Κι αν άλλαζε το (αμερικανικό) Σύνταγμα, και ήταν και πάλι υποψήφιος ο Ομπάμα;

Γράφει ο Μάνος Οικονομίδης

Οι “πατέρες” του αμερικανικού έθνους δεν είχαν προβλέψει το σημερινό αδιέξοδο. Όπως βέβαια και… πολλά όλα στην ιστορική διαδρομή της μοναδικής υπερδύναμης που στάθηκε στα πόδια της μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, μόνο που η τρέχουσα συγκυρία είναι σκανδαλιστική.

“We the people”… λοιπόν, όπως ξεκινάει και η θεσμική ταμπακιέρα στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, αντιμετωπίζουν ένα ουσιώδες πρόβλημα, το οποίο εκ των πραγμάτων θα εξελιχθεί σε πρόβλημα συνολικά της ανθρωπότητας. Επομένως και δικό μας.

Το πρόβλημα είναι ότι η αμερικανική κοινωνία δείχνει να μην θέλει για Πρόεδρο… κανέναν από όσους διεκδικούν το χρίσμα των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικανών για τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Τα αποτελέσματα των προκριματικών εκλογών του Γουισκόνσιν ήταν εξόχως αποκαλυπτικά, με τις νίκες του Μπέρνι Σάντερς και του Τεντ Κρουζ.

Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι οι Αμερικανοί διολισθαίνουν όλο και περισσότερο προς την απαξιωτική επιλογή “οποιονδήποτε εκτός από τη Χίλαρι”, καθώς η άλλοτε Πρώτη Κυρία και πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ έχει πληθυντικές τοξικότητες ως δημόσια παρουσία, και είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπερψηφιστεί από την οποιαδήποτε κοινωνική πλειοψηφία φτάσει στις εθνικές κάλπες του Νοεμβρίου.

Στο “οποιονδήποτε”, οι Ρεπουμπλικανοί που θεωρούν ότι… είναι η σειρά τους, μετά από μια 8ετη θητεία των Δημοκρατικών στον Λευκό Οίκο, υπό τον Μπαράκ Ομπάμα, έβλεπαν με τρόμο να ξεπροβάλλει η φιγούρα του Ντόναλντ Τραμπ. Που φαίνεται να έχει κατανοήσει καλύτερα από κάθε άλλον τις ιδιαιτερότητες και τις επιθυμίες της σημερινής αμερικανικής κοινωνίας.

Μόνο που η ταυτόχρονη ήττα της Χίλαρι και του Τραμπ, δείχνει ότι ακόμη… έχουμε δρόμο. Στους Δημοκρατικούς, ο γερο-Σάντερς έχει καταφέρει να αποσπάσει από τη Χίλαρι Κλίντον, τουλάχιστον το 45% της κοινωνικής βάσης του κόμματος, και… αρπάζει και άλλους. Στους Ρεπουμπλικανούς, ο Τεντ Κρουζ ο οποίος είναι… περισσότερο επικίνδυνος από τον Ντόναλντ Τραμπ, είναι η μόνη λύση για το ιερατείο του κόμματος του Αβραάμ Λίνκολν, για να οδηγήσει τον εκκεντρικό μεγιστάνα του real estate σε συγκρουσιακό Συνέδριο για το προεδρικό χρίσμα, στο Κλίβελαντ το καλοκαίρι.

Πρακτικά, είμαστε σε αδιέξοδο. Από το οποίο θα βγαίναμε μονάχα αν ο… Μπαράκ Ομπάμα μπορούσε να θέσει υποψηφιότητα για μια 3η θητεία. Δεν μπορεί όμως. Και το αμερικανικό Σύνταγμα… δεν προβλέπεται να αλλάξει στους αιώνες που έρχονται.

Επομένως, ας προετοιμαζόμαστε για επιδείνωση της παγκόσμιας κρίσης. Που αυτή τη φορά θα έχει ως κεντρικό αποτύπωμα την κρίση ηγεσίας.

Πηγή