Όταν αλλάζουν οι καιροί αλλάζουν και οι πολιτικές. Αλλά άλλο αλλαγή και άλλο μεταλλαγή κα μετάλλαξη. Άλλο να προσαρμόζεται ένα κόμμα στη συγκυρία και άλλο αλλάζει τις βασικές παραμέτρους της φυσιογνωμίας του. Τα κόμματα έχουν παρελθόν , παρόν και μέλλον . Αυτά ορίζονται από την ιστορία , την πολιτική και την ιδεολογία τους. Αν θέλουν να τα εγκαταλείψουν πρέπει να το δηλώσουν. Αλλιώς κάποιον κοροϊδεύουν.
Αυτές οι παρατηρήσεις αναφέρονται στο ΠΑΣΟΚ. Από την ίδρυση του ως κόμμα, αλλά και πριν από αυτή ως πολιτικός χώρος, επεδίωκε να διατηρεί διαύλους επικοινωνίας με την Αριστερά. Και μέτωπο με την Δεξιά. Κατά καιρούς έγιναν ακόμη και προτάσεις συνεργασίας, άσχετα αν δεν ευοδώθηκαν. Υπήρχε πάντως συμπορευση σε αρκετά πεδία, όπως ο συνδικαλισμός .
Και φυσικά ύπαρχε η αίσθηση ότι το ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα της Αριστεράς ανήκουν στην ίδια πλευρά μιας διαχωριστικής γραμμής. Οι δημοκρατικές δυνάμεις, η προοδευτική παράταξη, ή όπως αλλιώς χαρακτηρίσει κανείς αυτή την πλευρά, όσες διάφορες και ρήξεις και αν υπήρχαν στο εσωτερικό της, ήταν σαφές ότι διέφερε από την άλλη πλευρά. Από τη Δεξιά και τις ακραίες παραφυάδες της.
Ακόμη και όταν η κομμουνιστική Αριστερά συντάχθηκε με τη ΝΔ το 1989, αυτό κράτησε για μια συγκεκριμένη περίοδο. Στη συνέχεια η επικοινωνία ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα της Αριστεράς συνεχίσθηκε. Και την τιμούσαν και οι τρεις αρχηγοί του μέχρι πρόσφατα.
Τι ακριβώς άλλαξε και το τελευταιο διάστημα κάποια κυβερνητικά στελέχη κόβουν μανιωδώς τις γέφυρες του ΠΑΣΟΚ με την Αριστερά; Τι είναι αυτό που τους έκανε να κηρύξουν αμείλικτο πόλεμο στο ΚΚΕ τον Συνασπισμό;
Ενδεχομένως και τα δυο κόμμα βρίσκονται σε λάθος γραμμή και έχουν λάθος πρακτικές. Και ευλόγως τις καταγγέλλει η κυβέρνηση. Αλλά αυτό διαφέρει από τις απίθανους χαρακτηρισμούς που εκτοξεύουν τα στελέχη αυτά.
Επικαλούνται την ένταση που υπάρχει σε δημόσιες εμφανίσεις, τους προπηλακισμούς και τις ύβρεις επί προσωπικού. Αυτά είναι καταδικαστέα. Αλλά αφορούν τα φυσικά πρόσωπα που τα χρεώνονται. Δεν μπορεί να αφορούν έναν πολιτικό χώρο εν συνόλω. Και πάντως δεν είναι επαρκής λόγος να κοπούν για πάντα οι σχέσεις του ΠΑΣΟΚ με αυτά τα κόμματα.
Αλλά ακόμη και αν δεχθούμε ότι η ακραία συμπεριφορά οπαδών αυτών των κομμάτων συνιστά λόγο να σπάσει το ΠΑΣΟΚ μαζί τους, δεν ισχύει το ίδιο για τους οπαδούς του ΛΑΟΣ; Είναι στόχος του ΠΑΣΟΚ ο Αλέξης Τσίπρας και η Αλέκα Παπαρήγα και δεν είναι ο Γιώργος Καρατζαφέρης; Το βλάπτει η Αριστερά και το ωφελεί ο ΛΑΟΣ; .
Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν κατέστρεψε ποτέ τις σχέσεις του με τον Χαρίλαο Φλωράκη και τον Λεωνίδα Κύρκο που συνεργάστηκαν με τον Μητσοτάκη για να τον στείλουν στο Ειδικό Δικαστήριο. Τις σχέσεις του ΠΑΣΟΚ με την Αριστερά που πολεμούσε τις πολιτικές΄ των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ ..
Γιατί πέρα από τον εαυτό του , έβλεπε την μεγάλη εικόνα- στην οποία υπάρχουν διαδρομές και βιώματα.. Κατήγγειλε – δεν μεταλλάχθηκε. Όσο απαράδεκτοι είναι όσοι κάνουν κατάχρηση του δικαιώματος στη διαμαρτυρία και την αποδοκιμασία και εκτρέπονται σε ύβρεις και βία , τόσο αβασάνιστη είναι η αντίδραση όσων κηρύσσουν , εξ αυτού , γενικό πόλεμο στην – κοινοβουλευτική – Αριστερά.
Έχουν δίκιο να καταγγέλλουν όσους βιαιοπραγουν και βρίζουν υπουργούς του ΠΑΣΟΚ, επικαλούμενοι την κυβερνητική πολιτική που σαρώνει δικαιώματα για τα οποία χρειάστηκαν αγώνες. Αλλά κάνουν λάθος να ρίχνουν την πυρά την ίδια την έννοια της Αριστεράς, που είναι κάτι παραπάνω από τις ηγεσίες των κομμάτων της. Και δεν έχει σχέση με τις ακρότητες ομάδων και γκρουπούσκουλων που την επικαλούνται. Και ακόμη μεγαλύτερο λάθος να μην καταλαβαίνουν τι σημαίνουν τα καλοπιάσματα από την άλλη άκρη του πολιτικού φάσματος και να το θωπεύουν.
Αν έχουν ιστορική τεκμηρίωση οι εκλεκτικές συγγένειες με το κόμμα που κινείται στα δεξιά της ΝΔ και η μετά μανίας καταστροφή της όσμωσης με την Αριστερά κάποιος να το εξηγήσει. Αν όλα αυτά δικαιολογούνται, ας μπουν στο Καταστατικό, τις ιδεολογικές διακηρύξεις και τις πολιτικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ. Να το ξέρουν και οι πολίτες- τουλάχιστον όσοι έχουν μνήμη.
