Ευαγγελισμός της Παναγίας –  Εθνική Εορτή και Τρομοκρατία

Του Μητροπολίτη Zιμπάμπουε  Σεραφείμ Κυκκώτη

Σήμερα εορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Παναγίας μας και την επέτειο  της ενάρξεως του μεγάλου ξεσηκωμού του Έθνους το 1821 διά την υπόθεση του αγαθού της Ελευθερίας και της προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των σκλαβωμένων και καταπιεσμένων Λαών.

Η  αποστολική περικοπή της εορτής αναφέρεται στη εν Χριστώ σωτηρία του ανθρώπινου Γένους, ως επίσης και η σχετική Ευαγγελική Περικοπή ως η ιστορική ημέρα της ανακοινώσεως της Καλής και σωτήριας αγγελίας εις την Παρθένον Μαρία διά την σωτηρία μας με την ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού. Γι’ αυτό στο Απολυτίκιο της Εορτής του Ευαγγελισμού ψάλλουμε ότι «Σήμερον της Σωτηρίας ημών το Κεφάλαιον….».

Αυτή λοιπόν την μεγάλη θρησκευτική εορτή που σχετίζεται με την σωτηρία του ανθρώπινου Γένους, επέλεξαν κι οι σκλάβοι προπάπποι μας να προτάξουν την αποφασιστικότητα τους να οργανώσουν το μεγάλο ξεσηκωμό εναντίον των βάρβαρων κατακτητών Τούρκων, για να ζήσουν τα παιδιά τους και εμείς ελεύθεροι. Ήταν μια ευλογημένη επανάσταση εναντίο του τότε  πρόωρου φανατικού Ισλαμικού Κράτους που η δομή και η λειτουργία του μας θυμίζει το σημερινό Τρομοκρατικό Ισλαμικό Κράτος που απλώνεται από το Ιράκ και φθάνει μέχρι τη Συρία, όση και η έκταση της Μεγάλης Βρεττανίας, που οι τρομοκρατικές του όμως επιθέσεις φθάνουν μέχρι το Παρίσι και τις Βρυξέλλες, χωρίς ακόμη να ξέρουμε μέχρι που μπορούν να φθάσουν. Οι προπάπποι μας αποφάσισαν να πεθάνουν εκείνοι για να ζήσουμε εμείς. Πρόβαλαν στο Ιστορικό Προσκήνιο με το γνωστό Διάγγελμα, «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ». Με την απόφαση τους να είναι έτοιμοι να δώσουν και τη ζωή τους για να ζήσουμε ελεύθεροι, άνοιξαν το δρόμο της ελευθερίας των σκλαβωμένων λαών.

Αυτό που έκανε τους προπάππους μας να γίνουν ήρωες και να θυσιασθούν για την Ελευθερία μας και την Ελευθερία των καταδυναστευόμενων λαών, ήταν η βαθιά τους Ορθόδοξη πίστη. Γι’ αυτό επέλεξαν την ημέρα του Ευαγγελισμού της Παναγίας μας και για το δικό τους ξεσηκωμό, γιατί πίστευαν ότι ήταν δίκαιο και θέλημα του Θεού ο εθνικός τους Αγώνας να δικαιωθεί, όπως και δικαιώθηκε. Ο Υψηλάντης, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Ανδρούτσος, ο Καπετάν Κανάρης, ο Μακρυγιάννης, η Μπουμπουλίνα και τόσοι άλλοι Μεγάλοι ήρωες της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, ήταν άνθρωποι θεοφοβούμενοι, που πίστευαν στον Εθνικό Αγώνα γιατί είχαν μαζί τους την βοήθεια του Θεού. Η προτεραιότητα στην βαθιά Ορθόδοξη πίστη τους, βοήθησε τα μέγιστα να  διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού η υπόθεση  της εθνικής ενότητας για την επιτυχία του κοινού σκοπού της απελευθερώσεως του Έθνους.

Αυτή την βαθιά Ορθόδοξη πίστη χρειαζόμαστε και σήμερα στην καθημερινή ζωή  μας για να διαφυλάξουμε την ενότητα μας και για να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση των ποικίλων κοινωνικών προβλημάτων της ευρύτερης Κοινωνίας. Το πρόβλημα των προσφύγων, της τρομοκρατίας, της φτώχειας,  της οικονομικής κρίσης, των τοπικών συγκρούσεων, ο πόλεμος στη Συρία και στην Υεμένη, το πρόβλημα του έϊτς και του Εμπόλα, το πρόβλημα της εγκληματικότητας, το πρόβλημα της ανεργίας, η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι και δικά μας προβλήματα, γιατί όσο υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν, θυμόμαστε όλους εκείνους τους προγόνους μας που υπόφεραν στα τετρακόσια χρόνια της σκλαβιάς από τους Τούρκους, θυμόμαστε τα όσα υποφέραμε στη Μικρασιατική καταστροφή από τους Τούρκους, όσα υποφέραμε από τους Γερμανούς κατακτητές κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όσα υποφέραμε στην Κύπρο, πρώτα από τους Άγγλους Αποικιοκράτες και μετά το 1974 από τους βάρβαρους πάλι Τούρκους Ανατολίτες, που συνεχίζουν ακόμη να κατέχουν παράνομα μεγάλο μέρος του νησιού.

Ας ενώσουμε  όλοι μας τις προσευχές μας για την αιώνια ανάπαυσιν των ηρώων του 1821 και όλων εκείνων που έχασαν άδικα και πρόωρα τη ζωή τους τόσο στον Ιστορικό βίο του Έθνους όσο και στη Χώρα που ζούμε, αλλά και για όλους εκείνους που θυσιάσθηκαν για την προάσπιση του αγαθού της Ελευθερίας για όλους τους λαούς του κόσμου. Οι προσευχές μας ακόμη στρέφονται πρός όλους εκείνους τους ανθρώπους και τους λαούς που ακόμη υποφέρουν, προσευχόμενοι ότι με τη βοήθεια του Θεού και τη δική μας συμπαράσταση, τα ανθρώπινα δικαιώματα τους κι η προσωπική και εθνική τους ελευθερία θα γίνουν σεβαστά από όλους. Χωρίς τον αλληλοσεβασμό μεταξύ των λαών και των Εθνών και των ανθρώπων, απειλείται ασφάλεια μας κι η ειρηνική συνύπαρξη μας.

Οι μεγάλοι ήρωες του 1821 θυσιάσθηκαν για τα αγαθά της ελευθερίας και της παγκόσμιας ειρήνης και γενικότερα για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Την ίδια ευθύνη έχουμε όλοι μας για να ζήσουμε σε  ένα καλύτερο κόσμο.

Οι δημόσιοι εγκληματίες της τρομοκρατίας φανατικοί τζχιχατιστές που σκοτώνουν αθώους ανθρώπους στη Συρία, στο Πακιστάν, στο Ιράκ, στην Υεμένη, στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες και αλλού, εν πολλοίς τους δημιούργησε η απουσία ενότητας της Διεθνούς Κοινότητας να προστατεύει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, δημοκρατικούς θεσμούς και κοινωνικές αδικίες. 

Οι  σημαιοφόροι της τρομοκρατίας δημιουργούνται  σε κάθε Χώρα που κυριαρχεί η διαφθορά κι ο εθνικός διχασμός, οι κοινωνικές αδικίες κι η καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η ανεργία και η οικονομική κρίση. Δεν καταλάβαμε ακόμη ότι δεν μπορούμε να παραμένουμε θεατές μιας  ανεξέλεγκτης φωτιάς σε μεγάλο δάσος με δυνατό άνεμο, που συνεχίζεται για περισσότερα από πέντε χρόνια στη Συρία και να μη αναμένουμε ότι θα φθάσει και στο δικό μας σπίτι. Οι τζιχατιστές πιστεύουν ότι θα επιφέρουν κοινωνική δικαιοσύνη, έστω κι αν έχουν γίνει η μεγαλύτερη απειλή της παγκόσμιας ασφάλειας και ειρήνης του Πλανήτη μας. Όταν δεν πασκίζουμε να φέρουμε κοινωνική δικαιοσύνη με δίκαια μέσα, τότε ο ειρηνικός αγώνας της διαμαρτυρίας μετατρέπεται σε βίαιη σύγκρουση με ένοπλο αγώνα που μπορεί να πάρει πολλές μορφές, να λειτουργήσει ως ιερός απελευθερωτικός αγώνας για τη σωτηρία ενός Λαού, αλλά και ως τρομοκρατική ομάδα που κτυπά στα τυφλά παντού κι όχι τον υπεύθυνο της κοινωνικής αδικίας και καταπίεσης.