Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου, Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Υποψήφιοι στις αυτοδιοικητικές και περιφερειακές εκλογές, ως περιφερόμενοι γυρολόγοι ιδεών
Με τα δεδομένα αυτά – πέραν της ασχετοσύνης – γίνεται πρόδηλο το ναυάγιο και του θεσμού και των νέων θεσμών. Όταν δεν πιστεύεις τίποτα δεν μπορείς να προσφέρεις τίποτα, απολύτως τίποτα στην κοινωνία (Για το πως διαμορφώνεται η συνείδηση και τη λειτουργία της βλ. το πρόσφατο έργο μου: “Η κομμουνιστική Ουτοπία”, εκδ. “Κάδμος”, Θεσ/νίκη, 2010, σελ. 45 επ. όπου το κεφάλαιο: “Οι τρόποι διαμόρφωσης της συνείδησης σε συνδυασμό με τη λειτουργία της νόησης”).
Των πραγμάτων ούτως εχόντων καλό θα ήταν για όλους τους υποψήφιους να προσπαθούν να διατηρούν κάποια στοιχεία σοβαρότητας και ειλικρινείας και να μη λένε χοντρά λόγια, όπως οι βουλευτές, ότι: “Θέλουμε να προσφέρουμε στην αυτοδιοίκηση” – “Θέλουμε να υπηρετήσουμε τον τόπο μας” κ.τ.λ., γιατί πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και ενδεχομένως τις αρπαχτές.
Αν δεν θέλουν ν’ αρπάξουν θέλουν οπωσδήποτε να διακριθούν (βλ. το ΕΚΤΟ Κεφάλαιο στο πιο πάνω έργο μου με τίτλο: “Η διάκριση, η αναγνώριση και η φιλοδοξία ως ανασχετικοί παράγοντες του Κομμουνισμού” σελ. 161 επ.)