Η μεγαλύτερη Αξία της Ελληνικής Ψυχής
Πoια είναι η πραγματική και άτρωτη Δύναμη του Ελληνικού Έθνους;
Αγάπη: Η μυστηριώδης Ενέργεια που διέπει τα πάντα.
(Αλλοι όροι/μορφές της ίδιας Ενέργειας: Αλήθεια, Σοφία, Φως).
“Εγώ δεν είμαι απόγονος. Είμαι πρόγονος”.
Ναπολέων Βοναπάρτης, 1769-1821, Γάλλος ηγέτης.
Γιατί αυτός ο πολύ επιτυχημένος και αναγνωρισμένος ηγέτης προτιμά να συμπεριφέρεται σαν “πρόγονος”;
Μήπως αυτός ο ηγέτης θεωρεί ότι αν συμπεριφέρεται σαν πρόγονος θα είναι περισσότερο χρήσιμος; Φαίνεται οτι έβλεπε πιο μακρυά από πολλους άλλους (προοπτική).
Ώστε φαίνεται ότι ο ρόλος του προγόνου είναι πολύ πιο χρήσιμος από το ρόλο του απογόνου!
Όταν στις επιλογές στη ζωή σου έχεις για κανόνα τη προσοχή σου στις επιπτώσεις πάνω στους απογόνους σου (παραδειγματισμός, υστεροφημία, παρακαταθήκη), τότε η συμπεριφορά σου τροποποιείται ανάλογα με ένα χρήσιμο πρότυπο για τους άλλους και έτσι αποφεύγεις πρόσκαιρες και βλαβερές ατομικές ικανοποιήσεις (θυσία). Και αυτή η επιλογή συμπεριφοράς είναι ένας αρκετά καλός ορισμός του τι σημαίνει “ατμόσφαιρα δημιουργίας μέσα απο Αγάπη” (Μήπως ο όρος “βαρβαρότητα” ουσιαστικά να υποδηλεί “Αγνοια Αγάπης”)
Η έννοια “Αγάπη” (Αλήθεια, Σοφία, Φως) είναι τόσο ευρεία και διάχυτη που δεν μπορεί να καθορισθεί ή να περιορισθεί σε κάποιο συναίσθημα ή σκέψη. Η “Αγάπη” είναι ένα είδος μυστηριώδους Ενέργειας (πνευματικής φύσης). Αυτή η παράδοξη Ενέργεια βρίσκεται σε διαφορετική διάσταση και έτσι δεν επιδέχεται τους κανόνες της Λογικής, ούτε τις συνήθεις φυσικές και χρονικές παραμέτρους.
Η βασική Αλήθεια που εκπηγάζει από την Αγάπη είναι ότι ουσιαστικά, ο διαχωρισμός “εγώ και εσείς,” δεν υπάρχει. Η αλήθεια είναι το: “Ολοι σε μια αδιαίρετη μονάδα” (Ενότητα). Με άλλα λόγια,η Αγάπη εκδηλώνεται σαν πράξη-συμπεριφορά που εξυπακούει την αλήθεια ότι: “Όλοι είναι Ένας και ο Ένας είναι Όλοι”. Και γενικά, “Ολα είναι Ενα”. Ετσι λοιπόν, είμαστε σαν συγκοινωνούντα δοχεία: Ότι γίνεται στον ένα, επηρεάζει όλους.
Ο εχθρός έχει επίγνωση αυτού του παράδοξου μυστικού, δηλαδή ότι ο διαχωρισμός από την Αγάπη μάς αποκόπτει από την πραγματική πηγή της δύναμης μας.
Συμπεριφέρομαι έξω από την “Αγάπη” σημαίνει ότι εστιάζομαι μόνο στο άτομο μου. Οποιοι ξεχωρίζουν το άτομο τους (εγωισμός, απομόνωση) από την διαχρονική Ολότητα της ομάδας, κινδυνεύουν να χάσουν την ελευθερία τους, το σπίτι τους και την Πατρίδα τους.
Όταν συμπεριφερόμαστε μέσα σε “ατμόσφαιρα Αγάπης”, καταργείται εντελώς η υπόσταση του χρόνου, που σημαίνει ότι, σε μια “διαχρονική” Ενότητα, περικλείονται όλοι: Οι σύγχρονοι, οι πρόγονοι και οι απόγονοι.
Οι απόγονοι μιμούνται τους προγόνους. Όταν σαν πρόγονοι συμπεριφερόμαστε σε επίπεδο Αγάπης, γινόμαστε χρήσιμοι για πάντα, γιατί οι απόγονοι, οταν διαθέτουν αρκετά αποθέματα προγονικής Αγάπης (Σοφίας), ενεργοποιούνται καταλλήλως και ευημερούν.
Ένας πρόγονος χωρίς “συμπεριφορά Αγάπης” δεν αφίνει τίποτα χρήσιμο πίσω του και οι απόγονοι του παραμένουν ανάξιοι, αποδυναμώνονται και κινδυνεύουν.
Συμπέρασμα: Ας αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν ΠΡΟΓΟΝΟΙ, δηλαδή με ανώτερη διαχρονική ευθύνη και προοπτική. Ένας πρόγονος με συμπεριφορά Αγάπης είναι για πάντα χρήσιμος. Πολλοί Έλληνες πρόγονοι δίδαξαν την αξία του αγαθού, της δικαιοσύνης, της αρμονίας, της προοπτικής, της πνευματικότητας. Όλες αυτές οι αξίες εκκολάπτουν και συντηρούν “ενεργειακά αποθέματα Αγάπης”.
Έτσι, σαν απόγονοι άξιων προγόνων, αποκτούμε αξία και τεράστια δύναμη μόνο αν μελετούμε και υπακούουμε “των εκείνων ρήμασι”. Ο εχθρός επιμένει να μας διαβρώνει τη συνοχή και να μας αποκόπτει από τη Σοφία των προγόνων μας.
Αλλά ποτέ δεν είναι αργά! Μέσα μας διαθέτουμε πρόσβαση σε μια τεράστια θάλασσα αποθεμάτων προγονικής Αγάπης. Γι’αυτό είναι που ακόμα ο εχθρός εξακολουθεί να μας κτυπά ανελέητα και σε όλα τα επίπεδα: Γιατί μας φοβάται! Ο εχθρός φοβάται τα εσωτερικά αποθέματα της Ελληνικης Σοφίας, που σαν ενα λαμπερό Φως, τον αποκαλύπτει και τον τυφλώνει.
Ετσι λοιπόν, φαίνεται ότι η πραγματική δύναμη του Ελληνικού Έθνους είναι πνευματικής φύσης: Δηλαδή ένα τεράστιο απόθεμα Αγάπης (Η Αγάπη, όντας μια Ενέργεια πνευματικής φύσης, είναι μια άτρωτη και αστείρευτη εσωτερική δύναμη που αναυλίζει από μια λαμπερή εσωτερική πηγή: την Ελληνική Ψυχή).
Αποφασίζω να δρω σαν βρύση Αγάπης: Να “Είμαι Πρόγονος!”
Λευτέρης.
