Σε αυτό το παραμύθι δεν υπάρχει happy end

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Το ερώτημα είναι απλό. Δικαιούται ο κ. Τσίπρας να δραπετεύσει μέσω εκλογών ή δημοψηφίσματος από την σκληρή πραγματικότητα της υπογραφής μίας συμφωνίας που θα καταρρίπτει όλες τις προεκλογικές του δεσμεύσεις; Και να παραμείνει κυρίαρχος των πολιτικών εξελίξεων; Κατά την ταπεινή μου άποψη όχι. Δεν δικαιούται να διαιωνίσει μία κατάσταση ήδη πολύ δύσκολα αναστρέψιμη για τη χώρα, μετά τη δραματική και καταστροφική απώλεια χρόνου.

Γιατί είναι αναμενόμενο ακόμα και αν γίνουν εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι και πάλι πρώτο κόμμα. Ή αν γίνει δημοψήφισμα να επικρατήσει η γραμμή που θα θελήσει να περάσει. Και τι θα έχει επιτευχθει; Κι άλλος χαμένος χρόνος και ξανά μία από τα ίδια. Αντε πάλι από την αρχή. Η ώρα της ιστορικής του ευθύνης είναι τώρα. Δική του είναι η μπάλα, δικό του το γήπεδο, δικές του και οι ευθύνες. Το παραμύθι πρέπει να τελειώσει εδώ. Και δεν υπάρχει happy end.

Δεν μπορεί να συνεχιστεί η ίδια καραμέλα αιωνίως, ότι τάχα μου -ντεμέκ που λένε και οι Θεσσαλονικείς- υπάρχει συνταγή επιτυχίας που δεν μπορεί να εφαρμοστεί επειδή… όλοι πολεμούν την κυβέρνηση. Οι εταίροι, οι διεθνείς συνομωσίες των… μασόνων και των υπερεθνικών οργανισμών, τα εγχώρια συμφέροντα, οι διαπλεκόμενοι κλπ κλπ κλπ. Εφτασε ο κ. Φίλης να δηλώσει σε τηλεοπτική εκπομπή ότι τα κανάλια ασκούν αντιπολίτευση στην κυβέρνηση! Αν είναι δυνατόν! Πρόκειται για την κυβέρνηση με την μεγαλύτερη στήριξη όλων των εποχών από την πλειοψηφία των media. Για ευνόητους λόγους βέβαια, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας! Όμως είναι ενδεικτικό του τρόπου σκέψης. “Δεν ανεχόμαστε κριτική”. Ούτε καν την ελάχιστη…. Για όλα φταίνε πάντα όλοι οι άλλοι…

Όμως όχι. Τα ψέμματα τελειώνουν για την “πρώτη φορά αριστερά” κυβέρνηση. Θα πιει το πικρό ποτήρι της ανάληψης της ευθύνης και της φθοράς. Δεν δικαιούται να κοροϊδεύει χωρίς συνέπειες. Και κορόιδεψε πολύ προεκλογικά η σημερινή κυβέρνηση. Αν έχει εναλλακτικό αξιόπιστο σχέδιο ο κ. Τσίπρας ας το ρίξει επιτέλους στο τραπέζι. Επειδή όμως δεν έχει και αντιπροτείνει μόνο αντιαναπτυξιακή φοροκαταιγίδα, τότε οφείλει να προχωρήσει σε συμφωνία όσο είναι καιρός. Ή αν πράγματι δεν το αντέχει πολιτικά, ας παραιτηθεί. Ας ανοίξει τον δρόμο για άλλου είδους συνεργασίες. Δοκίμασε, μετρήθηκε, ζυγίστηκε και βρέθηκε ολιγοβαρής. Τι να κάνουμε…

Στο χέρι του είναι να αποδείξει αν είναι πολιτικός διαφορετικού διαμετρήματος. Θυμάται τι έκανε ο Ανδρέας όταν του δημιουργούσαν προβλήματα στελέχη ή υπουργοί; Τους… καρατομούσε. Έχει τα κότσια; Αν πράγματι τον θαυμάζει, όπως φαίνεται από αρκετές προσπάθειες να μιμηθεί εκφράσεις και στρατηγικές, ας πάρει επιτέλους και κάτι απο εκείνον. Αλλά ας τελειώνουμε. Δεν είναι δυνατόν η χώρα να παραμένει έρμαιο του κάθε ιδεοληπτικού. Και πραγματικά δεν αντέχει χρονικά άλλο… μασάζ προς τους αντιδρώντες… Game over.