Νεοολοκληρωτισμός: Το θλιβερό πείραμα της Ελλάδας και η αντίσταση των Γάλλων
Γράφει ο Θύμιος Λυμπερόπουλος
«Δεν είμαστε σκλάβοι» έγραφε το πλακάτ των διαδηλωτών. Στις φλόγες το Παρίσι, η Ρεν, η Γαλλία. Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση, που επιχειρεί η κυβέρνηση Ολάντ, ξεσήκωσε κοινωνικό τσουνάμι σε όλες τις πόλεις της χώρας. Τα παραδοσιακά ΜΜΕ προσπαθούν να υποβαθμίσουν την κατάσταση που επικρατεί, ωστόσο τα κοινωνικά δίκτυα και τα ανεξάρτητα ειδησεογραφικά sites περιγράφουν μια κοινωνική έκρηξη με σφοδρές συγκρούσεις στο Παρίσι, στη Ρεν, στη Ναντ, στη Χάβρη, στην Τουλούζη.
Ο λαός της Γαλλίας είναι ο πρώτος που αντιστέκεται σθεναρά στις επιταγές της φιλοφασιστικής Ευρώπης. Με βαθιά παράδοση σε αγώνες για τη δημοκρατία και την ελευθερία των ανθρώπων και των κρατών, δείχνει πάλι τον δρόμο. Ακόμη και ο κατ’ οίκον περιορισμός που επιβλήθηκε σε πολίτες (έγγραφη εντολή από την αστυνομία να μη συμμετάσχουν σε διαδηλώσεις) δεν περιόρισε ούτε στο ελάχιστο τις διαμαρτυρίες και τον αγώνα τους.
Σε μια Ευρώπη που δεν κρατά πια ούτε τα προσχήματα, η οποία άλλοτε επιβραβεύει τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό και άλλοτε τον επιβάλλει, οι μόνοι που μπορούν να αντιδράσουν είναι οι απλοί άνθρωποι.
Η Ελλάδα είναι το απτό παράδειγμα μιας χώρας που παραδόθηκε άνευ όρων στα καρτέλ των οικονομικών συμφερόντων. Οι εναλλαγές των κυβερνήσεων εξυπηρέτησαν το πείραμα: απόλυτη κατοχή ενός κράτους χωρίς τη χρήση όπλων. Ολη η Ευρώπη γνωρίζει την οικονομική κατοχή που υπέστη η χώρα μας. Ολη η Ευρώπη γνωρίζει ότι οι κυβερνήσεις της κρίσης (μνημονιακές) αυτοαναγορεύτηκαν σε μεταρρυθμιστικές, προοδευτικές, δημιουργικές, φιλοευρωπαϊκές. Ολη η Ευρώπη γνωρίζει ότι η χώρα μας απώλεσε την εθνική κυριαρχία της. Οσο κι αν μας πονάει, γίναμε παράδειγμα προς αποφυγή… Αν μια χώρα θέλει να σωθεί, θα αποφύγει όλα όσα έκαναν οι Ελληνες πολιτικοί από το 2009 και μετά.
Και τώρα, τι; Τώρα είμαστε στην αρχή μιας νέας εποχής για την ελληνική Ιστορία: στην εποχή του νεοραγιαδισμού – απομεινάρια μιας νεοφιλελεύθερης λαίλαπας που σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά της, ακόμη και συνειδήσεις. Η νέα τάξη πραγμάτων δεν ανέχεται ούτε συνειδήσεις ούτε ιδέες ούτε αξίες. Μονάδα μέτρησης είναι το χρήμα. Αυτό κυβερνά, αυτό οδηγεί, αυτό διαφεντεύει.
Ο νεοφιλελευθερισμός και ο νεοφασισμός είναι δύο έννοιες συγγενικές. Αμφότερες αντλούν τη δύναμή τους από την κατασπάραξη των δικαιωμάτων των ανθρώπων. Οικονομία και ελευθερία στραγγαλίζονται. Περιορίζονται τόσο, ώστε να μετατρέπουν την ανθρώπινη φύση από πρωταγωνιστική σε δουλική. Η μία έννοια προϋποθέτει την ύπαρξη της άλλης. Και οι δύο έχουν ως όπλο τους τη στέρηση. Νικιούνται μόνο από κοινωνίες που πιστεύουν πραγματικά στην ελευθερία, στη δημοκρατία, στη δικαιοσύνη. Από κοινωνίες που ξέρουν να αγωνίζονται, να επιμένουν, να νικούν.
Στη Γαλλία πολύ πιθανόν να έχει ξεκινήσει μια νέα γαλλική επανάσταση. Στην Ελλάδα είμαστε ακόμη υπό την επήρεια της πρόσφατης οικονομικής κατοχής.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστούν τέσσερις αιώνες για να αντιδράσουμε…
ΥΓ.: Οι ρίζες του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα δεν ξεριζώθηκαν ποτέ. Κι αυτό το πληρώνει πολύ ακριβά ο ελληνικός λαός… Θυμηθείτε τον Στέφανο Μάνο και την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τον Κώστα Σημίτη και τον τρόπο με τον οποίο εισήλθε η Ελλάδα στη Νομισματική Ενωση, τον Γιώργο Παπανδρέου, που άνοιξε την πόρτα στο ΔΝΤ, τον Αντώνη Σαμαρά, που συνέχισε τον δρόμο των Μνημονίων.
Θέλετε και συνέχεια; Διαβάστε τις δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη στο συνέδριο της Δράσης: η Ν.Δ. στις επόμενες εκλογές θα είναι ο κεντρικός εκφραστής «αυτής της μεγάλης μεταρρυθμιστικής συμμαχίας που σήμερα γεννιέται στη χώρα». Οταν λέει για συμμαχία, εννοεί τον Στέφανο Μάνο και τους ομοϊδεάτες του…
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί δεν πρόκειται να σηκώσουμε κεφάλι;
Επειδή η οικονομία τους δεν υπηρετεί τον άνθρωπο, αλλά τα συμφέροντα των πολυεθνικών.
