Του Πανίκου Ελευθερίου
«Πες μου τους Υπουργούς σου να σου πω ποιος είσαι…» Διορίζοντας την Πραξούλα Αντωνιάδου στο νευραλγικό Υπουργείο που διαχειρίζεται την εξόρυξη των υδρογονανθράκων, ο Χριστόφιας μας κόβει τον βήχα των όποιων προσδοκιών μας (για σωστή εκμετάλλευση του φυσικού μας πλούτου που θα μας έβγαζε από τα σημερινά μας αδιέξοδα και θα άνοιγε νέες προοπτικές για το μέλλον μας). Αναρωτιόμαστε: Τι καλό μπορεί να προέλθει από μια Υπουργό που κάνει το παν, για προώθηση “λύσης” Τουρκικών προδιαγραφών στο Κυπριακό;
Διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Σάββα Πέτρου (Ταγματάρχη εν αποστρατεία), στο οποίο ανάμεσα σ’ άλλα γράφει:
«Πώς να μην είμαστε καχύποπτοι όταν αυτές τις κρίσιμες ώρες μας κυβερνούν αυτοί που είτε άμεσα είτε έμμεσα με το τσιμέντωμα το 2004 πολέμησαν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να πολεμούν για να διαλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία;
Έχουμε κάθε λόγο να υποψιαζόμαστε την Πραξούλα Αντωνιάδου και αυτόν που τη διόρισε ως Υπουργό στο νευραλγικό αυτό Υπουργείο! Το περιβόητο πόνημα της το 2009 “Η Επόμενη Μέρα”, το οποίο συνέγραψε μαζί με την τουρκάλα έποικο Οζλέμ Όουζ Τζιλσαλ και την ιδιαιτέρα του ανθέλληνα Αλεξάντερ Ντάουνερ εγγλέζα Φιόνα Μούλλεν, που τώρα έχει στη Λευκωσία το γραφείο Σαπιέντα και δίνει οικονομικές συμβουλές σε όσους ξένους θέλουν να επενδύσουν στα κατεχόμενα, όζει προδοσίας! Το ανωτέρω πόνημα το προλόγισε ο πρωταγωνιστής της σημαδεμένης τράπουλας, Αλεξάντερ Ντάουνερ, που τελώντας υπό την προστασία του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ συνεχίζει να δρα εναντίον μας! Το πόνημα αυτό χρηματοδοτήθηκε από το γνωστό για τον ανθελληνισμό του και για τον γνωστό ρόλο που διαδραμάτισε στο Σχέδιο Ανάν, ίδρυμα PRIO, το οποίο Ίδρυμα συντηρείται από γνωστούς ανθελληνικούς και φιλοτουρκικούς διεθνείς κύκλους και τον Οίκο Σιόρος! Ανάμεσα στους χρηματοδότες του βιβλίου της Πραξούλας υπήρξε και φημισμένος Τούρκος επιχειρηματίας με πλούσια φιλοτουρκική και ανθελληνική δράση Ραχμί Κοτς.
Πώς είναι δυνατόν να εμπιστευόμαστε την Πραξούλα Αντωνιάδου που με το πόνημα της αυτό, από το 2009 ζητούσε τη διάλυση της κυπριακής Δημοκρατίας με το επιχείρημα ότι την επόμενη ημέρα τάχα θα είμαστε κατά πολύ πλουσιότεροι, αφού θα συνεκμεταλευτούμε από κοινού με τη Τουρκία και τους λεγόμενους Τουρκοκύπριους τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων; Μετά από όλα αυτά είναι δυνατόν αυτό το άτομο να αγωνίζεται για το καλό της Κυπριακής Πολιτείας»
Υστερόγραφο: Θα φροντίσω πάντως να διαβάσω το βιβλίο της Πραξούλας Αντωνιάδου («Η επόμενη μέρα»). Εν μέρει γιατί έχω κι εγώ γράψει ένα βιβλίο για την επόμενη μέρα («Εάλω η Κύπρος – Εκδόσεις Επιφανίου-επισυνάπτω τον πρόλογο και μια κριτική που απέσπασε – το υπενθυμίζω για όσους επιμένουν να μην εμπιστεύονται τους Τούρκους (όπως… πράττει η Πραξούλα Αντωνιάδου) και ανησυχούν για την… “επόμενη μέρα”). Οι δικές μου εκτιμήσεις, μάλλον δεν θα ταυτίζονται με αυτές της Ανανιακής Υπουργού μας. Όπως και να’ χει, θα ήταν ενδιαφέρον να διαβάσει κανείς για το πώς μας χρυσώνουν το χάπι (πώς προσπαθούν να κάνουν τα φύκια να φαίνονται μεταξωτές κορδέλες) οι διάφοροι πλασιέ της Ανανικής “λύσης”.
