ΩΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ
Του Αλέξανδρου Στεφανόπουλου
Αναμφίβολα η χώρα μας βρίσκεται σε ένα κρίσιμο ιστορικό σταυροδρόμι. Μπροστά σε μια ιστορική απόφαση που θα κρίνει το μέλλον της Ελλάδος για τις επόμενες δυο έως τρεις γενιές.
Οι εξελίξεις του 24ωρου που παρήλθε και των 24ωρων που έρχονται μέχρι το βράδυ της κρίσιμης Κυριακής των δυο συνόδων των 19 της ευρωζώνης και των 28 της Ε.Ε. αντίστοιχα έχουν έντονο παρασκήνιο που θα βγει στην ώρα του… Δεν είναι της παρούσης. Όσο για την ελληνική πρόταση που συντάχθηκε άρον –άρον και ήρθε στην Βουλή με την διαδικασία του κατεπείγοντος και μάλιστα με πρακτικές που στο παρελθόν είχαν κατακριθεί και από το ΣΥΡΙΖΑ και από τους Αν.Ελλ., αυτή θα κριθεί κατά την διαδικασία των εφαρμοστικών νόμων που θα έρχονται στη βουλή το επόμενο διάστημα και κυρίως ειδικότερα από τον προσεχή Οκτώβριο.
Τα μέτρα ύψους περίπου 12,5 δις ευρώ που αναλαμβάνει να υλοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση σε διάστημα 3ετιας(2015-2018) σίγουρα δεν είναι αυτό που ζήτησαν οι έλληνες με την ψήφο τους στο ΟΧΙ σε ποσοστό 61,32%. Και αυτό είναι ένα ζήτημα που δούμε τις συνέπειες του το αμέσως προσεχές διάστημα. Μένει βεβαίως το μεγάλο κρίσιμο ιστορικό πλέον ερώτημα πώς το ΟΧΙ του 61,32% έγινε και ερμηνεύτηκε ως ΝΑΙ. Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση. Πάρα πολύ μεγάλη…
Η κυβέρνηση αυτή στο τέλος θα κριθεί από την συνέχεια των γεγονότων που θα είναι ραγδαία και σε πολλά επίπεδα, και εν τέλει αυτό που θα κρίνει τα πάντα είναι το αποτέλεσμα όλων αυτών.
Οι πολιτικές εξελίξεις που τρέχουν με απίστευτη ταχύτητα δεν είναι ώρα να αναλυθούν σε βάθος. Ούτε να δούμε τις ευθύνες του πολιτικού συστήματος, ένθεν κακείθεν. Τουλάχιστον για την 6ετια από το 2009 μέχρι και σήμερα -Ιούλιος 2015. Λάθη πολλά μεγάλα και τραγικά. Σε όλες τις πλευρές. Από τον Ιούλιο του 2009 που Ν. Μπακογιάννη και Α. Σαμαράς έσυραν τον Κώστα Καραμανλή σε εκλογές, μέχρι την ανάδειξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- Αν.Ελλ., τα λάθη αμέτρητα.
Αυτή την στιγμή υπάρχει ένα κλίμα, επίπλαστο μεν, τεχνητής πολιτικής συναίνεσης, αλλά υπάρχει και ας μη το τραυματίσουμε. Τουλάχιστον τούτες τις κρίσιμες στιγμές. Έτσι και αλλιώς είναι θέμα χρόνου να πέσουν οι μάσκες και τα προσωπεία και για αυτή την δήθεν πολιτική συναίνεση των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων. Πολιτική υποκρισία είναι στην πραγματικότητα και φαρισαϊσμός.
Θα έρθει όμως και αυτή η στιγμή, του γενικού λογαριασμού της 6αετιας, που θα γίνει και αυτό το ξεκαθάρισμα, ο καταλογισμός ευθυνών, και θα αποδοθούν οι ευθύνες στον κάθε ένα, όπως και το μέγεθος του βάρους που αναλογεί στην κάθε πλευρά.
Ο επιμερισμός ευθυνών θα γίνει! Είτε το θέλουν κάποιοι, είτε όχι. Και αν δεν γίνει αυτή την κρίσιμη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που η ιστορία γράφεται και εμπλουτίζεται καθημερινά από γεγονότα, που είτε στιγματίζουν είτε αφήνουν ανάγλυφα το αποτύπωμα τους, θα γίνει κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον, ελπίζω με σύνεση, διάκριση πολιτική και ιστορική ευθυκρισία και προ πάντων με ψυχραιμία και όχι εν θερμώ. Οι εν θερμώ αποφάσεις και αναλύσεις οδηγούν σχεδόν πάντα σε λάθος επιλογές και λάθος αποφάσεις. Έγιναν και μάλιστα πολλά και ανεπανόρθωτα λάθη όλα αυτά τα χρόνια.
Και δεν εννοώ τα πέντε χρόνια σκληρότατης, αιματηρής και οδυνηρής λιτότητας αλλά μιλώ για τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Λάθη που προκάλεσαν ανήκεστο πνευματική βλάβη στον λαό μας και στις νεότερες γενιές μετά το 1981.
Μιλώ για τα 40 χρόνια όπου η ελληνική κοινωνία μετασχηματίστηκε αρκετές φορές μέχρι να φτάσει στην οριστική μετάλλαξή της, σταδιακά μετά τον Οκτώβριο του 1981 μέχρι και την παράνομη είσοδο της Ελλάδος στην ευρωζώνη…
Διότι περί μετάλλαξης πρόκειται, όπως εδώ και χρόνια γράφω και αναλύω στα κείμενα μου. Κοινωνική, ηθική και πολιτική μετάλλαξη. Προσπάθησαν όλα αυτά τα χρόνια των βολεμένων της παραμύθας και της γενιάς του πολυτεχνείου, της γενιάς των βολεμένων που εξαργύρωσαν τον όποιο αγώνα(…) με θέσεις και πολιτικά αξιώματα!
Όλα αυτά τα χρόνια η Ελλάδα δέχθηκε μια (καλό)σχεδιασμένη επίθεση παντού. Στα ήθη. Τα έθιμα. Επίθεση στον πολιτισμό της. Επίθεση στις πολιτισμικές και πολιτιστικές παραδόσεις της. Στον ιστορικό πολιτισμό της.
Στις ιερές αξίες και τα οράματα της. Τις παραδόσεις και την ίδια την Πίστη της στην Ορθοδοξία. Χτυπήθηκε χωρίς έλεος από παντού. Κυρίως στην παιδεία της. Στα πανεπιστήμια της. Στα γράμματα της. Στην γλώσσα της.
Οικονομία
Χτυπήθηκε ο πρωτογενής τομέας. Σε κάθε επίπεδο. Η αλιεία της. Η κτηνοτροφία της. Η γεωργία. Οι βιομηχανίες και βιοτεχνίες της. Έφτασε το 2000 και σχεδόν δεν παρήγαγε τίποτα απολύτως!
Η Ελλάδα, μεταλλάχθηκε, κυρίως με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και του Ανδρέα Παπανδρέου, του ανθρώπου που διέφθειρε πολιτικά και ηθικά μια ολόκληρη χώρα, ώστε -τι ειρωνεία – μετά από μια 20ετια ο ίδιος του ο γιος, Γεώργιος Παπανδρέου να ομολογήσει πως «καλούμαι να κυβερνήσω μια διεφθαρμένη χώρα»! Και πέσανε όλοι να τον φάνε! Γιατί; Επειδή είπε την αλήθεια, όπως πολλές αλήθειες είπε και για άλλα μείζονος σημασίας θέματα, αλλά και εξίσου πολλά και ιστορικά λάθη έκανε. Λάθη που τραυμάτησαν την χώρα. Θα μπορούσε να είχε καλύτερους συμβούλους να είχε συμβάλλει σε πολλά, αρκεί απλά να μην είχε κάνει τόσα πολλά λάθη. Έκανε όμως και αρκετά θετικά που άφησαν το σημάδι τους. Όπως η ηλεκτρονική διακυβέρνηση που δεν ολοκληρώθηκε αφενός και αφετέρου ο θεσμός της ηλεκτρονικής διαφάνειας στις αποφάσεις για έξοδα που λαμβάνουν κρατικοί οργανισμοί.
Είναι πολλά λοιπόν τα ζητήματα που πρέπει να δούμε, τα οποία προέκυψαν με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την σύναψη της διαφαινόμενης νέας συμφωνίας με τους εταίρους –δανειστές πιστωτές μας με ένα νέο δάνειο, τα αποτελέσματα του οποίου θα κληθεί να (από)δεχθεί -ή όχι- η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Είναι παρά πολλά που μπορούν να ειπωθούν και να αναλυθούν για το πώς το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ αλλά δεν είναι της ώρας… Τώρα είναι η στιγμή που όλοι μαζί, ενωμένοι, με ομοψυχία και ψυχική ενότητα ως έθνος που πανταχόθεν βάλλεται και δέχεται μια πρωτοφανή ασύμμετρη πολεμική οικονομική επίθεση, παραμερίζοντας τις πολλές και μεγάλες εσωτερικές ιδεολογικοπολιτικές και κομματικές διαφορές μας, να ομονοήσουμε για να μπορέσουμε να προετοιμαστούμε για όσα δεινά έρχονται… Γιατί έρχονται πολλά και σκληρά δεινά. Κάτι που έχουμε ήδη προαναγγείλει από τον Ιούνιο του 2013 -και νωρίτερα σχεδόν από τα τέλη του 2007 με συνεχή κείμενα, αναλύσεις και ρεπορτάζ μας σε αυτό το βήμα- μέχρι τις αποκαλύψεις για το «σχέδιο της αριστερής παρένθεσης» με πρόβλεψη για «θεσμική και πολιτική εκτροπή» με ένα «βελούδινο πραξικόπημα», το οποίο συνοπτικά σε αδρές γραμμές περιγράψαμε. Οι κίνδυνοι είναι ανοιχτοί και παραμένουν ίδιοι…
Μακάρι να μην είναι τόσα τα δεινά, και τέτοιας έκτασης που μοιραία δεν θα οδηγούν σε μια μεγάλη, ανυπολόγιστη, εθνική καταστροφή. Μακάρι… Ο Θεός να βάλει το χέρι του… Ο Θεός της Ελλάδας και των Ελλήνων μακάρι να σταθεί στο πλευρό μας. Να διαχύσει σε Λαό και πολιτική ηγεσία νηφαλιότητα. Ψυχραιμία. Να πέμπψει πνεύμα ψυχικής εθνικής και κοινωνικής ενότητας και ομόνοιας. Να μην μας αφήσει. Να μην εγκαταλείψει τον Λαό και το Ποίμνιο του…Είθε.
Α.Σ.
