Το αμερικανικό οικονομικό ινστιτούτο National Bureau of Economic Research παρουσιάζει την, ομολογουμένως, μοναδική ιστορία του ελληνικού χρέους από το 1829 έως και σήμερα
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 200 ετών, η Ελλάδα έχει βρεθεί αντιμέτωπη με πληθώρα κρίσεων χρέους, κηρύσσοντας τέσσερις φορές πτώχευση και αποτελώντας, τελικώς, «αντικείμενο» διάσωσης από ξένες κυβερνήσεις.
Ελληνικός δανεισμός πριν από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
Το αμερικανικό οικονομικό ινστιτούτο National Bureau of Economic Research (NBER), παρουσιάζει την, ομολογουμένως, μοναδική ιστορία του ελληνικού χρέους από το 1829 έως και σήμερα σε ένα σημείωμα εργασίας (working paper), υπό τον τίτλο «Οι παγίδες της έξωθεν εξάρτησης: Ελλάδα, 1829-2015» («The Pitfalls of External Depedence: Greece, 1829-2015»).
Πορεία δανεισμού μετά το 1995
Η ελληνική οικονομική ιστορία από το 1829 έως και σήμερα δεν φαίνεται να κρύβει καμία έκπληξη.
Σε κάθε μία από τις τέσσερις κρίσεις που βίωσε η χώρα στο εξεταζόμενο διάστημα, η πρώτη φάση είχε να κάνει με τον υπερβολικό δανεισμό από ξένους ιδιώτες επενδυτές.
Κατόπιν έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτες δυσκολίες αποπληρωμής αυτών των χρεών.
Ακολούθως οι «ξένες, φίλιες δυνάμεις» φρόντιζαν να παρέμβουν και να πληρώσουν με δικά τους κεφάλαια τους πιστωτές της Ελλάδας.
Προκειμένου, όμως, να το πράξουν απαιτούσαν περικοπές στον ελληνικό προϋπολογισμό και λήψη μέτρων. Με δεδομένο ότι η Ελλάδα είχε σωθεί με δικά τους χρήματα, οι παρεμβάσεις στην άσκηση πολιτικής ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής.
Ταυτόχρονα η κατάσταση με το ελληνικό χρέος δεν βελτιώνονταν και ως εκ τούτου τα πάντα οδηγούνταν στο αναπόφευκτο: αναδιάρθρωση χρέους προκειμένου αυτό να καταστεί βιώσιμο.
Δανεισμός από Ευρώπη και ΗΠΑ (και ΔΝΤ) για το διάστημα 1946-2013
Σύμφωνα με τους Carmen M. Reinhart και Christoph Trebesch, στελέχη του NEBR «οι κύκλοι υπερχρέωσης και εξάρτησης για την αποπληρωμή του χρέους από έξωθεν παράγοντες αποτελούν σύμφυτο στοιχείο της ελληνικής ιστορίας και ταυτόχρονα ένα πολύ καλό αντικείμενο μελέτης για το τι συμβαίνει στις χώρες που είναι «εξαρτημένες» από τον έξωθεν δανεισμό».
Εξετάζοντας διαχρονικά το όλο θέμα οι δύο οικονομολόγοι, τονίζουν ότι οι τέσσερις χρεοκοπίες της Ελλάδας – 1826, 1893, 1932 και 2015 (προσωρινή αδυναμία πληρωμής δανείων προς το ΔΝΤ) – χαρακτηρίζονται από μία μακρά περίοδο δυσχερειών, οι οποίες οφείλονται τόσο σε εσωτερικούς πολιτικούς λόγους όσο και στη στάση που διατήρησαν κατά τη διάρκειά τους οι δανειστές της χώρας.
Στις τρεις πρώτες περιπτώσεις τα επιτόκια των δανείων που είχε λάβει η χώρα ήταν κάτι παραπάνω από υψηλά, καθιστώντας εκ των πραγμάτων δύσκολη την αποπληρωμή τους.
Πρωτογενή πλεονάσματα/ελλείμματα στο διάστημα 1833-2011
Παράλληλα τονίζεται ότι τα μέτρα που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα και στις τέσσερις περιπτώσεις αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά, ενώ ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στο γεγονός ότι από το 1833 έως και το 2011 η Ελλάδα κατόρθωνε να εμφανίζει πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά στην ουσία η οικονομία της δεν βελτιώνονταν σε κανένα επίπεδο είτε δημοσιονομικής φύσης είτε «πραγματικής».
Πηγή: newmoney.gr
