Του Οδυσσέα Αγγελίδη

Τα τέσσερα πολιτικά κοινοβουλευτικά κόμματα του ενδιάμεσου χώρου (Ε.Χ.), όπως έχει καθιερωθεί να αναφέρονται τα κόμματα πλην ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, καταβάλλουν προσπάθειες όπως εξεύρουν κοινό υποψήφιο για τις προσεχείς προεδρικές εκλογές. Και ο βασικός λόγος για τον συνασπισμό αυτών των κομμάτων είναι η απαλλαγή από τη λαίλαπα του προέδρου Χριστόφια, ο οποίος όχι μόνον έχει καταβαραθρώσει την οικονομία του τόπου αλλά έχει οδηγήσει και το Κυπριακό στη χειρότερη του οπισθοδρόμηση με τις γνωστές, απαράδεκτες παραχωρήσεις του προς τη Τουρκία (χωρίς βέβαια να γνωρίζουμε ποιες άλλες παραχωρήσεις έχει κάμει στα μουλωχτά). Ο πρόεδρος Χριστόφιας παραπλάνησε το 2008 τον Κυπριακό λαό, πως θα έλυε το Κυπριακό με δίκαιο και σωστό τρόπο, και διασκέδασε τους φόβους και τις αμφιβολίες όλων των ψηφοφόρων του ενδιάμεσου χώρου που τον ψήφισαν, έτσι που να ξεχάσουν πως είχε υποσχεθεί πως ψήφισε ΟΧΙ το 2004 για να τσιμεντώσει το ΝΑΙ.

Όμως υπάρχει και ένας ακόμα βασικός λόγος γιατί ο Ε.Χ. θα πρέπει να εκλέξει στο προεδρικό αξίωμα δικό του υποψήφιο, ο οποίος να ακολουθήσει σωστή εθνική γραμμή στο θέμα της επίλυσης του Κυπριακού. Και ο λόγος αυτός συνίσταται στο ότι ο διεκδικητής του προεδρικού αξιώματος και πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Νίκος Αναστασιάδης, ουσιαστικά ακολουθεί την ίδια γραμμή στο Κυπριακό με εκείνη του Δ. Χριστόφια. Παρ’ όλον ότι λεκτικά ο κ. Αναστασιάδης αναφέρεται στην απόφαση του 76% του λαού να καταψηφίσει το καταστροφικό σχέδιο Αννάν, την οποία συνεχώς θεωρεί «σεβαστή», μέχρι σήμερα ούτε αυτός αλλά ούτε και ο υποψήφιος του ιδίου κόμματος στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές (ούτε βέβαια και η πλειοψηφία των ιθυνόντων του ΔΗΣΥ) έχουν εκφράσει το mea culpa ευθαρσώς. Υπάρχει λοιπόν και αυτός ο σημαντικός λόγος γιατί ο υποψήφιος του ΔΗΣΥ, υπό τις συνθήκες τις οποίες αντιμετωπίζει ο τόπος, δεν πρέπει να υπερψηφισθεί στο προεδρικό αξίωμα.

Ας δούμε όμως τι έχει κάμει μέχρι τώρα ο Ε.Χ. για να επιτύχει στο στόχο του, δηλαδή την επιλογή του άξιου και διεκδικητικού εκείνου ηγέτη ο οποίος θα θέσει το Κυπριακό στη σωστή του πορεία και θα το απαγκιστρώσει από τα πλοκάμια των Αγγλοαμερικανών και των Τούρκων, οι οποίοι με τη βοήθεια του Μπαν Κι Μούν και του Ντάουνερ βυσσοδομούν να οδηγήσουν σε λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) δηλαδή συγκαλυμμένης διχοτόμησης με την υπογραφή μας, μια λύση στις γραμμές των Χριστόφια-Αναστασιάδη. Αντί τα τέσσερα κόμματα του Ε.Χ. να ετοιμάσουν ένα περίγραμμα με τις βασικές αρχές του προγράμματος τους και να αφήσουν τα περιθώρια εκείνα που απαιτούνται για να θέσει και τη σφραγίδα του ο υποψήφιος που θα επιλεγεί (αφού δεν επιθυμούν να είναι αχυράνθρωπος, όπως αναφέρουν) έχουν προχωρήσει στο πιο σημαντικό θέμα της μορφής λύσης του Κυπριακού να επιλέξουν τη Δ.Δ.Ο. (με το ορθό περιεχόμενο!!!), που ο Κυπριακός λαός απέρριψε το 2004. Και αυτό γιατί ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, λοξοκοιτάζοντας προς το ΑΚΕΛ, επιθυμεί να αφήσει ανοικτές τις επιλογές του για συνεργασία στον δεύτερο γύρο ή ακόμα και από τον πρώτο, με την αριστερά. Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, γνωρίζοντας πως ο ίδιος δεν έχει καμία τύχη επιλογής του ως υποψηφίου, προέβη σε μια ακόμα κίνηση και απαίτησε τον αποκλεισμό των προέδρων των συνεργαζομένων κομμάτων. Η αποδοχή αυτών των απαράδεκτων απαιτήσεων του κ. Καρογιάν από τα άλλα τρία κόμματα, αποτελεί απαράδεκτη υποχωρητικότητα και θα έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη αποτυχία του εγχειρήματος τους, γιατί προαποκλείει και την επιλογή του Γιώργου Λιλλήκα, ο οποίος απορρίπτει την Δ.Δ.Ο. Ο Γιώργος Λιλλήκας όμως, όπως απέδειξαν πρόσφατες δημοσκοπίσεις, ακόμα και ως ανεξάρτητος έχει τη δυνατότητα απέναντι στους υποψηφίους του  Ε.Χ, του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ να προκριθεί στον δεύτερο γύρο πανηγυρικά και στη συνέχεια να επιβληθεί του Ανανικού Ν. Αναστασιάδη. Ας κάνουν λοιπόν δεύτερες σκέψεις οι του Κέντρου και ας παραμερίσουν τον Μ. Καρογιάν προτού τους επιβάλει οριστικά τις απαράδεκτες πλεκτάνες του που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην αποτυχία των προσπαθειών του Ε.Χ.