Του Γιάννη Αγγέλη
Η χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην περιφέρεια της Ευρωζώνης αρχίζει να αναδύεται σαν κεντρικό ζήτημα στο πρόβλημα της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας του Ευρώ στην συζήτηση υψηλών τόνων που αρχίζει σήμερα στην Ουάσιγκτον. Πρόκειται για το μοναδικό σημείο «συμφωνίας» μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ στις συνόδους του G-20, του ΔΝΤ και της παγκόσμιας τράπεζας στην Ουάσιγκτον. Σήμερα το G-20 και από αύριο η εαρινή σύνοδος του ΔΝΤ γίνονται το πεδίο αναμέτρησης για να πεισθεί η Ευρωζώνη να αλλάξει ρότα απέναντι στον υπόλοιπο πλανήτη.
Η απάντηση των αξιωματούχων της Ευρωζώνης με άρθρο στον αμερικάνικο Τύπο για την ορθότητα της ακολουθούμενης πολιτικής (αυστηρή δημοσιονομική προσαρμογή και τραπεζική απομόχλευση) όχι μόνο δεν φαίνεται να πείθουν τους συνομιλητές τους στην Ουάσιγκτον, αλλά αντίθετα έχουν προκαλέσει μεγάλη ένταση για δύο λόγους.
Ο πρώτος, σύμφωνα με το ΔΝΤ, έχει να κάνει με το γεγονός ότι η ακολουθούμενη εξ αρχής νομισματική πολιτική των ΗΠΑ (παρατεταμένη ποσοτική χαλάρωση) έχει φτάσει στα όριά της και απειλεί να τροφοδοτήσει νέες φούσκες εξ αιτίας του γεγονότος ότι η Ευρωζώνη κινούμενη σταθερά σε αντίθετη κατεύθυνση ακυρώνει την αποτελεσματικότητά της στην διεθνή αρένα. Και προκαλεί «ατυχήματα» (η Ελλάδα θεωρείται ως ένα από αυτά) που… εξαερώνουν τα όποια αποτελέσματα στο μεταξύ έχουν επιτευχθεί.
Ο δεύτερος έχει να κάνει με το γεγονός ότι, όπως αποκαλύπτουν νεώτερες έρευνες (πέραν της περιβόητης ιστορίας των λάθος δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών που άρχισε να αποκαλύπτει το2012 το ΔΝΤ), ακόμα και οι στατιστικές που χρησιμοποιήθηκαν από τις μελέτες (2010 Ρογκόφ/ Ράινχαρτ) που έγιναν για να αποδειχθεί η αρνητική σύνδεση χρέους και ύφεσης είναι λάθος!
Ο κλοιός αυτή την φορά αναμένεται να σφίξει πολύ περισσότερο από ότι συνέβη τον περασμένο χρόνο, γύρω από την επιμονή της γερμανικής πολιτικής «δημοσιονομικής προσαρμογής».
Όμως όλοι γνωρίζουν ότι οι πολιτικές σκοπιμότητες της προεκλογικής περιόδου (Γερμανία) δεν επιτρέπουν καμία υποχώρηση από πλευράς Ευρωζώνης.
Γι’ αυτό και όλα τα μάτια από αύριο αρχίζουν και πάλι να στρέφονται στο τι μπορεί να κάνει στο μεταξύ η ΕΚΤ… Και στο επίπεδο αυτό οι προετοιμασίες τεχνικές και επικοινωνιακές έχουν προχωρήσει.
Η ΕΚΤ με τις «ευλογίες» του ΔΝΤ φαίνεται ότι ετοιμάζεται για δύο βασικά βήματα μέχρι τον Ιούνιο.
Από τη μία η περαιτέρω μείωση των επιτοκίων κατά 0,25% θα πρέπει να θεωρείται περισσότερο από βέβαιη όπως λένε οι συνομιλητές του κ. Ντράγκι.
Από την άλλη ένα ακόμα βήμα «μη συμβατικό» φαίνεται ότι έχει αρχίσει να ετοιμάζεται: να δοθεί η δυνατότητα στις τράπεζες να μπορούν να απορροφούν ρευστότητα από την ΕΚΤ με εγγυήσεις οι οποίες θα στηρίζονται σε τιτλοποιημένα δάνεια μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Με τον τρόπο αυτό οι τράπεζες θα έχουν ένα ισχυρό κίνητρο να ανοίξουν τους κρουνούς δανειοδότησης στις ΜμΕ.
Ήδη το ΔΝΤ μετράει πτώση της πιστωτικής επέκτασης στην ευρωπεριφέρεια κατά 5% (σε άλλες χώρες μεγαλύτερη σε άλλες μικρότερη) που δημιουργεί συνθήκες πιστωτικής ασφυξίας και επιστρέφει ως φαύλος κύκλος στους ισολογισμούς των τραπεζών.
Στην ΕΚΤ λένε ότι με ένα «σμπάρο» θα επιχειρηθεί να χτυπηθούν δυο «τρυγόνια», η χρηματοδότηση της απασχόλησης και η σταθεροποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ο κ. Ντράγκι άλλωστε γνωρίζοντας που θα καταλήξει η… συζήτηση είχε δηλώσει πριν λίγα 24ωρα ότι δεν μπορεί η ΕΚΤ να καλείται συνεχώς να λύσει όλα τα προβλήματα…
Η συζήτηση όπως φαίνεται έχει ανοίξει και θα συνεχισθεί τα επόμενα 24ωρα σε υψηλούς τόνους στην Ουάσιγκτον.
Πηγή:www.capital.gr
