. . . Μ ι α φ ο ρ ά κ ι έ ν α ν κ α ι ρ ό . . .
(Αφιέρωμα στην Αριστερά)
Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας
. . . υ π ή ρ χ ε στην Ελλάδα μια Αριστερά που στους κόλπους της εδράζονταν, πλησίαζαν και στεγάζονταν εργάτες, αγρότες, διανοούμενοι, όλοι εκείνοι που διώκονταν από τις δυνάμεις της φασιστικής Δεξιάς των δεκαετιών του περασμένου αιώνα. Σ' εκείνη την Αριστερά έβρισκαν ένα ανοιχτό «σχολείο», έναν αγωνιστικό χώρο που έκαναν την Αριστερά λειτουργική, δυναμική και ελπιδοφόρα για ένα καλλίτερο ανθρώπινο μέλλον το οποίο οι βάσεις της ανοικοδόμησής της γίνονταν μέσα από αγώνες, από πιστεύω και υγιείς αντιπαραθέσεις που έφερναν καρπούς, όπως η Εθνική Αντίσταση και άλλα πολλά που κάνανε τους Έλληνες περήφανους.
Η εμφάνιση, στο μεταξύ, του σταλινισμού και ιδιαίτερα η εμμονή τής εγκαθίδρυσής του διεθνώς, έφεραν τα πάνω κάτω και στην Ελλάδα με αποτέλεσμα όχι μόνο τη διάσπαση του ΚΚΕ σε πάρα πολλά κομμάτια αλλά και τον διχασμό των ενιαίων, τότε, μελών (συντρόφων) και διαχωρισμό τους σε ποικίλες αποχρώσεις-ιδεολογίες με το οδυνηρό αποτέλεσμα του «αποκεφαλισμού» της Αριστεράς, η οποία μεταβλήθηκε σαν μια «Λερναία Ύδρα», ικανή να κρατά πολλά μέλη της στο περιθώριο, άλλα να οδηγούνται ή και να τα οδηγεί σε νέες «σοσιαλιστικές στάνες» άλλα να τα …διαγράφει με αντιδημοκρατικό τρόπο, όταν αυτά τα μέλη-σύντροφοι είχαν το ανάστημα της οικοδομικής κριτικής και της εντός των … Αριστερών τειχών αντιπαράθεσης.
Έτσι με όλα τα παραπάνω, για την ιστορία δηλαδή, για να μη θεωρούν οι φίλοι του ΚΚΕ και ιδιαίτερα η πολιτική τους ηγεσία εαυτούς αλάθητους και αλώβητους και προπάντων να μη θεωρούν το κόμμα τους περιουσία του πατέρα τους.
Παραυτά για όλο το φάσμα της Αριστεράς, κοινοβουλευτικής και μη ευχόμαστε στις επόμενες εκλογές καλές επιτυχίες αν και . . .
. . . καλά θα ήταν τα κόμματα της Αριστεράς να «νέρωναν» κάπως το κρασί τους ως προς τα ιδεολογικά τους ευαγγέλια, αφού όλα σ χ ε δ ό ν μιλούν για τα ίδια πράγματα και στα βασικότερα θέματα-προβλήματα- πολιτικές συμφωνούν, όπως (ανεργία, παιδεία, υγεία, συντάξεις κ λ π, εσωτερικά) και (Ε.Ε., ΝΑΤΟ, ΔΝΤ, ΟΗΕ, G8, κ λ π, εξωτερικά) και διαλαλούν δια πασών ότι τα μεγάλα κόμματα είναι κάλπικα (έκφραση του γράφοντα), τα έχουμε δοκιμάσει και χίλια δυο άλλα. Αφού λοιπόν έτσι έχουν τα πράγματα, και έτσι είναι ( η ΝΔ …τόλμησε να οδηγήσει τη Χώρα αυταρχικά σε πρόωρες εκλογές γράφοντας στα παπούτσια της το άρθρο 41 παράγραφος 2 του Συντάγματος) γιατί δεν κάνουν μια συμμαχία προκειμένου να γκρεμίσουν το διπολισμό και τα τζάκια και επιλέγουν το φάγωμα και τη μίζερη μεταξύ τους γκρίνια;
Απλά ερωτήματα που προβληματίζουν τον Πολίτη, ιδιαίτερα τον Αριστερό, που τον απομακρύνουν από την κάλπη, που τον οδηγούν σε λανθασμένες επιλογές, που νιώθει (και άλλο λιγότερο, άλλο περισσότερο τα κόμματα της Αριστεράς το γνωρίζουν!!!) προδομένος -μύριες οι αποχωρήσεις από δω, μύριες οι προσχωρήσεις σε αστικά κόμματα, όπως η ΝΔ και το Πασόκ αλλά και ακόμα πιο οξύμωρες καταστάσεις-αποχωρήσεις και όχι μόνο απλών μελών ή οπαδών αλλά και στελεχών που εγκαταλείπουν το χώρο τους (υποτίθεται δημοκρατικός τύπου Πασόκ και εισχωρούν πέρα και από τη ΝΔ) ή όπως πληροφορούμαστε για ένα από τα στελέχη τής Αριστεράς, αρθρογράφος του «Ρ» και πρώην μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ βρήκαν στέγη στο κόμμα του κ. Παπαθεμελή.
Δεν επιθυμούμε να φωτογραφίζουμε καταστάσεις αλλά εν πάσει περιπτώσει ίσως πει κάποιος για ανακατάταξη δυνάμεων ή για καιροσκόπους που νοιάζονται να βολευτούν θα πει κάποιος άλλος και ασφαλώς στο …πολιτικό λεξιλόγιο υπάρχουν μύριες λέξεις που εύκολα κάποια …φυγή… κάποιου θα ακολουθηθεί με στερεότυπες φράσεις όπως πολλές φορές χρησιμοποιεί η Αριστερά μεταξύ και το ΚΚΕ, λέξεις που δε θέλουμε να αναφέρουμε.
Τελικά η μη συμφωνία σε μια συμμαχία που αυτόν τον καιρό επιβάλλεται όσο ποτέ…τουλάχιστον η Αριστερά αυτό υποστηρίζει, προσέξτε το διπολισμό κόψτε του τα ποδάρια(έκφραση του γράφοντα) και μύρια συνθήματα, εν πάσει περιπτώσει, τι εξυπηρετεί η Αριστερά, η κοινοβουλευτική στην προκειμένη περίπτωση, όταν μονοπωλεί τους αγώνες που ναι μεν το ΚΚΕ διέπεται από αγωνιστικότητα αλλά αγώνα δεν κάνει μόνο ένας οργανωμένος κομμουνιστής, αγώνα κάνει κι ένας απλός αριστερός που δεν θέλει να απωλέσει την ιδιότητα του ή την ταυτότητά του, αλλά με όσα αναφέραμε, προτιμά να μένει μόνος στο δικό το λεύτερο μετερίζι.
Λοιπόν σίγουρα μετά από λίγο καιρό θα λέμε, μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε στην Ελλάδα μια Αριστερά που δε νοιάζονταν πως θα ανασυγκροτούσε τις χαμένες δυνάμεις της και να αγωνίζονταν ενωμένη ενάντια στο διπολικό τέρας αλλά μια Αριστερά που νοιάζονταν μόνο για το δικό της συμφέρον και την εξ-υπηρέτηση του διπολισμού.
Στις δυνάμεις της Αριστεράς, εκείνες που καταφέρνουν να ξεπεράσουν εαυτούς και εσωτερικά σύνδρομα και προέρχονται εντός και εκτός της αστικής-κομματικής δημοκρατίας, σ' αυτές τις δυνάμεις που καταφέρνουν να συνασπιστούν με ένα άλλο μικρότερο κόμμα, που δε συμφωνούν σε όλα μεταξύ τους αλλά δεν παραβλέπουν τον κοινό στόχο, τις ευχόμαστε καλό αγώνα. Μέχρι να επανέλθουμε σ' αυτό το θέμα,«Καθοδόν προς τις κάλπες» ας πούμε για μια φορά ακόμα:
Μια φορά κι έναν καιρό…
Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα -Αύγουστος 24 2007 pelasgos@fasoulas.de http:\\www.fasoulas.de
