Της Μαρίκας Λυσιάνθη, ειδική συνεργασία με το Statesmen.gr

Γράψαμε και χθες ότι η 18η Ιανουαρίου 1996, ήταν μια μέρα που άλλαξε καταλυτικά το πολιτικό γίγνεσθαι στην Ελλάδα, μέσω της εκλογής του Κώστα Σημίτη στην πρωθυπουργία, που ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο στον πολιτικό εκφραστή του «εκσυγχρονισμού», για να κερδίσει και την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του ίδιου έτους, μερικές ημέρες μετά την απώλεια του Ανδρέα Παπανδρέου.

Επειδή, εκτός από… ποίημα του Κίπλινγκ, το «αν» αποτελεί διαχρονικά υπόθεση εργασίας πάνω στην οποία χτίζονται ή γκρεμίζονται Παρθενώνες, θα είχε ενδιαφέρον να σκεφτούμε πως θα είχε διαμορφωθεί η πολιτική ζωή του τόπου, στην περίπτωση που νικητής εκείνων των αναμετρήσεων είχε αναδειχθεί ο Άκης Τσοχατζόπουλος.

Εικασία πρώτη: Το ΠΑΣΟΚ, θα είχε χάσει πιθανότατα τις εκλογές εκείνου του Σεπτεμβρίου, καθώς ο Μιλτιάδης Έβερτ είχε σημαντικότερες κοινωνικές εφεδρείες, και ο Άκης θα εθεωρείτο απλώς η συνέχεια του «παπανδρεϊσμού», την ώρα που οι πολίτες ζητούσαν «αλλαγή στην αλλαγή».

Εικασία δεύτερη: Ο Κώστας Σημίτης θα είχε περάσει στο περιθώριο, οι «εκσυγχρονιστές» θα αναζητούσαν τον διάδοχό του, πιθανότατα θα τον έβρισκαν στο πρόσωπο της Βάσως Παπανδρέου, και οι εκλογές του 2000 θα εξελίσσονταν σε πόλεμο δυο κόσμων.

Εικασία τρίτη: Η αλλαγή γενιάς στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας θα είχε καθυστερήσει, τουλάχιστον για τρία χρόνια. Αν ο Μιλτιάδης Έβερτ έχανε την εξουσία το 2000, και η Παράταξη περνούσε στα χέρια του φυσικού κληρονόμου του «καραμανλισμού», ο Κώστας Καραμανλής θα είχε την ευκαιρία να κάνει μια πιο δυναμική «επανεκκίνηση». Και ο Άρης Σπηλιωτόπουλος δεν θα είχε τρία χρόνια φθοράς στο πλευρό του, ώστε να αναζητείται ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος.

Εικασία τέταρτη: Εκείνος που το 2000 θα ήταν μόλις 49 ετών, δηλαδή ο Κώστας Λαλιώτης, θα μπορούσε να αποτελέσει τον «ισχυρό άλλο» στην ηγεσία του Κινήματος, μιας και με τη Βάσω Παπανδρέου είχε καλύτερη χημεία σε σχέση με τον Κώστα Σημίτη.

Εικασία πέμπτη: Η Ελλάδα θα είχε μπει στην ΟΝΕ, θα είχε διοργανώσει Ολυμπιακούς Αγώνες, και θα είχε ολοκληρώσει την κατασκευή μεγάλων δημοσίων έργων. Μόνο που όλα αυτά θα είχαν γίνει… πιο φτηνά. Από τη στιγμή που το «πατριωτικό» ΠΑΣΟΚ… είχε πάντοτε τον τρόπο του.

Συνοψίζοντας: Αν την 18η Ιανουαρίου 1996, το ΠΑΣΟΚ δεν είχε πληγώσει τον Ανδρέα, πιθανότατα να μην αποκαλυπτόταν ποτέ πόσο… οδυνηρό υπήρξε για την Ελλάδα το πέρασμα της Αλλαγής από τη διακυβέρνηση του τόπου. Ενώ τώρα, που περπατάμε αγκαζέ με την τρόικα, μάθαμε. Ξέρουμε. Και δεν θα ξεχάσουμε…