ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (1918-2017)
Την τελευταία του πνοή άφησε στις 01:00 τα ξημερώματα σε ηλικία 99 ετών ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Ήταν περιστοιχισμένος από τους ανθρώπους που αγαπούσε και τον αγαπούσαν, αναφέρει η λιτή ανακοίνωση της οικογένειας του.
Η πορεία του
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης γεννήθηκε στα Χανιά στις 18 Οκτωβρίου 1918. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του δημοσιογράφου και πολιτικού Κυριάκου Μητσοτάκη (1883-1944) και της Σταυρούλας Πλουμιδάκη, γόνου πολιτικής οικογένειας των Χανίων και μικρανιψιάς του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στα Χανιά, όπου ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές τον Ιούνιο του 1935 από το Πρακτικό Λύκειο της πόλης. Στη συνέχεια σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), από το οποίο αποφοίτησε τις παραμονές του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940.
Το προσκλητήριο του πολέμου τον βρήκε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών στη Σύρο και σύντομα βρέθηκε στο Μακεδονικό Μέτωπο. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής πρωτοστάτησε στη δημιουργία αντιστασιακών οργανώσεων στην Κρήτη, συνελήφθη από τους Γερμανούς και καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο. Την ίδια περίοδο ανέλαβε πολιτικές πρωτοβουλίες για την από κοινού δράση των αντιστασιακών οργανώσεων στην Κρήτη και την αποφυγή αλληλοσφαγής, όπως συνέβη σε πολλές περιπτώσεις στην ηπειρωτική Ελλάδα. Στις 7 Νοεμβρίου ως εκπρόσωπος της ΕΟΚ (Εθνική Οργάνωση Κρήτης) συνυπέγραψε με τον ομόλογό του του ΕΑΜ Μιλτιάδη Πορφυρογέννη τη Συμφωνία του Θερίσσου.
Αμέσως μετά την απελευθέρωση, δραστηριοποιήθηκε στην πολιτική και επανεξέδωσε την εφημερίδα τού Ελευθερίου Βενιζέλου «Κήρυξ» Χανίων. Σε ηλικία 28 ετών εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανίων με το Κόμμα των Φιλελευθέρων το 1946 και επανεξελέγη με τη σημαία του ίδιου κόμματος από το 1950 έως το 1958. Το 1951 έγινε υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου (1 Φεβρουαρίου – 27 Οκτωβρίου), ενώ εκτελούσε και καθήκοντα υπουργού Οικονομικών και Δημοσίων Έργων (12 Σεπτεμβρίου – 27 Οκτωβρίου). Μετά τη νίκη του Ελληνικού Συναγερμού του Αλεξάνδρου Παπάγου το 1952, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναδείχθηκε από τους σημαντικότερους και μαχητικότερους κοινοβουλευτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης.
Τον επόμενο χρόνο (6 Ιουνίου 1953) νυμφεύθηκε τη Μαρίκα Γιαννούκου (1930 – 2012), κόρη πλούσιας οικογένειας των Αθηνών, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά: τη Θεοδώρα (Ντόρα) (γ. 1954), την Αλεξάνδρα (γ. 1955), την Αικατερίνη (γ.1959), και τον Κυριάκο (γ. 1968).
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συμμετείχε ενεργά στις διεργασίες για την ίδρυση νέας πολιτικής κίνησης στο χώρο του κέντρου. Το 1961 συνέβαλε αποφασιστικά στη συγκρότηση της Ένωσης Κέντρου κι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις εσωκομματικές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις του κόμματος. Υπήρξε στενός συνεργάτης και υποστηρικτής του Γεωργίου Παπανδρέου, ιδιαίτερα στις συγκρούσεις του τελευταίου με τον Σοφοκλή Βενιζέλο.
Την περίοδο 1961 – 1963, μετά τις εκλογές της βίας και της νοθείας, υποστήριξε μαχητικά τις θέσεις της ΕΚ εναντίον της ΕΡΕ και της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Δόβα, στο πλαίσιο του «ανένδοτου αγώνα». Μετά το θάνατο του Γεωργίου Καρτάλη το 1957, υπήρξε ο πολιτικός που στήριξε και προώθησε η δημοκρατική εφημερίδα «Ελευθερία» του στενού φίλου του Πάνου Κόκκα.
Το 1963, μετά τη νίκη της ΕΚ, ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών (8 Νοεμβρίου – 21 Δεκεμβρίου), το οποίο διατήρησε και στη νέα κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου το 1964 (19 Φεβρουαρίου 1964 – 15 Ιουλίου 1965). Τον Ιούλιο του 1965 διαφώνησε με το Γεώργιο Παπανδρέου για τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης στις σχέσεις πρωθυπουργού – βασιλιά («Ιουλιανά») και πρωταγωνίστησε στο σχηματισμό των βασιλικών κυβερνήσεων 1965 – 1966 (κυβερνήσεις της Αποστασίας). Στις κυβερνήσεις του Γεωργίου Αθανασιάδη – Νόβα (15 Ιουλίου – 20 Αυγούστου 1965) και Στέφανου Στεφανόπουλου (17 Σεπτεμβρίου 1965 – 22 Δεκεμβρίου 1966) συμμετείχε ως Υπουργός Συντονισμού.
Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη η περίοδος των «Ιουλιανών» θα αποτελέσει μόνιμη πηγή επιθέσεων από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι όχι μόνο δεν θέλησε να ανατρέψει τον Γεώργιο Παπανδρέου, αλλά αντίθετα προσπάθησε ως την τελευταία στιγμή να τον αποτρέψει από τη σύγκρουση με τον βασιλιά και την παραίτηση. Μία σύγκρουση που κινδύνευε να φέρει αντιμέτωπη την κυβέρνηση με τις Ένοπλες Δυνάμεις, τις οποίες έλεγχε απόλυτα ο βασιλιάς με ευθύνη και του Γεωργίου Παπανδρέου, όπως έχει δηλώσει. Από την ώρα, όμως, της παραίτησης Παπανδρέου, ο Μητσοτάκης στήριξε τις κυβερνήσεις των «Αποστατών», σε μία προσπάθεια εκτόνωσης της κατάστασης. «Ήταν μια δύσκολη πολιτική απόφαση, με προβλεπόμενο μεγάλο προσωπικό κόστος. Έκανα, όμως, εκείνο που μου υπαγόρευε η συνείδησή μου».
Μετά την επιβολή της δικτατορίας (21 Απριλίου 1967), ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συνελήφθη μαζί με τους άλλους πολιτικούς, για να αφεθεί, αργότερα, ελεύθερος με τη γενική αμνηστία και να φύγει στο εξωτερικό. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1973, μετά την άρση του στρατιωτικού νόμου, συνελήφθη και πάλι, από τη χούντα του Ιωαννίδη, και αποφυλακίστηκε με τη μεταπολίτευση.
Στις πρώτες μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 κατέβηκε ως ανεξάρτητος στο Νομό Χανίων και δεν εξελέγη, παρά τον σημαντικό αριθμό ψήφων που έλαβε, λόγω του ισχύοντος εκλογικού νόμου. Το 1977 ίδρυσε το Κόμμα των Νεοφιλελευθέρων, με το οποίο εξελέγη βουλευτής Χανίων στις εκλογές του 1977.
Το 1978 προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, μετά το άνοιγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή προς τον κεντρώο χώρο, και ανέλαβε υπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση Καραμανλή (10 Μαΐου 1978 – 10 Μαΐου 1980) και υπουργός Εξωτερικών (10 Μαΐου 1980 – 17 Σεπτεμβρίου 1981) στην κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη.
Μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία (18 Οκτωβρίου 1981), διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας έως την 1η Σεπτεμβρίου 1984, οπότε εξελέγη πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπερισχύοντας του Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου. Λόγω του αρνητικού αποτελέσματος στις εκλογές του Ιουνίου του 1985, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ζητά την ανανέωση της εμπιστοσύνης από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας στις 24 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς. Πέντε μέρες αργότερα επανεκλέγεται στην ηγεσία του κόμματος. Ο Κωστής Στεφανόπουλος διαφωνεί με τη διαδικασία και αποχωρεί από το κόμμα για να ιδρύσει τη ΔΗΑΝΑ, το κόμμα της Δημοκρατικής Ανανέωσης.
Στις εκλογές του 1989, η Ν.Δ. δεν κατέστη δυνατό να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία, λόγω του εκλογικού συστήματος. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης διαπραγματεύεται με την ηγεσία του Συνασπισμού της Αριστεράς τον σχηματισμό κυβέρνησης υπό τον Τζανή Τζανετάκη, με πρωταρχικό στόχο την «κάθαρση», δηλαδή τη μη παραγραφή των σκανδάλων που έγιναν την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ (κατ’ άλλους «Βρώμικο ’89»).
Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1989, στις οποίες η ΝΔ και πάλι δεν εξασφάλισε κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υποστήριξε οικουμενική κυβέρνηση με πρωθυπουργό των Ξενοφώντα Ζολώτα. Τον Απρίλιο του 1990 η Νέα Δημοκρατία πέτυχε την πολυπόθητη αυτοδυναμία με τη συνδρομή του ενός βουλευτή της ΔΗΑΝΑ και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ορκίστηκε πρωθυπουργός στις 11 Απριλίου 1990, σε ηλικία 72 ετών.
Η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη μπορεί να χαρακτηριστεί ως μία μετριοπαθής προσπάθεια εφαρμογής μιας φιλελεύθερης πολιτικής, σε μια εποχή που ο κομμουνισμός γκρεμιζόταν και ο νεοφιλευθερισμός άρχισε να γίνεται το κυρίαρχο οικονομικό δόγμα. Η επίδοσή της πιθανόν θα ήταν πιο επιτυχής, εάν δεν είχε να αντιμετωπίσει σοβαρές εσωτερικές αντιθέσεις και διαφωνίες («Καραμανλικοί», Αντώνης Σαμαράς), οι οποίες συνέβαλαν τελικά στην πτώση της, όταν απέσυρε την υποστήριξή του από την κυβέρνηση ο βουλευτής Κιλκίς, Γιώργος Σιμπιλίδης.
Η κυβέρνηση έχασε τη δεδηλωμένη και προκήρυξε εκλογές για τις 10 Οκτωβρίου 1993, τις οποίες έχασε από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματος και έκτοτε παρέμεινε βουλευτής (και επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ) έως τις 11 Φεβρουαρίου 2004, οπότε αποχώρησε από την ενεργό πολιτική, ύστερα από παρουσία 58 χρόνων. Έκτοτε διατήρησε το ρόλο του επίτιμου προέδρου του κόμματος.
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ
Υφυπουργός Οικονομικών 01/02/1951 27/10/1951 Β
Υπουργός Συγκοινωνιών & Δημοσίων Εργων 04/09/1951 27/10/1951 Β
Υπουργός Οικονομικών 08/11/1963 31/12/1963 Β
Υπουργός Οικονομικών 19/02/1964 15/07/1965 Β
Υπουργός Συντονισμού 15/07/1965 20/08/1965 Β
Υπουργός Συντονισμού 17/09/1965 22/12/1966 Β
Υπουργός Συντονισμού 10/05/1978 10/05/1980 Β
Υπουργός Εξωτερικών 10/05/1980 17/09/1981 Β
Υπουργός Εξωτερικών 17/09/1981 21/10/1981 Β
Πρόεδρος Κυβέρνησης 11/04/1990 08/08/1991 Β
Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας 11/04/1990 01/10/1990 Β
Υπουργός Εθνικής Οικονομίας 01/10/1990 08/08/1991 Β
Πρόεδρος Κυβέρνησης 08/08/1991 12/10/1993 Β
Υπουργός Αιγαίου 08/08/1991 03/12/1992 Β
Υπουργός Εξωτερικών 14/04/1992 07/08/1992 Β
Υπουργός Αιγαίου 03/12/1992 12/10/1993 Β
Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος αποχαιρετά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη
Παυλόπουλος: Κορυφαίος πολιτικός ηγέτης
«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αφήνει, ως κορυφαίος Πολιτικός Ηγέτης, ανεξίτηλο το στίγμα του στην πολιτική ζωή του Τόπου μας. Στίγμα το οποίο συνθέτουν, μεταξύ άλλων, ιδίως η αφοσίωση στα Δημοκρατικά Ιδεώδη και στις αρχές της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας καθώς και η υπεράσπιση της Πατρίδας υπό όρους έμπρακτης συνέπειας και συναίνεσης.
Αιωνία η μνήμη του».
«Με την απώλεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη κλείνει ένα μεγάλο και σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία αυτού του τόπου» επισημαίνει ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν ένας από τους διαμορφωτές της νεότερης Ελλάδας. Υπήρξε ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές της σύγχρονης πολιτικής μας ιστορίας και κατά τη Μεταπολίτευση συνέβαλε αποφασιστικά στην εμπέδωση της δημοκρατίας και της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας μας» προσθέτει ο Πρωθυπουργός και καταλήγει:
«Στην οικογένειά του, στους οικείους και στο κόμμα του, εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια».
Με ανάρτησή του στο twitter o υπουργός Εθνικής Άμυνας και πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Πάνος Καμμένος αποχαιρετά τον πρώην Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
«Αποχαιρετούμε σήμερα έναν μεγάλο ηγέτη υπόδειγμα κοινοβουλευτικού άνδρα που ανατράπηκε από την προδοσία Σαμαρά. Καλό ταξίδι Πρόεδρε» έγραψε ο κ. Καμμένος.
ΝΔ: Ήταν ο πολιτικός του ρεαλισμού, της συνεννόησης, των ανοιχτών οριζόντων, που υπηρέτησε με συνέπεια τον ορθό λόγο, την αλήθεια, τις μεγάλες αλλαγές, συχνά κόντρα στο ρεύμα.
Αναλυτικά την ανακοίνωση και τα συλλυπητήρια της Νέας Δημοκρατίας για την απώλεια του πρώην Πρωθυπουργού και Επίτιμου Προέδρου του Κόμματος Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
«Έφυγε δικαιωμένος και πλήρης ημερών ο πρώην Πρωθυπουργός και επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο άνθρωπος που ταύτισε τη ζωή του και την πολιτική του διαδρομή με τη σύγχρονη ιστορία του τόπου.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν μια σπουδαία προσωπικότητα του δημόσιου βίου, που στη μεγάλη του διαδρομή άνοιγε δρόμους. Για αυτό και περνά στην ιστορία ως ένας πολιτικός πολύ μπροστά από την εποχή του.
Διακρίθηκε για την αντιστασιακή και αντιδικτατορική του δράση. Συνέβαλλε, όσο λίγοι, στην εθνική συμφιλίωση και στην υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών.Ξεχώρισε με το ήθος του και με τη συνέπεια λόγων και έργων. Ήταν ένας φλογερός πατριώτης, ταυτισμένος με τον τόπο του, την Κρήτη και ταυτόχρονα ένας πολίτης του κόσμου. Αγωνίστηκε για μια Ελλάδα υπερήφανη, στο κέντρο των Ευρωπαϊκών εξελίξεων.
Ήταν ο πολιτικός του ρεαλισμού, της συνεννόησης, των ανοιχτών οριζόντων, που υπηρέτησε με συνέπεια τον ορθό λόγο, την αλήθεια, τις μεγάλες αλλαγές, συχνά κόντρα στο ρεύμα. Με βαθιά πίστη στη Δημοκρατία και στον διάλογο, πορεύτηκε όλη του τη ζωή τιμώντας το ελληνικό Κοινοβούλιο επί 58 χρόνια.
Ένας ευπατρίδης της πολιτικής, με βαθιά ριζωμένη αίσθηση καθήκοντος, που οδήγησε την παράταξη σε τρεις μεγαλειώδεις νίκες, έχοντας μαζί του σχεδόν έναν στους δύο Έλληνες. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπηρέτησε τη Νέα Δημοκρατία με αυταπάρνηση και αφοσίωση ως το τέλος της ζωής του.
Σύσσωμη η οικογένεια της Νέας Δημοκρατίας, – ο Πρόεδρος, οι βουλευτές, τα στελέχη και όλοι οι φίλοι της μεγάλης φιλελεύθερης δημοκρατικής παράταξης – αποχαιρετούν με ευγνωμοσύνη και οδύνη τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.Το 1941 πήρε μέρος ως έφεδρος αξιωματικός στις επιχειρήσεις του Μακεδονικού μετώπου. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής συμμετείχε στην Αντίσταση κατά των κατακτητών ως ηγετικό στέλεχος της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης. Για τη δράση του αυτή φυλακίστηκε και καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο από τους Γερμανούς.
Κατά τη δεύτερη φυλάκιση απελευθερώθηκε μετά από ανταλλαγή Βρετανών και Γερμανών αιχμαλώτων, η οποία συμφωνήθηκε σε ανώτατο στρατιωτικό επίπεδο μεταξύ Βρετανίας και Γερμανίας. Για την αντιστασιακή του δράση τιμήθηκε το 1986 από το Βρετανικό Κοινοβούλιο.
Πρωταγωνίστησε στην πραγματοποίηση των Συμφωνιών του Θερίσσου και της Τρομάρισσας, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την αποφυγή της εμφύλιας διαμάχης στην Κρήτη.
Οξυδερκής, διορατικός και ρεαλιστής, υπήρξε η φωνή της λογικής, της συναίνεσης και της μετριοπάθειας στη μακρά σταδιοδρομία του στο ελληνικό Κοινοβούλιο, που διήρκεσε 58 χρόνια.
Η συμβολή του στην άρση των διχαστικών διαχωριστικών γραμμών του εμφυλίου πολέμου και στην ενότητα του Ελληνικού λαού υπήρξε καθοριστική. Εργάστηκε συστηματικά για την σταθερή ευρωπαϊκή πορεία της πατρίδας μας και τη συμμετοχή της στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
Στην πολιτική του πορεία ήταν σταθερά αντίθετος στο λαϊκισμό και τη δημαγωγία. Εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής το 1946 και ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη Βουλή το 2004.
Ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα ως υφυπουργός Οικονομικών στην Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου το 1951.
Στις 21 Απριλίου 1967, συνελήφθη από τη δικτατορία των συνταγματαρχών και κρατήθηκε σε καθεστώς περιορισμού. Αφέθηκε ελεύθερος με την αμνηστία του Δεκεμβρίου 1967 και διέφυγε στη Γαλλία. Εκεί, παρέμεινε περίπου πεντέμισι χρόνια, συμμετέχοντας ενεργά στη δράση κατά του στρατιωτικού καθεστώτος. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1973. Μετά το πραξικόπημα της 25ης Νοεμβρίου συνελήφθη εκ νέου και ελευθερώθηκε τελικώς τον Ιούλιο του 1974, οπότε και ανατράπηκε το δικτατορικό καθεστώς.
Το 1977, συμμετείχε στις εκλογές της ως αρχηγός και ιδρυτής του Κόμματος των Νεοφιλελευθέρων και εξελέγη βουλευτής στην περιφέρεια Χανίων. Ένα χρόνο αργότερα, προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, επί Προεδρίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Το 1981 ορίστηκε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος.
Εξελέγη Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας τον Σεπτέμβριο του 1984. Τον Ιούνιο και τον Νοέμβριο του 1989 η Νέα Δημοκρατία κατέκτησε στις εκλογές την πρώτη θέση και συνέβαλε στο σχηματισμό της Κυβέρνησης Τζανετάκη σε συνεργασία με το Συνασπισμό και στη συνέχεια της οικουμενικής Κυβέρνησης.
Στις 8 Απριλίου 1990, υπό την ηγεσία του, η Νέα Δημοκρατία νίκησε στις εκλογές, σχηματίζοντας Κυβέρνηση.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανέλαβε Πρωθυπουργός της Ελλάδας, θέση στην οποία παρέμεινε ως τις 10 Οκτωβρίου του 1993.
Με πρόταση του Μιλτιάδη Έβερτ και ομόφωνη απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ανακηρύχθηκε επίτιμος Πρόεδρος του Κόμματος στις 3 Νοεμβρίου του 1993.
Τον Ιούνιο του 1997, τιμήθηκε με το μέγα βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «Ιπεκτσί» για τις δράσεις του υπέρ της προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία.
Τον Οκτώβριο του 2005, ιδρύθηκε προς τιμήν του έδρα Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ του Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ».
Φώφη Γεννηματά: Σημάδεψε την πολιτική ζωή του τόπου στην μεταπολεμική περίοδο
«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε σημαντική και ισχυρή προσωπικότητα που σημάδεψε την πολιτική ζωή του τόπου στην μεταπολεμική περίοδο. Παρέμεινε ενεργός μέχρι την τελευταία στιγμή, πιστός στις απόψεις του για την παράταξή του και τη χώρα.
Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».
Αντώνης Σαμαράς: Άφησε το αποτύπωμά του στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας
«Ο τελευταίος μίας γενιάς Ελλήνων πολιτικών με μεγάλη ιστορική παρουσία έφυγε από τη ζωή. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση, πρωτοστάτησε στην εθνική συμφιλίωση και άφησε το αποτύπωμά του στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας.
Στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκο Μητσοτάκη και στην οικογένεια του εκλιπόντος πρώην Πρωθυπουργού, εκφράζω τα θερμότερα συλλυπητήρια μου».
Θεοδωράκης: Θα σε θυμόμαστε όρθιο
«Καλό ταξίδι ψηλέ. Θα σε θυμόμαστε όρθιο με την κατσούνα σου στα βουνά της ζωής και της Κρήτης. Τα συλλυπητήριά μου σε οικογένεια και φίλους»
Τη θλίψη του για την απώλεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη εκφράζει ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων Βασίλης Λεβέντης.
«Ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων κος Βασίλης Λεβέντης εκφράζει την θλίψη του για την απώλεια του παλαίμαχου της πολιτικής Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Μία πολυτάραχη ζωή από την οποία δεν έλειπαν τα λάθη, ο εκλιπών σημάδεψε την εποχή του και είχε πολλούς και πιστούς φίλους, αλλά και πολλούς επικριτές. Εκφράζουμε στην οικογένεια του τα θερμά μας συλλυπητήρια».
Κώστας Καραμανλής: Σπουδαίος πολιτικός
«Με βαθύτατη θλίψη αποχαιρετώ τον πρώην πρωθυπουργό και επίτιμο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Ήταν ένας σπουδαίος πολιτικός. Θα τον θυμόμαστε και θα τιμούμε τη μνήμη του για όσα προσέφερε στον Τόπο, κατά τη μακρά και πολυτάραχη διαδρομή του. Για τη συνέπειά του και την πίστη του στη Δημοκρατία και τον Κοινοβουλευτισμό. Στην οικογένειά του εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια».
Αβραμόπουλος: Ηγετική μορφή
«Αποχαιρετούμε με σεβασμό, συγκίνηση, τιμή, αναγνώριση και αγάπη τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Την τελευταία μεγάλη αυτή προσωπικότητα μιας εποχής που σφράγισε την μεταπολεμική ιστορία της χώρας. Μια ηγετική μορφή που την διέκρινε σύνεση, ρεαλισμός, πατριωτική ευθύνη, ενορατικότητα και πολιτική τόλμη και της οποίας η προσφορά και παρακαταθήκη στους δύσκολους καιρούς που διέρχεται η Ελλάδα είναι σήμερα οδηγός σκέψεων και πράξεων» σημειώνει ο κ. Αβραμόπουλος.
«Στέκομαι με σεβασμό στη μνήμη του και βαθιά αναγνώριση της καθοριστικής συμβολής του στην πολιτική μου διαδρομή και στη διαμόρφωση των αρχών της και μοιράζομαι τα ανθρώπινα συναισθήματα που συνοδεύουν αυτόν τον αποχωρισμό με τον Κυριάκο, την Ντόρα, την Αλεξάνδρα, την Κατερίνα και τις οικογένειες τους. Τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη η ελληνική ιστορία έχει κατατάξει στην κατηγορία των μεγάλων φυσικών ηγετών», καταλήγει ο Έλληνας Επίτροπος, στο συλλυπητήριο μήνυμά του.
Βούτσης: Πρωταγωνίστησε στη μεταπολεμική πολιτική ιστορία
«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε από τις πρωταγωνιστικές μορφές της μεταπολεμικής πολιτικής ιστορίας του τόπου μας. Πρωτοεκλεγείς το 1946, υπήρξε μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπείας επί έξι δεκαετίες ως βουλευτής, υπουργός, αρχηγός κόμματος και πρωθυπουργός, ενώ με την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας συνελήφθη και ανέπτυξε αντιστασιακή δράση από το εξωτερικό όπου μετέβη στη συνέχεια. Ως πολιτική και κοινοβουλευτική προσωπικότητα άφησε έντονο το αποτύπωμά του στη δημόσια ζωή με την ενεργό παρουσία του σε κρίσιμες περιόδους της χώρας και με το πάθος της συμμετοχής στα πολιτικά δρώμενα, το οποίο τον χαρακτήριζε. Θερμότατα συλλυπητήρια στην οικογένειά του, ιδιαίτερα στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Κυριάκο Μητσοτάκη και στην κυρία Ντόρα Μπακογιάννη».
Βαγγέλης Μεϊμαράκης: Υπήρξε μεταρρυθμιστής και οραματιστής
«Έφυγε από τη ζωή ένας από τους μεγάλους της πολιτικής, στον οποίο οφείλουμε πολλά. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε μαχητής της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, μεταρρυθμιστής και οραματιστής. Είμαστε πεπεισμένοι πως αν το μεταρρυθμιστικό του έργο δεν είχε διακοπεί, η χώρα μας θα βρισκόταν σε πολύ καλύτερη πορεία. Θα τον θυμόμαστε πάντα με σεβασμό. Εκφράζω τη βαθιά μου θλίψη και τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του».
Θεοχαρόπουλος: Μια από τις σημαντικές προσωπικότητες της μεταπολίτευσης
«Εκφράζω τη θλίψη μου για το θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Πάλεψε για τις ιδέες του, τη Δημοκρατία και την εθνική συμφιλίωση. Περνά στην ιστορία ως μια από τις σημαντικές προσωπικότητες της μεταπολίτευσης. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».
Δήλωση Ιωάννη Βαρβιτσιώτη για την απώλεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη
«Με βαθιά συγκίνηση αποχαιρετώ σήμερα τον Επίτιμο Πρόεδρο της παράταξής μας, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Τον Πρωθυπουργό που οραματίστηκε μια Ελλάδα ισχυρή, χωρίς δεσμεύσεις και εξωτερικές εξαρτήσεις, και εργάστηκε σκληρά για αυτήν. Τον πολιτικό που συνέβαλε έμπρακτα στην προσπάθεια για τη συμφιλίωση του Έθνους μας και που αφήνει σήμερα μια πολύτιμη κληρονομιά για τους νεότερους. Τον άνθρωπο με τον οποίο μας συνέδεε μια μακροχρόνια και ειλικρινής φιλία. Στην οικογένεια και τους οικείους του εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια».
Jean-Claude Juncker: Πεπεισμένος ευρωπαϊστής
«Με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα τον θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πεπεισμένος ευρωπαϊστής, υπήρξε μια από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες της πολιτικής ζωής της Ελλάδας με σταδιοδρομία άνω των 50 ετών. Η ζωή του είναι στενά συνδεδεμένη με την πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας και με τις σημαντικές στιγμές της οικοδόμησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τόσο προσωπικά όσο και εκ μέρους των μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα ήθελα να εκφράσω τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του.»
Τέρενς Κουίκ: Έφυγε ο τελευταίος ξεχωριστής γενιάς πολιτικών
«Έφυγε ο τελευταίος ξεχωριστής γενιάς πολιτικών. Καλοτάξιδος εκεί που θα ξαναβρεί τηναγαπημένη του Μαρίκα. Συλλυπητήριά στην οικογένειά του»
