Με τον Λάζαρο Μαύρο

Α Σ Φ Α Λ Ε Σ ΙΣΩΣ δείγμα παρακμής του Ελληνισμού εν ημιατεχομένη, υπό Τούρκων κατακτητών επί 37 έτη, Κύπρω, ανατείλαντος ήδη του 2011. Η πνευματική στάθμη. Η μέτρηση ας πούμε, τών, ούτως ειπείν, διανοουμένων. Επίπεδο της εγχώριας «ιντελιγκέντσιας». Έτσι όπως εκφράζεται, από το στόμα του επικεφαλής του 1ου της Κύπρου πνευματικού ιδρύματος, του πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Κύπρου, κ. Κ. Χριστοφίδη: Σε συνέντευξή του στο, εν Λευκωσία εκδιδόμενο τις Κυριακές, παράρτημα της αθηναϊκής «Καθημερινής» (1.1.11):

Ε Ι Π Ε : «Στην ουσία έχουμε μια πατρίδα που αποτελείται από δύο μέρη – και δεν εννοώ την κατοχή, η οποία δυστυχώς συνεχίζεται. Από τη μια είναι η Κύπρος της μιζέριας, της εσωστρέφειας, των χαμηλών στόχων, της γκρίνιας, της διαπλοκής, των πελατειακών σχέσεων [όλες αδιακρίτως οι πολιτικές κ.λπ. δυνάμεις στο ίδιο τσουβάλι]. Από την άλλη είναι μια άλλη Κύπρος, των νέων ανθρώπων, της δυναμικότητας, της νέας προοπτικής, των μεγάλων και σύγχρονων στόχων, της καινοτομίας και του πνευματικού στοχασμού. Αυτή είναι η Κύπρος που επιδιώκουμε […] Αυτή η κοινωνία που θέλει μια Κύπρο αλλιώτικη, αποτελεί την πλειοψηφία. Το πρόβλημα είναι πως πρόκειται για μια σιωπηρή πλειοψηφία. Και είναι στο χέρι μας να μετατρέψουμε αυτή τη σιωπηρή πλειοψηφία σε ομιλούσα, σε μια πραγματική κοινωνική πλειοψηφία». Και επίσης, πάντα εκ στόματος πρυτάνεως: «Φρονώ ότι η κοινωνία θα πάει μπροστά, είτε λυθεί το Κυπριακό είτε όχι […] Εφ’ όσον βρεθεί μια λύση στο Κυπριακό πρόβλημα, θα απελευθερωθούν δυνάμεις, οι οποίες θα μπορέσουν να αναλάβουν θέσεις ΕΞΟΥΣΙΑΣ και να φέρουν μια νέα πνοή… Δεν θα δούμε αλλαγές μόνο στην πολιτική ΕΞΟΥΣΙΑ, αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς όπως είναι τα ΜΜΕ. Είμαι βέβαιος ότι με τη λύση του Κυπριακού δεν θα έχουμε τα ίδια ΜΜΕ, δεν θα διαβάζουμε και δεν θα ακούμε πια τους ίδιους ανθρώπους. Όσοι [αδιακρίτως κατά τον κ. πρύτανι στο ίδιο τσουβάλι] για δεκαετίες τώρα έχουν κτίσει την καριέρα τους γύρω από το πρόβλημα της χώρας μας, θα βρεθούν αυτομάτως στο περιθώριο»… 

Τ Ο ΕΙΔΟΣ της λύσης και πώς, ίσως, αυτό θα λυθεί ορθότερα και ποιες, άραγε, δυνάμεις θα πρέπει να ενισχύσει γι’ αυτό, η οσονούπω «ομιλούσα πλειοψηφία» και με ποια, ενδεχομένως, «νέας πνοής» καινοτόμο στρατηγική, δεν απασχόλησαν τον πρύτανι του 1ου της Κύπρου πνευματικού πνεύμονα. Ίσως όλ’ αυτά κατατάσσονται, «είτε λυθεί είτε όχι το Κυπριακό», στην υπό του ιδίου περιγραφόμενη «μιζέρια» όσων [στο τσουβάλι] «έχουν κτίσει την καριέρα τους γύρω από το Κυπριακό». Ιδού, λοιπόν, πρυτανεύων πνευματικός στοχασμός, κίνητρο για τον συλλογικό μας αναστοχασμό… 

ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΕ 3.1.11 

Ποιος, άραγε, θα δοκίμαζε μια σύγκριση πνευματικής στάθμης και νέας πνοής, δύο διανοουμένων: (α) του εκ της ΕΔΕΚ διελθόντος, 52χρονου νυν πρυτάνεως Κ. Χριστοφίδη, με όσα είπε στην «Καθημερινή» και (β) του γεραρού της ΕΔΕΚ επιτίμου προέδρου, 91ετούς Βάσου Λυσσαρίδη, με τη νέα ποιητική του συλλογή «Κραυγές»;