Π. Ελευθερίου: Γιατί αποχωρώ από το Ευρωπαϊκό κόμμα

Του Πανίκου Ελευθερίου

Ένα κεφάλαιο της ζωής μου μάλλον έκλεισε σήμερα.  Αυτό της παρουσίας και της δράσης μου στο Ευρωπαϊκό Κόμμα.  Αφήνω ένα παραθυράκι ανοικτό, γιατί υπάρχει η μικρή πιθανότητα να αλλάξει η σημερινή ηγεσία, που τόσο πολύ μας απογοήτευσε.  Παίρνω την αξιοπρέπεια μου και φεύγω (όπως πολύ σωστά δήλωσαν κάποτε κάποιοι που έφυγαν από τον ΔΗ.ΣΥ) γιατί δεν ανέχομαι τον οποιοδήποτε κομματάρχη να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα που έλαβαν χώρα τους τελευταίους μήνες, σχετικά με την επιλογή του υποψηφίου που θα στήριζε το Ευρωπαϊκό Κόμμα.  Δεν ανέχομαι τον οποιοδήποτε κομματάρχη, όσην έπαρση κι αν έχει (λόγω της πείρας δεκαετιών στα κομματικά δρώμενα), να "κόβει και να ράβει" σύνεδρους και… δευτερόλεπτα στη διάθεση των ομιλητών, αναλόγως αυτού που θέλει ο ίδιος να περάσει στο συνέδριο.  

Δεν ανέχομαι τον οποιοδήποτε κομματάρχη να προσπερνά αδιάφορα την βούληση χιλιάδων μελών και ψηφοφόρων και με διάφορες μεθοδεύσεις και βοήθεια των "δικών του" να αποφασίζει για εμάς, χωρίς εμάς για θέματα που άπτονται της επιβίωσης των Ελλήνων της Κύπρου στη γη που τους γέννησε, επιλέγοντας σε αρχικό στάδιο μέσω αρραβώνων με βέρα την Οικονομία, Νίκο Αναστασιάδη και μετά…, όταν διαπιστώθηκε ότι δεν τους έβγαινε, της ψήφου κατά βούληση.  Δεν ανέχομαι μετά από αυτά να με κοροϊδεύουν κάποιοι ότι «είχαν επαφές και με τους δύο υποψηφίους» και ότι όλα έγιναν τάχατες νομότυπα.  Δεν πρόκειται να ανεχθώ και να αποδεχθώ την απόφαση που λήφθηκε δήθεν δημοκρατικά για ψήφο κατά βούληση, αφού αυτή είναι ουσιαστικά η δεύτερη γραμμή αμύνης των υποστηρικτών της υποψηφιότητας του Νίκου Αναστασιάδη.  Δυστυχώς, ένας μεγάλος αριθμός μελών του Κεντρικού Συμβουλίου, πίστωσαν με καλές προθέσεις, τους όσους προώθησαν την τακτική κίνηση των υποστηρικτών της υποψηφιότητας του Νίκου Αναστασιάδη.  Για την διατήρηση της συνοχής του κόμματος, ειπώθηκε.  Ξέχασαν ότι ΥΠΑΡΧΕΙ υποψήφιος (Γιώργος Λιλλήκας), του οποίου οι θέσεις συμπίπτουν πλήρως σε όλα τα θέματα (και στο Κυπριακό) με αυτές του Ευρωπαϊκού κόμματος.  Είναι εκπληκτικό το πώς επιβλήθηκε με κάποιο τρόπο που μόνο ο κ. Συλλούρης και η πλειοψηφία της ανώτατης ηγεσίας του κόμματος γνωρίζουν, μια τρομοκρατία για το όνομα του Γιώργου Λιλλήκα.  «Για το όνομα του Θεού, να μην μπει κάτω, ως επιλογή», περίπου τέτοια εντύπωση δημιουργήθηκε.  Φάνηκε και στις διαπραγματεύσεις του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου, ότι ο Γιώργος Λιλλήκας έπρεπε να "φαγωθεί" πάση θυσία και δεν ήταν καν στα προτεινόμενα ονόματα του Ευρωπαϊκού κόμματος, όπως και από των άλλων κομμάτων.  Γιατί άραγε; Γιατί τους χαλούσε την συνταγή της εξουσίας και με την παρουσία του εκεί, έχαναν κάποιοι τις θέσεις τους; 

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΟΜΙΛΙΑ ΠΟΥ ΣΚΟΠΕΥΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΠΕΤΡΑΠΗ ΓΙΑΤΙ "ΠΙΕΖΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ" και είχα ένα λεπτό στη διάθεση μου και χρονομέτρη τον πρόεδρο του κόμματος.

«Η σημερινή συνεδρία του Κεντρικού Συμβουλίου, έπρεπε να γίνει εδώ και μήνες.  Έπρεπε εδώ και καιρό να είμαστε το πρώτο κόμμα που θα έσπευδε με ενθουσιασμό να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Γιώργου Λιλλήκα.  Όχι γιατί είναι η καλύτερη επιλογή από τις τρεις που έχουμε ενώπιον μας (το μη χείρον βέλτιστων, όπως συνηθίζεται να λέγεται), αλλά γιατί οι θέσεις του υποψηφίου αυτού συγκλίνουν κατά 100% με τις διακηρυγμένες θέσεις του κόμματος μας και γιατί ο συγκεκριμένος υποψήφιος είναι ο μόνος που προτείνει την αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος την δύσκολη περίοδο που διανύουμε.  Για δεκαετίες περιμέναμε να υπάρχει υποψήφιος με τις σωστές θέσεις, στο Κυπριακό, στην διαχείρηση του φυσικού πλούτου, στο θέμα των Αγγλικών βάσεων κλπ.  Για να υπάρχει ελπίδα επιβίωσης για τον Κυπριακό Ελληνισμό.  Υπάρχει κανείς σ’ αυτή την αίθουσα που αμφισβητεί το ότι κινδυνεύει κι αυτή ακόμα η ύπαρξη μας στη γη που μας γέννησε; Τώρα λοιπόν που βρήκαμε τον σωστό υποψήφιο, γίναμε… αναποφάσιστοι και επιλέγουμε (η ηγεσία μας επέλεξε μάλλον, για μας, χωρίς εμάς), ποιον… τον Νίκο Αναστασιάδη, τον εκπρόσωπο της ενδοτικής σχολής στο Κυπριακό, για να μην πω κάτι πιο αντιπροσωπευτικό. Για τ’ όνομα του Θεού… τώρα βρήκαμε, στην έξαρση του νέο Οθωμανισμού του Νταβούντογλου, να βοηθήσουμε υποψήφιο που επιδίωκε και συνεχίζει να επιδιώκει Τουρκική λύση στο Κυπριακό;

Όταν πρωτοάκουσα τα περί σκέψεων για στήριξη της υποψηφιότητας του Νίκου Αναν-στασίαδη, δεν πίστευα στ’ αυτιά μου.  Η έκφραση… «δεν πιστεύω στ’ αυτιά μου» σίγουρα θα γράφτηκε για περιπτώσεις σαν κι αυτή.   Το Ευρωπαϊκό κόμμα, που ιδρύθηκε μετά τον σεισμό που προκλήθηκε λόγω του σχεδίου Ανάν και του δημοψηφίσματος, για τους λόγους που ιδρύθηκε, με τις αρχές και τις αξίες που πρεσβεύει, τις επιβεβαιωμένες και σεβαστές από όλους πλέον αντιομοσπονδιακές του θέσεις, να εμπλέκεται σε… αρραβώνες με βέρα έστω την Οικονομία, με τον Νίκο Αναν στασιάδη; Άκουγα καλά; Δυστυχώς και άκουσα καλά και διάβαζα σωστά τις μέρες, τις βδομάδες, τους μήνες που ακολούθησαν.  Και εκ των πραγμάτων, δεν είχα μούτρα να περηφανεύομαι πλέον ότι είμαι μέλος του Ε. Κ.  Δεν μου άξιζε, όπως και δεν άξιζε σε κανένα μέλος του ΕΥΡΩΚΟ που έμαθε να περπατά με το κεφάλι ψηλά, λόγω αξιοπρέπειας και καθαρότητας θέσεων στο Κυπριακό.  Να στηρίξουμε τον Νίκο Αναστασιάδη; Γιατί λέει… άλλαξε, γιατί θα είμαστε επιτέλους εξουσία, γιατί θα μπορούμε να τον δεσμεύσουμε και να τον εμβολιάσουμε με τις θέσεις μας; Πιστεύουν οι μη αφελείς τέτοιες προσεγγίσεις; Πιστεύουν οι υγιώς πατριωτικώς σκεπτόμενοι ψηφοφόροι και φίλοι του Ε.Κ. σε τέτοια φούμαρα; Πόρνη η πολιτική, μπορεί να αντιτάξει κάποιος και θα πρέπει να το χωνέψουμε και να προσαρμοστούμε.  Όχι για ένα κόμμα που ιδρύθηκε κόντρα στο κατεστημένο, με αρχές και αξίες, έχοντας στόχο την απελευθέρωση της Κύπρου.  Όχι και μακριά από οίκους ανοχής που οδηγούν στην ηθική κατάπτωση και στην τελειωτική καταστροφή.

Έπρεπε να περιμένουμε μήνες ολόκληρους για να έρθουμε σήμερα εδώ, για να καταθέσουμε τις απόψεις μας και να πάρουμε κρίσιμες αποφάσεις;  Ευτυχώς δηλαδή που δεν απογοητευτήκαμε σε τέτοιο βαθμό, ευτυχώς που πιστεύουμε ακόμα ότι το Ευρωπαϊκό κόμμα έχει ακόμα δώσει στον Κυπριακό Ελληνισμό που κινδυνεύει με αφανισμό, αλλιώς δεν θα βρισκόμαστε σήμερα εδώ.  Ευτυχώς που υπήρχαν πολλοί εντός του κόμματος μας που αντέδρασαν και σήμερα δεν έχουμε ενώπιον μας την πρόταση για στήριξη ή μη, ποιου…., του Νίκου Αναν στασιάδη στις προσεχείς προεδρικές εκλογές.  Κέρδος μηδέν όμως… Το εκτελεστικό γραφείο εισηγείται τώρα, την κατά βούληση ψήφο.  Δεύτερη γραμμή άμυνας αυτών που εισηγούνται την στήριξη της υποψηφιότητας του Νίκου Αναστασιάδη; Διερωτώμαι ο αφελής… Γιατί… απλά μαθηματικά είναι… Η κατά βούληση ψήφος, αν περάσει, πράγμα που απεύχομαι, τσιμεντώνει την εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη στην προεδρία της Κ.Δ.  Ας μην ξεχνούμε ότι οι προεδρικές εκλογές στην Κύπρο κρίνονται συνήθως από μερικές χιλιάδες ψήφους.  Ελπίζω να μην γίνει μια άστοχη διασύνδεση της σημερινής κατάστασης, με την απόφαση μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής, στις προηγούμενες εκλογές.  

Γιατί πέρασε τόσος καιρός λοιπόν, για να κινηθούν τα γρανάζια των κομματικών διαδικασιών; Καίριο ερώτημα κατά την άποψη μου.  Γιατί να βιαστούμε, ρωτούσαν κάποιοι; Απαντώ: Γιατί κάθε μέρα που περνά έχει την αξία της.  Είναι μέρα που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί, έστω κι από τους μηχανισμούς ενός μικρού κόμματος, αναλόγως, για να χαλάσουν τα σχέδια του Νίκου Αναστασιάδη και των υποστηρικτών του.  Γιατί η Κύπρος δεν θα αντέξει δεύτερη πενταετία με πρόεδρο της σχολής σκέψης των Ευέλικτων Χριστόφια και Αναστασιάδη.  Ας δούμε την αλήθεια κατάματα: Ο Χριστόφιας ήθελε να τσιμεντώσει το ΝΑΙ κι έμεινε στα καλούπια.  Με τον Αναστασιάδη στην προεδρία για τα επόμενα πέντε χρόνια, μπαίνει και το τσιμέντο.  Ιδιαίτερα τώρα που λόγω της Οικονομικής εξάρτησης από την Τρόικα και με την εμφανή αδυναμία της Ελλάδας να μας στηρίξει, θα είμαστε ευάλωτοι και επιρρεπείς σε πιέσεις, όσο ποτέ άλλοτε.

Φίλες και φίλοι,

Αν σήμερα δεν πάρουμε σωστές αποφάσεις που θα βοηθήσουν στο να επουλωθούν οι πληγές και να ελαχιστοποιηθεί η ζημιά που προκλήθηκε από κάποιες αυθαίρετες αποφάσεις που συγκρούονται με την βούληση της βάσης του κόμματος, θα επέλθει η απογοήτευση, στελέχη θα απομακρυνθούν, θα δικαιωθούν όλοι αυτοί που εδώ και μήνες διαλαλούν ότι το ΕΥΡΩΚΟ δεν έχει υπόθεση.  Και αλώνεται τότε ακόμα μια εστία αντίστασης, που στεκόταν εμπόδιο στα σχέδια τουρκοποίησης της Κύπρου. 

Η επικρατούσα άποψη, εντός και εκτός του κόμματος, είναι ότι αν περνούσε η απόφαση για στήριξη της υποψηφιότητας Του Νίκου Αναστασιάδη, δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης του κόμματος. Παρομοίως, υπό τις περιστάσεις, αν περάσει η άποψη για ψήφο κατά βούληση, ισχύει το ίδιο γιατί βοηθά τον Νίκο Αναστασιάδη να εκλεγεί στην προεδρία: ΟΥΤΕ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ! Τάσσομαι κάθετα εναντίον της έγκρισης της εισήγησης του εκτελεστικού γραφείου για κατά βούληση ψήφο και υπέρ της σύγκλισης Έκτακτου Παγκύπριου συνεδρίου στο οποίο θα υπάρχει η επιλογή της στήριξης της υποψηφιότητας Γιώργου Λιλλήκα.  Όχι γιατί είμαι προσωπολάτρης, αν ήμουν προσωπολάτρης και με παρωπίδες θα θαύμαζα ακόμα τον Γλαύκο Κληρίδη, ακόμα και τον Νίκο Αναστασιάδη για κάποιες ομιλίες του που άκουσα ως έφηβος σε κάποιο Εθνικόφρωνο σωματείο.  Ως ενήλικος πλέον κι ως πολιτικοποιημένο άτομο, κρίνω ότι δεν υπάρχει άλλη οδός για ανάκτησης της αξιοπιστίας του κόμματος μας, αλλά κυρίως δεν υπάρχει άλλη διέξοδος σωτηρίας για την Κύπρο μας.  Είναι παράλογο δηλαδή ένα κόμμα με αρχές να υποστηρίξει τον υποψήφιο που έχει τις ριζοσπαστικές θέσεις, τις οποίες ανέκαθεν προωθούσαμε, που σώζουν τον τόπο, τον υποψήφιο που υπόσχεται να ζητήσει βοήθεια από τα καλύτερα μυαλά του τόπου κι όχι να ανακυκλώσει και να βολέψει τους γνωστούς καρεκλοκένταυρους με το λεγόμενο "πολιτικό εκτόπισμα", με δεξαμενές ψήφων, με τις γνωστές "επιρροές" από τα μεγάλα πορτοφόλια;  Αν είναι τόσο παράλογο κι είμαστε εμείς τόσο ρομαντικοί και εκτός πραγματικότητας, τότε δεν έχουμε θέση σε αυτό το κόμμα.»

Παίρνω λοιπόν την αξιοπρέπεια μου και φεύγω από αυτό το κόμμα, υιοθετώντας κατά γράμμα το σύνθημα του.  «ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ Η ΚΥΠΡΟΣ».  Πάνω και από την "συνοχή" και την "συσπείρωση" του οποιουδήποτε κόμματος, υπάρχει η πατρίδα κύριοι.  Υπάρχει χώρος για αγώνες για όσους θέλουν να αγωνιστούν και δεν έχουν κομματικές παρωπίδες.  Μέχρι τον ερχόμενο Φεβρουάριο, με τις μικρές μου δυνάμεις, θα εργαστώ για την εκλογή του Γιώργου Λιλλήκα και καλώ όσους ανησυχούν για το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού (και δεν εμπιστεύονται πλέον τους γνωστούς κομματάρχες) να ακολουθήσουν.  Για να μην επιτρέψουμε να τσιμεντωθεί τελικά το ΝΑΙ στην Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία τύπου σχεδίου Ανάν, με την εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη στην προεδρία.

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ Η ΚΥΠΡΟΣ

Πανίκος Ελευθερίου

Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος (03.11.2012)