Κάποιοι στην Ουάσινγκτον περιμένουν ότι στην ετήσια Σύνοδο του ΔΝΤ τον άλλο μήνα η κυρία Λαγκάρντ πρόκειται να δώσει “παράσταση” υψηλών… προδιαγραφών, αποδεικνύοντας στους “εκλέκτορές” της ότι δεν διστάζει να τα βάλει με τον ισχυρό της Ευρωζώνης, τον κ. Σόιμπλε, για να περάσει το δικό της.
Το πεδίο της σύγκρουσης αφορά συνολικά την οικονομική πολιτική της Ευρωζώνης αλλά η “αφορμή” του… καβγά θα είναι το ελληνικό χρέος και η αναδιάρθρωσή του.
Ο κ. Σόιμπλε έχει ξεκαθαρίσει ότι “κούρεμα” της ονομαστικής αξίας του ελληνικού χρέους αποκλείεται, η αναδιάρθρωσή του, όμως, είναι κάτι που συζητείται.
Αντίθετα, η κυρίαρχη άποψη στο ΔΝΤ είναι ότι το ελληνικό χρέος είναι μη βιώσιμο και απαιτείται η απομείωση της ονομαστικής του αξίας ως ποσοστό του ΑΕΠ, πέραν της αναδιάρθρωσής του.
Η κυρία Λαγκάρντ παραμονές του ελληνικού δημοψηφίσματος φρόντισε να χαράξει τη δική της “κόκκινη” γραμμή με τη δημοσίευση της έκθεσης του ΔΝΤ που αποδεικνύει το μη βιώσιμο του ελληνικού χρέους. Έκτοτε, σε δύο δημόσιες τοποθετήσεις της φρόντισε να επαναβεβαιώσει την ανάλυση αυτή με επικαιροποιημένα στοιχεία μετά την επίσκεψη της κυρίας Βελκουλέσκου στην Ελλάδα. Για να συνδέσει στη συνέχεια τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο δάνειο προς την Ελλάδα, με την απαράβατη προϋπόθεση της μετατροπής του ελληνικού χρέους σε “βιώσιμο”.
Πώς; Με την αναδιάρθρωσή του η οποία θα πρέπει να καταλήγει σε μεγέθη χρέους που να μπορεί να εξυπηρετήσει η ελληνική οικονομία μεσομακροπρόθεσμα.
Κρυμμένο χρέος το ασφαλιστικό
Εδώ είναι που το ΔΝΤ ξεκαθαρίζει μια σημαντική “λεπτομέρεια”, ότι, δηλαδή, η μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους έχει δύο μεταβλητές που καθορίζουν το βάθος του προβλήματος και την έκτασή του στον χρόνο: την ονομαστική του αξία ως ποσοστό του ΑΕΠ (ξεπερνά ήδη το 180% του ΑΕΠ και με το νέο δάνειο θα ξεπεράσει το 200% του ΑΕΠ) και το ασφαλιστικό του οποίου το αναλογιστικό έλλειμμα τις επόμενες δεκαετίες καθιστά το μείγμα… εκρηκτικό.
Στο παρασκήνιο μέχρι στιγμής αυτής της αναμενόμενης συζήτησης υψηλών τόνων, που αναμένεται να γίνει σε λιγότερο από έναν μήνα στην αμερικάνικη πρωτεύουσα, ακούγεται πως η κυρία Λαγκάρντ παρά το γεγονός ότι έχει πάψει να μιλά για “κούρεμα” θα επαναφέρει το ζήτημα και στις δύο αυτές διαστάσεις του βάζοντας “φιτίλια” στη γερμανική αντιπροσωπεία.
Και το δημογραφικό
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι στην πρόθεση της κυρίας Λαγκάρντ είναι να ανοίξει το πεδίο της συζήτησης και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης, συνδέοντας το ασφαλιστικό θέμα με το δημογραφικό πρόβλημα στην πλειονότητα των χωρών της Ευρωζώνης και τις γιγάντιες απαιτήσεις που αυτό δημιουργεί στο θέμα του ύψους του χρέους και της εξυπηρέτησής του τις επόμενες δεκαετίες.
Ήδη στο πεδίο αυτό τα προβλήματα χτυπάνε την πόρτα όχι μόνο της Γαλλίας και της Ιταλίας, αλλά και της Γερμανίας. Υπάρχει όμως και μιαν άλλη διάσταση στο πώς το ΔΝΤ και η κυρία Λαγκάρντ θα “θέσουν” το θέμα. Εδώ η “αφορμή” θα είναι η… Πορτογαλία.
Το ΔΝΤ και ορισμένοι αναλυτές του επισημαίνουν ότι δεν είναι μόνο το δημόσιο χρέος που πρέπει να αντιμετωπίζεται αλλά και το ιδιωτικό, καθώς, όπως απέδειξε η περίπτωση της Ελλάδας, το ένα συμπαρασύρει το άλλο και σε μια τέτοια περίπτωση η Πορτογαλία, για παράδειγμα, θα πρέπει να αντιμετωπίσει ένα χρέος που ξεπερνά το 300% του ΑΕΠ…
Ο γόρδιος δεσμός Σόιμπλε – Λαγκάρντ
Η κυρία Λαγκάρντ ακούγεται ότι θα… παίξει σκληρά τον κ. Σόιμπλε και σκοπεύει να κερδίσει. Έχει μάλιστα περισσότερους λόγους από το αδιέξοδο του ελληνικού χρέους για να επιδιώξει κάτι τέτοιο.
Δεν κρύβει ότι επιδιώκει μια δεύτερη θητεία στη θέση της στο ΔΝΤ και αυτό δεν μπορεί να το πετύχει παρά μόνο με μια επιτυχή συμφωνία για το ελληνικό χρέος. Το αν θα το πετύχει στην έδρα της στην Ουάσινγκτον ή έναν μήνα αργότερα στη διάρκεια της συζήτησης για το ελληνικό χρέος στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο θα πρέπει να φανεί στη διάρκεια της Συνόδου.
Σε πρόσφατο άρθρο τους (16/8) οι Financial Times υποστηρίζουν ότι η επιδίωξη της κυρίας Λαγκάρντ για μια δεύτερη θητεία θα τη φέρει σε σύγκρουση με τη Γερμανία με αφορμή το ελληνικό χρέος.
Οι σαφέστατες τριβές με τον κ. Σόιμπλε είχαν γίνει αντικείμενο σχολίων, άλλωστε, και τον περασμένο Σεπτέμβριο και πάλι με αφορμή το ελληνικό χρέος. Φέτος, όμως, τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά, καθώς το Βερολίνο επιμένει ότι δεν μπορεί να υπάρξει τρίτο πρόγραμμα για την Ελλάδα,χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Αλλά το ΔΝΤ και η κυρία Λαγκάρντ σε διαφορά με τον Σεπτέμβριο του 2014, έχουν πλέον βάλει ως “προαπαιτούμενο” συμμετοχής τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Η “τεχνική” των επιτοκίων
Σαν “λύση” συμβιβασμού μεταξύ της απόλυτης άρνησης του Βερολίνου για “κούρεμα” της ονομαστικής αξίας του χρέους και της αντίθετης “άποψης” που έχει το ΔΝΤ έχει πέσει στο τραπέζι η αντικατάσταση των μεταβλητών επιτοκίων με σταθερά ή έστω με μία σύνθεση επιτοκίων που να… ροκανίζουν μακροπρόθεσμα την τρέχουσα ονομαστική του αξία.
Η συζήτηση έχει αρχίσει από τα μέσα του 2014 πάνω σ’ αυτό αλλά τα όσα ακολούθησαν δεν έχουν δρομολογήσει ακόμη αποφάσεις. Οι “τεχνικές” υπηρεσίες των διαπραγματευτών έχουν ήδη ετοιμάσει κάποιες εναλλακτικές πάνω στα διαφορετικά σενάρια, αλλά οι αποφάσεις θα πρέπει να παρθούν κάπου κοντά στον ερχόμενο Νοέμβριο.
Μέχρι τότε η κυρία Λαγκάρντ και ο κ. Σόιμπλε θα διασταυρώσουν αρκετές φορές τα “ξίφη” τους πάνω από το ελληνικό χρέος.
Πηγή: Γ. Αγγελής – Έντυπη έκδοση εφημερίδα “Κεφάλαιο”
