιοπιστίας «εταίρους», ήταν ουσιαστική και καθοριστική. Ο Λευκός Οίκος παρέσχε αμέριστη στήριξη στην νέα Ελληνική κυβέρνηση με συνεχείς παρεμβάσεις στους Ευρωπαίους «εταίρους» της. Αν δεν μας έχουν στραγγαλίσει ακόμη, αυτό το οφείλουμε στις ΗΠΑ και στην στήριξή τους.
Και σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, που «παίζεται» κυριολεκτικά το μέλλον της χώρας μας στην άκρη του γκρεμού, έρχεται μία απόφαση – λες και δεν είχε άλλες προτεραιότητες η κυβέρνηση – να ταράξει και πάλι τις Ελληνο-Αμερικανικές σχέσεις. Να προκαλέσει αρνητικά το κοινό αίσθημα και τα αντανακλαστικά της μόνης μεγάλης συμμάχου της χώρας μας και να μας αφήσει ακάλυπτους στην Ευρωπαϊκή φουρτούνα με δυναμική να εξελιχθεί σε σαρωτικό καταστροφικό τυφώνα αν υπολογίσουμε τα κύματα των λαθρομεταναστών και την Ισλαμιστική απειλή στην πόρτα μας.
Ποιους πάλι εξυπηρετούμε; Πάντως όχι τα Ελληνικά και Αμερικανικά συμφέροντα. Έτσι, πάμε να «πολεμήσουμε» για την τιμή και την αξιοπρέπειά μας στο ΔΝΤ και στην Ευρώπη, μόνοι και επί Ξηρού κρεμάμενοι…
* ΠΗΓΗ: GeIntelligence
