Η ολοκλήρωση του δεύτερου προγράμματος στήριξης για την Ελλάδα και του PSI, αποτελεί την μεγαλύτερη ανησυχία για το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (IIF) στην παρούσα χρονική στιγμή, σύμφωνα με την σχετική έκθεση που δόθηκε στην δημοσιότητα χθες για την παγκόσμια οικονομία (Global Economic Monitor). Στην καταγραφή των οικονομικών ζητημάτων/προβλημάτων χωρών που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής από τους κυβερνώντες για τον επόμενο έναν χρόνο ή και περισσότερο, το ελληνικό ζήτημα κατέχει την πρώτη θέση, με βασικές παραμέτρους, οι οποίες και καθορίζουν την επιτυχή -ή όχι- πορεία, α) την αβεβαιότητα για υο αν η νέα κυβέρνηση θα καταφέρει να διατηρήσει το πρόγραμμα της ΕΕ/ΔΝΤ στην σωστή πορεία, β) τον κίνδυνο για περαιτέρω αναδιάρθρωση μετά την ολοκλήρωση της συμφωνία του PSI και γ) την αυξανόμενη εσωτερική αναταραχή.
Παράλληλα, η έκθεση του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου διαπιστώνει ότι η τρέχουσα αδυναμία που παρουσιάζεται στην οικονομία, επικεντρώνεται στην Ευρώπη, με μια ελαφριά ύφεση, το τελευταίο τρίμηνο του 2011. Η μεγάλη πρόκληση για την Ευρώπη, όπως χαρακτηριστικά καταγράφεται από το IIF, είναι η κρίση χρέους στην Ελλάδα, καθώς οι νότιες περιοχές της ευρωζώνης παραμένουν σε στασιμότητα, με τον δείκτη της ανεργίας να αγγίζει ανησυχητικά επίπεδα. Επίσης, οι μηχανισμοί προσαρμογής στην Ευρωζώνη, κατηγορηματικά για τους συντάκτες της έκθεσης, δεν λειτουργούν.
Πιο συγκεκριμένα για την ευρωζώνη, η έκθεση διαπιστώνει κάποια δειλά σημάδια σταθεροποίησης της οικονομίας της κατάστασης, ωστόσο η συνεχής αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, οι μοχλεύσεις στον τραπεζικό τομέα, αλλά και οι εντάσεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές, θεωρείται από τους αναλυτές του IFF ως η έναρξη μιας ήπιας ύφεσης συνολικά για την περιοχή, τονίζοντας εντυπωσιακές αποκλίσεις μεταξύ των χωρών, με τις μικρότερες οικονομίες, όπως χαρακτηριστικά διατυπώνεται, που έχουν κολλήσει στον φαύλο κύκλο της δημοσιονομικής λιτότητας και της συρρίκνωσης της παραγωγής από το 2010, να αντιμετωπίζουν βαθύτερη ύφεση. Αντιθέτως η ύφεση στον πυρήνα της ευρωζώνης είναι λιγότερο έντονη .
Μεταξύ άλλων στην εν λόγω έκθεση διατυπώνεται η άποψη ότι η κρίσης χρέους συνεχίζει να αποτελεί τον κύριο κίνδυνο για τις οικονομικές προοπτικές της ζώνης του ευρώ, επισημαίνοντας ότι η συστημική κρίση μπορεί να αποφευχθεί μέσω πιο επιθετικών μέτρων από την ΕΚΤ. Από την άλλη πλευρά μπορεί να υπάρχουν κάποια μικρά σημάδια σταθεροποίησης της οικονομίας, ωστόσο δεν είναι επαρκή ώστε στο άμεσο μέλλον να υπάρξει προοπτική ανάπτυξης.
Όσο αφορά στην ανταγωνιστικότητα συνολικά της ευρωζώνης, επισημαίνεται ότι οι χώρες που ακολουθούν το πρόγραμμα της ΕΕ-ΔΝΤ, αντιμετωπίζουν τους χαμηλότερους δείκτες ανταγωνιστικότητας από τότε που ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν το κοινό νόμισμα. Για την Ελλάδα, η έκθεση αναφέρει ότι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας απαιτεί βαθύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις , ωστόσο τα αποτελέσματα θα είναι μικρότερα και θα έρθουν αργότερα, συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες.
