Αιχμές Βούτση για τη στάση των Θεσμών απέναντι στη χώραΑιχμές Βούτση για τη στάση των Θεσμών απέναντι στη χώρα
Γράφει ο Γιώργος Μπουρδάρας
Για «απαιτήσεις που οδηγούν την χώρα σε μια επενδυτική και αναπτυξιακή αποτελμάτωση» έκανε λόγο αναφερόμενος στους εταίρους-δανειστές ο Πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης, κατά την διάρκεια παρέμβασής του σε ειδική για τις αναπτυξιακές προοπτικές της Δωδεκανήσου συνεδρίαση κοινοβουλευτικής Επιτροπής.
Ο κ. Βούτσης επισήμανε μεν την ανάγκη ολοκλήρωσης του προγράμματος και των αξιολογήσεων που το συνοδεύουν, πλην όμως η τοποθέτησή του χαρακτηρίστηκε από εξαιρετικά υψηλούς τόνους έναντι των Θεσμών, μιλώντας ακόμα και για εκ μέρους τους «εκδικητική» προς τη χώρα μας στάση.
«Ημουν μέλος της Κυβέρνησης και του Κυβερνητικού Συμβουλίου, όταν έγιναν πολύ σοβαρές συζητήσεις για το θέμα του Φ.Π.Α στα νησιά και ξέρω πάρα πολύ καλά το πως και από πού έχει περάσει όλη αυτή ιστορία. Δυστυχώς, σας διαβεβαιώνω, πως ήταν μια απαίτηση στα όρια της τιμωρίας, για να μην πω και εκδικητικότητας, που αφορά προφανώς και το συγκριτικό τουριστικό προϊόν σε σχέση με άλλες χώρες» είπε μεταξύ άλλων ο κ. Βούτσης. Για να συνεχίσει, αναφορικά με τις υπό εξέλιξη συζητήσεις-διαπραγματεύσεις:
«Δεν έρχονται απαιτήσεις, οι οποίες με μια έννοια θα μπορούσε κανείς να πει αυτό που λένε «μεταρρυθμίσεις κ.λπ, τι ωραία λέξη», οι οποίες ακουμπάνε στις πραγματικές προτεραιότητες, στα χρονικά πλαίσια, στις δυνατότητες, στις ιδιαιτερότητες τις τοπικές, τις περιφερειακές και τις κοινωνικές για να ικανοποιηθούν. Δυστυχώς, μαζί με κάποιες από αυτές που είναι και τα συμφωνηθέντα, που προσπαθεί και η παρούσα Κυβέρνηση να προχωρήσει, έρχονται και σειρά αιτημάτων, που αποτελούν εμπόδιο, δυσκολία και επαναλαμβάνω τιμωρητική, περίπου, διάσταση έχοντας τέτοιες απαιτήσεις που οδηγούν την χώρα σε μια επενδυτική και αναπτυξιακή αποτελμάτωση».
Υπό αυτό το πρίσμα, τόνισε πως «θα πρέπει να αντιληφθούμε πάρα πολύ σοβαρά και να αντιληφθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις, όλες και όλοι ανεξάρτητα από διαφορετικές ιδεολογικές, πολιτικές, προσεγγίσεις ιδέες, ότι αν και όσο η χώρα δεν βγαίνει το συντομότερο δυνατόν από αυτό το πλαίσιο επιτήρησης, δεσμεύσεων και επιβολής τέτοιων πολιτικών, δεν υπάρχει μεγάλη προσδοκία και δυνατότητα για αναπτυξιακή πρωτοβουλία και για αναπτυξιακή προσπάθεια». Και κατέληξε: «Θα πρέπει να το αποτινάξουμε (το πλαίσιο) το δυνατόν γρηγορότερα με την έννοια ακριβώς του να υπάρξουν οι αξιολογήσεις. Κυρίως, για να εξασφαλίζουμε για τους νέους να έχουν το μισθό, τη σύνταξή τους και να έχουν και την ελπίδα να μείνουν στη χώρα τους και να μην πάνε φθηνό εργατικό δυναμικό στην κυρία Μέρκελ, στον κ. Κάμερον, στον κ. Ολάντ και στους άλλους».
