Το κυρίαρχο θέμα των ημερών στα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, είναι η σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Tου Πέτρου Λάζου – Capital.gr
Τα γεγονότα είναι γνωστά. Ένα Ρωσικό βομβαρδιστικό Sukhoi Su-24 καταρρίφθηκε από Τουρκικό πύραυλο αεράμυνας επειδή παραβίασε τον Τουρκικό εναέριο χώρο. Για την διάρκεια της παραβίασης, οι απόψεις διίστανται δραματικά. Από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι 5 λεπτά, ανάλογα ποια άποψη ακούει κανείς…..
Όχι η στήλη δεν αποφάσισε ξαφνικά να στραφεί στην γεωστρατηγική ανάλυση. Αυτή όμως, είναι ένας τομέας που παρακολουθεί στενά, συνεχώς και με πολλή προσοχή. Διότι αποτελεί βασικότατο παράγοντα διαμόρφωσης του διεθνούς μακροοικονομικού περιβάλλοντος. Η συγκεκριμένη σύγκρουση έχει φοβερά σημαντικές προεκτάσεις και επιπτώσεις στα macro δεδομένα της ευρύτερης περιοχής. Τόσο στα ανατολικά, όσο και στα δυτικά του σημείου που έγινε το συμβάν.
Το δεύτερο είναι αυτό που μας ενδιαφέρει κυρίως. Καθώς η Ελλάδα έχει πολύ “ειδική” σχέση με την γείτονά της, οποιοδήποτε σοβαρό πρόβλημα αντιμετωπίζει αυτή, δημιουργείται αντίκτυπος στην χώρα μας και την οικονομία της.
Καταρχήν, θα πρέπει να πούμε πως, αντίθετα από την εντύπωση που έχει σχηματιστεί, η αντιπαράθεση Ρωσίας-Τουρκίας δεν είναι τύπου Δαυίδ εναντίον Γολιάθ. Στην απευκταία (και απίθανη) περίπτωση σύρραξης μεταξύ τους, τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια. Η Τουρκία σαφώς υστερεί στρατιωτικά αλλά δεν είναι ένα μέγεθος που θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει “αμελητέα ποσότητα”.
Πρόκειται για μία χώρα 70 εκατομμυρίων κατοίκων, με τον μακράν μεγαλύτερο στρατό της Ανατολικής Μεσογείου (π.χ. διαθέτει παραπάνω από 3.000 τανκς, τα περισσότερα υπερσύγχρονα- Leopard κ.λ.π.) και είναι ενεργό μέλος του Ν.Α.Τ.Ο. Οι δε δηλώσεις του Προέδρου Ομπάμα άμεσα μετά το συμβάν, δείχνουν πως δεν θα είναι μόνη της σε μια τέτοια (απίθανη επαναλαμβάνω) περίπτωση. Αυτό για να έχουμε όλοι ορθή αντίληψη των μεγεθών που μετέχουν στην σύγκρουση. Ναι μεν δεν πρόκειται για μάχη μεταξύ ελεφάντων, εύκολα όμως η σύγκρουση χαρακτηρίζεται τσακωμός ελέφαντα με ρινόκερο. Με τον ρινόκερο να έχει την υποστήριξη του μεγαλύτερου ελέφαντα στην Υφήλιο. Και όταν ανοίγουν καυγάδες τέτοιου μεγέθους θηρία, τη νύφη πληρώνει πάντα όλη η υπόλοιπη ζούγκλα……
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της λανθασμένης αντίληψης για τις συνέπειες της Ρωσοτουρκικής αντιπαράθεσης είναι οι πανηγυρισμοί πολλών για την ώθηση που δήθεν θα γνωρίσει ο Ελληνικός τουρισμός. Από τους Ρώσους τουρίστες που δεν θα επισκεφτούν λέει την Τουρκία, αλλά θα έρθουν στην Ελλάδα. Δηλαδή κάποιοι περιμένουν ότι η Ρωσία θα βρίσκεται σε σοβαρή και οξείααντιπαράθεση με χώρα-μέλος του Ν.Α.Τ.Ο. και οι κάτοικοί της θα επιλέξουν σαν τόπο διακοπών, άλλη χώρα-μέλος της Συμμαχίας. Σίγουρα. Ειδικά αν αναλογιστούμε το τοπικό καθεστώς, αυτό με τις ιδιαίτερα φιλελεύθερες και Δημοκρατικές τάσεις. Μάλιστα. ΟΚ. Εντάξει. Ότι πείτε. Ελπίζω μόνο, όσοι περιμένουν μια τέτοια εξέλιξη, να μην κρατήσουν την ανάσα τους όσο περιμένουν. Η αυτοκτονία δια ασφυξίας δεν είναι και τόσο ευχάριστη κατάληξη…
Ευκαιρίας δοθείσης, να σημειώσουμε ότι τα επίσημα στοιχεία μιλούν για πτώση 40% (σωστά διαβάζετε, σαράντα) στις προκρατήσεις τουριστικών καταλυμάτων στην Κω. Όπως όλοι ξέρουμε, η Κως δέχεται μεγάλους αριθμούς επισκεπτών και έχει μια από τις μεγαλύτερες σαιζόν και οπωσδήποτε αποτελεί σημείο κλειδί και δείκτη για τον τουρισμό. Τον τουρισμό που κράτησε σε μάλλον αξιοπρεπή επίπεδα την ύφεση για το Γ’ τρίμηνο. Ας είναι καλά η πολιτική “ανοικτών συνόρων”, η κυρία Τασία και οι “μετανάστες που λιάζονται” και μετά “χάνονται”…
Πίσω στην σύγκρουση Ρωσίας-Τουρκίας και τις πιθανές επιπτώσεις της στην Ελληνική οικονομία, χρειάζεται να πούμε ότι όντως, μπορεί να υπάρξουν θετικές επιπτώσεις. Όμως όχι τόσο άμεσες όσο οι υποτιθέμενες πλημμυρίδες τουριστών, αλλά το ίδιο και περισσότερο σημαντικές. Και, το κυριότερο, πιθανότατα με πολύ πιο μακροχρόνια κέρδη. Πιο συγκεκριμένα, η “καβγατζού” γειτονική χώρα, για όσο καιρό (και θα είναι πολύς) θα βρίσκεται σε διαμάχη με την Αρκούδα αλλά και θα διαρκεί ο πόλεμος κατά του I.S.I.S., αναγκαστικά, θα ρίξει τους τόνους με όλους τους υπόλοιπους “αντιπάλους”. Αν σε αυτή την πραγματικότητα προσθέσουμε την αρκετά πιθανή (που εδώ και καιρό έχει δρομολογηθεί και δεν θα αργήσει πολύ, εάν συμβεί) επίλυση του Κυπριακού και την αδήριτη ανάγκη της Τουρκίας να έχει πλέον πλήρη και αγαστή συνεργασία με την Ε.Ε., η εικόνα που σχηματίζεται είναι πολύ ελκυστική και ιδιαίτερα ελπιδοφόρα.
Το μόνο που απομένει για να υπάρξει απαλλαγή της Ελλάδας από τον τεράστιο βραχνά των στρατιωτικών δαπανών, που μπορεί να αλλάξει την πορεία της οικονομίας δραματικά, είναι οι σωστοί χειρισμοί στην εξωτερική πολιτική και την διπλωματία. Βέβαια όσο επικεφαλής της βρίσκεται ο “υπερερωτεύσιμος κύριος καθηγητής”, αυτοί δεν είναι αυτονόητοι. Αλλά δεν πρέπει να χάνουμε την αισιοδοξία μας και, ούτως ή άλλως, η ιστορία έχει αποδείξει πως τα πρόσωπα έρχονται και παρέρχονται…
Πηγή: Capital.gr
