Γράφει η Π. Χαλάτση

Νέες προοπτικές για την αιολική ενέργεια δημιουργεί η σταδιακή μείωση του κόστους παραγωγής το οποίο βαίνει μειούμενο και μέχρι το 2040 προβλέπεται ότι στα υπεράκτια θα έχει μειωθεί κατά 71% ενώ στα παραλιακά θα μειωθεί κατά 47% σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Η εξέλιξη της τεχνολογίας και η διείσδυση των ΑΠΕ σε παγκόσμιο επίπεδο δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για επενδύσεις, κάτι το οποίο αποτελεί πρόκληση για την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται σε χαμηλή θέση σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Στο τέλος του 2016 με 2.374MW αιολικών έργων η Ελλάδα κατείχε την 15η θέση στην ΕΕ των 28, μια κατάταξη η οποία δεν έχει καμία σχέση με το ξεκίνημα των αιολικών στην Ευρώπη όπου η Ελλάδα ουσιαστικά «άνοιξε το δρόμο». Το πρώτο αιολικό πάρκο της Ευρώπης κατασκευάστηκε στην Κύθνο στο 1982 από τη ΔΕΗ – ΔΕΜΕ αλλά τα τελευταία χρόνια τίποτα δεν θυμίζει τις «ένδοξες ημέρες» του παρελθόντος.

Αν και σύμφωνα με τα στοιχεία του Wind Europe, η αιολική ενέργεια τείνει να γίνει η πιο φθηνή με τα κόστη να μειώνονται μαζικά και στα χερσαία αιολικά πάρκα, οι επενδύσεις στην Ελλάδα παραμένουν υποτονικές.

Σε αντίθεση με το εξωτερικό όπου οι διαδικασίες είναι πιο συνοπτικές, στην Ελλάδα μέχρι να αρχίσει να παράγει ενέργεια ένα έργο μπορεί να περάσουν ακόμη και δέκα χρόνια ενώ πολλά έργα έχουν «παγώσει» στα πρώτα στάδια της διαδικασίας για διάφορους λόγους με πιο βασικό ότι οι δικαιούχοι δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στο λειτουργικό κόστος των καθυστερήσεων.

Το μέσο κόστος για μια επένδυση σε αιολικά κυμαίνεται γύρω στο 1 εκατ. ευρώ το μεγαβάτ αλλά αυτό βαίνει μειούμενο (ειδικά στα υπεράκτια-θαλάσσια αιολικά) και μέχρι το 2040 προβλέπεται ότι στα υπεράκτια θα έχει μειωθεί κατά 71% ενώ στα παραλιακά θα μειωθεί κατά 47% σε παγκόσμιο επίπεδο. Παρά το γεγονός ότι οι ΑΠΕ έχουν υψηλό κόστος κατασκευής, έχουν ωστόσο χαμηλό κόστος συντήρησης (δεν έχουν ουσιαστικά καύσιμο και αυτό που εκμεταλλεύονται ως καύσιμο αέρας, νερό, ήλιος είναι ουσιαστικά δωρεάν. Η απόσβεση της επένδυσης γίνεται μετά από 10 χρόνια ενώ ο χρήσιμος χρόνος ζωής τους είναι γύρω στα 25 χρόνια.

Προσπάθειες ενίσχυση του κλάδου σε όλες τις χώρες

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Αιολικής Ενέργειας  (GWEC) υπολογίζει πως με εγκατεστημένη αιολική ισχύ παγκοσμίως 1, 000GW έως το 2020  και 2.400 GW έως το 2030, θα επιτύχουμε ετήσια εξοικονόμηση CO2 περισσότερο από 1,5 δισεκατομμύριο τόνους το 2020 και 3,2 δισεκατομμύρια τόνους το 2030.

Αν και τα κόστη παραγωγής βαίνουν μειούμενα, ο κλάδος αντιμετωπίζει κάποιες μεγάλες προκλήσεις καθώς όπως επισημαίνουν διεθνείς παράγοντες της αγοράς το μέλλον των αιολικών μετά το 2020 είναι αβέβαιο αν δεν υπάρξει ένα φιλόδοξο ενεργειακό πλάνο το οποίοι θα εξασφαλίζει μεγαλύτερους όγκους άντλησης και περεταίρω μείωση του κόστους παραγωγής. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί όπως υποστηρίζουν με ένα νέο σχεδιασμό της αγοράς και έναν στόχο για τις ΑΠΕ ο οποίος θα είναι τουλάχιστον 35% μέχρι το 2030.

 

(insider.gr)