Άγιο Όρος: Εμφύλιος για το ιερό χρήμα

ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ/Αγγελιοφόρος της Κυριακής

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΗ

Εχουν περάσει περίπου 90 χρόνια από την επίθεση που δέχτηκε ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος. Οργισμένοι χριστιανοί μετά την επίσημη εισαγωγή του νέου ημερολογίου στην Ελλάδα επιτίθενται στον αρχιεπίσκοπο ενώ αυτός πήγαινε να ιερουργήσει και καταφέρνουν να του κόψουν τα γένια χρησιμοποιώντας μία ψαλίδα που κουρεύουν τα πρόβατα! Σύμφωνα με μαρτυρίες, το πλήθος παρακινείται και έχει ξεσηκωθεί από παλαιοημερολογίτες μοναχούς του Αγίου Ορους.

Σήμερα μία «θράκα» μοναχών που εδώ και 40 χρόνια αρνούνται να εγκαταλείψουν τη Μονή Εσφιγμένου φτάνουν σε σημείο – σύμφωνα με τις μαρτυρίες – να εκτοξεύσουν ακόμη και βόμβες – μολότοφ, προκειμένου να προστατέψουν το κονάκι τους στις Καρυές του Αγίου Ορους. Το μαύρο λάβαρο που είχαν σηκώσει το 1974 και έγραφε «Ορθοδοξία ή Θάνατος» ξαναβγαίνει και οι 87 ζηλωτές μοναχοί που παραμένουν «ταμπουρωμένοι» στο μοναστήρι δηλώνουν αποφασισμένοι να υπερασπιστούν την πίστη τους με κάθε τρόπο. Η ατμόσφαιρα κυριολεκτικά μυρίζει «μπαρούτι» και οι εικόνες με τις αστυνομικές δυνάμεις να «πολιορκούν» τους ρασοφόρους μοναχούς ξενίζουν και παράλληλα προσελκύουν διεθνές ενδιαφέρον.

Μία φωτογραφία δείχνει ένα μοναχό να κρατά μία βόμβα – μολότοφ έτοιμος να την εκτοξεύσει! «Προϊόν φωτομοντάζ», λένε οι μοναχοί, οι οποίοι ωστόσο δεν αρνούνται ότι «εκτόξευσαν διάφορα αντικείμενα», προκειμένου να αποτρέψουν την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης που έχει στα χέρια της η νέα αδελφότητα, σύμφωνα με την οποία πρέπει να εκκενωθεί το μοναστήρι.

Η «σπίθα»

 

Η «σπίθα» ανάβει από την ουσιαστική έναρξη του διαλόγου του Οικουμενικού Πατριαρχείου με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Στις 5 Ιανουαρίου 1964 οι δύο προκαθήμενοι Αθηναγόρας και Παύλος ΣΤ΄συναντήθηκαν στο Ορος των Ελαιών στα Ιεροσόλυμα και αντάλλαξαν τον ασπασμό της αγάπης και της ειρήνης. Στο κοινό ανακοινωθέν ( 6.1.1964) η συνάντηση χαρακτηρίζεται ως εκδήλωση αμοιβαίας αδελφοσύνης και γεγονός μεγάλης σημασίας , που μπορεί να αποτελέσει «το σημείο και το προανάκρουσμα των μελλόντων γενέσθαι προς δόξαν Θεού και φωτισμόν συμπάσης ανθρωπότητος». Η συνάντηση οδηγεί στην επίσημη άρση των αναθεμάτων που έγινε στις 7 Δεκεμβρίου 1965 στο Φανάρι και στο Βατικανό, όπου αναγνώστηκε κοινή δήλωση του Αθηναγόρα και του Παύλου ΣΤ΄ και ακολουθεί η επίσκεψη του Πάπα Παύλου ΣΤ’ στο Φανάρι στις 25 Ιουλίου 1967. Πολλοί μοναχοί στο Αγιον Ορος αντιδρούν και λαμβάνεται η επόφαση να μη μνημονεύεται το όνομα του Οικουμενικού Πατριάρχη. Το κίνημα των ζηλωτών μοναχών αρχίζει να αποκτά δυναμική στο Αγιον Ορος σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής.

Η πρώτη «πολιορκία»

Η πρώτη «πολιορκία» της Μονής Εσφιγμένου καταγράφεται το Μάρτιο του 1974. Στην Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους φτάνει η απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχη Δημητρίου με την οποία καθαιρούνται τόσο ο τότε ηγούμενος της Μονής Εσφιγμένου, Αθανάσιος, όσο και ο ηγούμενος της Μονής Ξενοφώντος, Ευδόκιμος. Με την ίδια απόφαση στην οποία αναφέρονται εκκλησιαστικά παραπτώματα επιβάλλονται ποινές και σε άλλους περίπου 40 μοναχούς, ενώ σημειώνεται ότι «η Μονή Εσφιγμένου κατέστη εστία ζηλωτών». Στα ρεπορτάζ της εποχής επισημαίνεται ότι στην περίπτωση που οι ηγούμενοι αρνηθούν να αποχωρήσουν οικειοθελώς, η Ιερά Κοινότητα είχε το δικαίωμα να κοινοποιήσει την απόφαση «εις την υποδιοίκηση της Χωροφυλακής Καρυών προκειμένου αυτή να προβή εις εκτέλεσίν της».

Δύο χρόνια νωρίτερα αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου είχε καταγράψει τους ζηλωτές του Αγίου Ορους και υπέβαλε σχετική αναφορά. Στην πατριαρχική επιστολή με την οποία κοινοποιήθηκαν οι ποινές και υπογράφηκε στις 11 Μαρτίου 1974 εξηγείται ότι τα μέτρα σε βάρος των μοναχών λαμβάνονται «προς εξυγίανση του ιερού τόπου μετά την εκδηλούμενη τάση εις απειθαρχίαν προς τη μοναστική και την κανονική τάξη», ενώ γίνεται λόγος για «υπερζηλωτικές τάσεις στο Αγιον Ορος».

«Αντιμετωπίζουμε… διωγμό»

Οι Εσφιγμενίτες μοναχοί με επιστολή τους προς την πολιτική διοίκηση του Αγίου Ορους απαντούν μεταξύ άλλων: «Αντιμετωπίζουμε πρωτοχριστιανικό διωγμό, επειδή δε θέλουμε να πατήσουμε την πίστη μας και να επικοινωνήσουμε με τους εχθρούς του Θεού, τους οικουμενιστές και τους παπόφιλους». Οπως επισημαίνουν, «αι θύραι της μονής κλείονται. Μόνον, αφού βαδίσουν επί των πτωμάτων ημών θα επιθέσουν χείρας επί του ηγούμενου και των πατέρων ημών. Ή όλη η μονή θα ξεριζωθεί ή κανείς». Οι μοναχοί της Μονής Εσφιγμένου σε συνεντεύξεις της εποχής εκείνης αναφέρουν, μεταξύ άλλων, ότι «αδιαφορούν αν το Πατριαρχείο τους αφορίσει, καθώς, όπως λένε, θεωρούν αιρετικό τον Πατριάρχη». Επίσης όπως αναφέρουν αντιδρούν και για «τις νεωτεριστικές επιδιώξεις που αρχίζουν οι διοικούντες να εφαρμόζουν με το γάντι στο Αγιον Ορος». «Ηδη έχει εγκατασταθεί τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ των Μονών. Μαθαίνουμε ότι θα αρχίσουν να κατασκευάζονται δρόμοι και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι μπορεί να δούμε σε μερικά χρόνια και ξενοδοχεία στο Αγιον Ορος και δεν ξέρω τι άλλο που θα σημάνει την καταστροφή του μοναχισμού», δηλώνει τότε ένας από τους μοναχούς που συμμετείχε στην πρώτη «εξέγερση» του 1974.

Εστία αναταραχής

Το «κίνημα» των ζηλωτών μοναχών του Αγίου Ορους και η δυναμική του καταγράφονται και από τις δηλώσεις του τότε πολιτικού διοικητή του Αγίου Ορους κ. Κρεκούκια. «Η απόφαση τιμωρεί ελάχιστους έναντι τόσων άλλων που προσβάλλουν τον Πατριάρχη. Οι ζηλωτές έχουν γίνει εστία αναταραχής», αναφέρει αποκαλύπτωντας ουσιαστικά τις διαστάσεις που έχει λάβει στο Αγιον Ορος η απήχηση που έχουν οι ζηλωτές μοναχοί.

Οπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα της εποχής, οι ζηλωτές μοναχοί στο Αγιον Ορος ξεπερνούν τους 200 σε σύνολο περίπου 800 και οι περισσότεροι «αντάρτες» βρίσκονται στις Μονές Εσφιγμένου, Ξενοφώντος, Γρηγορίου, Σίμωνος Πέτρας, Διονυσίου, Αγίου Παύλου. Ο ηγούμενος της Μονής Ξενοφώντος, ο οποίος επίσης τιμωρείται με απομάκρυνση από το μοναστήρι, στις δηλώσεις του είναι κατηγορηματικός: «Στα πνευματικά ζητήματα δε χωρά μετάνοια». Η Μονή Εσφιγμένου παραμένει αποκλεισμένη από τηλεγραφήματα, τηλέφωνο, αλληλογραφία, εφημερίδες και επισκέψεις. Η απόφαση δικαιολογείται με το επιχείρημα ότι «δεν πρέπει να γνωρίζουν τι γίνεται έξω, ώστε να αποφασίσουν ανεπηρέαστοι και να πειθαρχήσουν στο πατριαρχικό γράμμα».

Το νέο ημερολόγιο

Αρχές του Απριλίου 1974 εκδίδεται και η ανακοίνωση της Ιεράς Σύναξης του Αγίου Ορους. για το θέμα της Μονής Εσφιγμένου. Κυρίως αναφέρεται στο θέμα του νέου ημερολογίου και κατηγορεί τη Μονή Εσφιγμένου για υπαγωγή στην «Αυξεντιακή εκκλησία» των παλαιοημερολογιτών.

«Είναι γνωστό ότι η από 50ετίας και εντεύθεν αποδοχή υπό του συνόλου σχεδόν των ορθόδοξων εκκλησιών της προσθήκης 13 ημερών εις το εορτολόγιο εσκανδάλισε τας συνειδήσεις των απλουστέρων χριστιανών με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σχίσματα εις στους κόλπους της ελλαδικής εκκλησίας. Συνεπεία του κατ' επίγνωση ζήλου απεκόπησαν ευάριθμοι μοναχοί. Η ιερά κοινότης δεν απεδέχθη μεν το άλμα των 13 ημερών πλην όμως ουδέποτε διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία τόσο με τον οικουμενικό πατριάρχη όσο και με τους χριστιανούς εκείνους οίτινες προήρχοντο εκ των λεγομένων νεοημερολογητικών εκκλησιών. Δεν διώκεται το φρόνημα των απλοϊκών μοναχών», ανέφερε, μεταξύ άλλων.

Κατευνασμός

Λίγες ημέρες μετά τον αποκλεισμό της Μονής Εσφιγμένου αναλαμβάνει πρωτοβουλία ο μητροπολίτης Φλωρίνης, Αυγουστίνος Καντιώτης, και με επιστολή του προς το Πατριαρχείο κάνει έκκληση, ώστε να ξεκινήσει «προσπάθεια κατευνασμού των πνευμάτων». Η κρίση εκτονώνεται λίγους μήνες αργότερα και το «πρόβλημα» με τους Εσφιγμενίτες ζηλωτές μοναχούς «σκεπάζεται» προσωρινά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1928 στον Αγιον Ορος μετέβη εξαρχία με εντολή του Πατριάρχη Βασιλείου για το θέμα του νέου ημερολογίου και των ζηλωτών αλλά η ιερά κοινότητα αρνήθηκε το διάλογο. Μάλιστα, τότε ο Πατριάρχης είχε τιμωρήσει και τους 20 αντιπροσώπους των μονών του Αγίου Ορους, ενώ ανάλογη επίσκεψη είχε γίνει και το 1947 χωρίς ωστόσο και τότε να λυθεί το θέμα με τους ζηλωτές μοναχούς.

Νέος κύκλος βίαιων επεισοδίων από το 2002

Η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στα τέλη του 2002 να κηρύξει σχισματικούς τους Εσφιγμενίτες μοναχούς πυροδότησε νέες αντιπαραθέσεις και άνοιξε ένα νέο κύκλο βίαιων επεισοδίων στον «πόλεμο» που έχει ανοίξει στο Αγιον Ορος με επίκεντρο τους ζηλωτές μοναχούς που αρνούνται να εγκαταλείψουν το Περιβόλι της Παναγίας. Η Ιερή Κοινότητα του Αγίου Ορους με απόφασή της κηρύσσει τη διάλυση της αδελφότητας και διατάζει την απέλαση των μοναχών «εξασκούντων προπαγάνδαν και προσηλυτισμόν και συγκροτούντων την ως άνω ιδιαιτέραν αδελφότητα σχισματικών», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στη συγκεκριμένη απόφαση.

Ο κλοιός στενεύει στα τέλη του Ιανουαρίου 2003, όταν λήγει η προθεσμία που δίνει η Ιερή Κοινότητα του Αγίου Ορους στους ζηλωτές μοναχούς να εγκαταλείψουν το Περιβόλι της Παναγίας. Για άλλη μία φορά ξεκινά ο αποκλεισμός της Μονής Εσφιγμένου και παράλληλα η δικαστική διαμάχη, καθώς οι μοναχοί προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και με μια σειρά νομικά επιχειρήματα ζητούν να ακυρωθεί η απόφαση της Κοινότητας. «Δεν πρόκειται να φύγουμε από το μοναστήρι. Ο αγώνας μας γίνεται για την Ορθοδοξία στην οποία αφιερώσαμε τη ζωή μας», λένε οι μοναχοί και ζητούν τη στήριξη των πιστών.

Στις αρχές Φεβρουαρίου 2003 στην Ουρανούπολη συγκεντρώνονται πάνω από 3.000 πιστοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί διαμαρτυρόμενοι για την απέλαση των ζηλωτών από το Αγιον Ορος. Παράλληλα ξένα μέσα ενημέρωσης δείχνουν ενδιαφέρον για το θέμα και δημοσιεύονται εκτενή ρεπορτάζ. Η κρίση εκτονώνεται λίγες ημέρες αργότερα και τα μέτρα σε βάρος των ζηλωτών αρχίζουν να «χαλαρώνουν» λίγους μήνες μετά.

Το 2005 η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους με την υπ'αριθμ. 1440/2005 απόφασή της ορίζει νέα αδελφότητα της Μονής Εσφιγμένου ως νόμιμη με ηγούμενο τον Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο. Λίγο αργότερα ξεκινούν νέες αντιπαραθέσεις. Το Νοέμβριο του 2005 ένα επεισόδιο που εκτυλίχθηκε στις Καρυές στο κελί της Μονής Εσφιγμένου στις Καρυές, μεταξύ των ζηλωτών μοναχών και της ολιγομελούς «νόμιμης» συνοδείας αμαυρώνει την Αθωνική Πολιτεία. Τα επεισόδια ξεκίνησαν όταν ένα συνεργείο εργατών κινήθηκε να καταλάβει και να επισκευάσει, με εντολή της νέας συνοδείας, το ισόγειο του κελιού συναντώντας την αντίδραση των ζηλωτών μοναχών που διαμένουν σ' αυτό. Ο αντιπρόσωπος της νέας αδελφότητας καταγγέλει ότι ξυλοκοπήθηκε από ζηλωτές μοναχούς οι οποίοι από την πλευρά τους τον καταγγέλλουν ότι πήρε μια βαριοπούλα και έσπασε τις κλειδαριές της μίας πόρτας του ισογείου για να μπορέσει το συνεργείο των εργατών να εργαστεί και τραυμάτισε τρεις ζηλωτές μοναχούς ελαφρά.

Οι φόβοι για την πρόκληση επεισοδίων που υπήρξαν τον Οκτώβριο του 2006, κατά την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, παρουσία του οποίου έγινε η θεμελίωση του αντιπροσωπείου που στεγάζει τη νέα ολιγομελή συνοδεία η οποία απολαμβάνει τα προνόμια της μονής. «Ουδείς ημπορεί να είναι ανεπίσκοπος. Η αρχή αυτή ισχύει διά πάντας τους ορθοδόξους ανεξαιρέτως. Πας διαφέρως προσβεύων και φρονών δεν ευρίσκεται εντός της Εκκλησίας, όταν μάλιστα ο τελευταίος έχει υποσχεθεί διά φρικτόν όρκον ταπείνωση και υπακοή», είπε τότε ο Πατριάρχης, καλώντας «τους εξ' υπερβάλοντα ζήλο πλανηθέντας αδελφούς να επανέλθουν – τηρουμένων των εκκλησιαστικών αναλογιών – εις την κανονικήν μάνδρα για να τύχουν σωτηρίας». Κατέληξε δε λέγοντας πως «τους αναμένει η Εκκλησία και η στοργική αγκάλη του Αγίου Ορους».

«Εμφύλιος» για το… ιερό χρήμα

 

 

Στο επίκεντρο της δικαστικής διαμάχης που έχει ανοίξει μεταξύ της παλιάς και της νέας αδελφότητας βρίσκεται και η ακίνητη περιουσία της Μονής Εσφιγμένου. Τον Οκτώβριο του 2006 μετά τον ορισμό της νόμιμης συνοδείας από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους η Eισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης διέταξε αυτεπάγγελτα κατεπείγουσα έρευνα ύστερα από πληροφορίες που έφτασαν στις αρχές ότι «σημειώθηκε παράνομη μεταβολή ή πώληση ακινήτων που ανήκουν στη Μονή Εσφιγμένου» και καταγγελίες ότι «διακινήθηκαν μεγάλα χρηματικά ποσά από τους τραπεζικούς λογαριασμούς του μοναστηριού».

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο… μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης μπήκαν έξι συμβόλαια ακινήτων, η αντικειμενική αξία των οποίων εκείνη την εποχή άγγιζε τα 2.500.000 ευρώ, ενώ η πραγματική τους αξία υπολογιζόταν στα 5.000.000 ευρώ. Τα στοιχεία προέκυψαν έπειτα από έρευνα στα αρχεία σε υποθηκοφυλακεία της Χαλκιδικής αλλά και της Αττικής. Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης που είχαν αναλάβει την έρευνα είχαν διαβιβάσει στην Εισαγγελία συμβολαιογραφικές πράξεις που αφορούσαν αγροτικές εκτάσεις που ξεπερνούν τα 200 στρέμματα και οικόπεδα έκτασης περίπου 15 στρεμμάτων καθώς και διαμερίσματα.

Τα ακίνητα βρίσκονται σε περιοχές της Αττικής – Μαρκόπουλο, Αγιο Στέφανο, Μεταμόρφωση, Μέγαρα, Μαραθώνα και Πετρούπολη, ενώ εξετάστηκε και το ενδεχόμενο μεταβολής ιδιοκτησίας των περιουσιακών στοιχείων του μοναστηριού σε Χαλκιδική και Θεσσαλονίκη. Η έρευνα για την απόδοση ποινικών ευθυνών δεν απέδωσε και η διαμάχη μεταφέρθηκε στα πολιτικά δικαστήρια, όπου προσέφυγαν με αγωγές οι μοναχοί της νέας αδελφότητας της Εσφιγμένου, οι οποίοι σε πρώτο βαθμό κατάφεραν να «παγώσουν» τις επίμαχες συμβολαιογραφικές πράξεις. Το 2006 η Μονή Εσφιγμένου φέρεται να εισέπραττε μηνιαίως περίπου 30.000 ευρώ από την εκμίσθωση ακινήτων μόνο στη Θεσσαλονίκη.

Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, μόνο στη Θεσσαλονίκη στην κυριότητα της μονής ήταν περισσότερα από 100 ακίνητα, διαμερίσματα, γραφεία, καταστήματα και οικόπεδα.

Οι «θησαυροί» της μονής

Σύμφωνα με το έγγραφο της 10ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, στη Μονή Εσφιγμένου φυλάσσονται θησαυροί ανεκτίμητης αξίας, μεταξύ των οποίων 320 ιστορικά χειρόγραφα, 36 βυζαντινά έγγραφα και χρυσόβουλα, 120 μεταβυζαντινά έγγραφα, φορητές εικόνες, ιερά σκεύη, ενώ υπάρχουν τοιχογραφίες στο Καθολικό, την Τραπεζαρία αλλά και τα παρεκκλήσια της μονής. Μάλιστα, το μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης το 2005 επέβαλε ποινή φυλάκισης δύο μηνών στο ζηλωτή ηγούμενο της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, αρχιμανδρίτη Μεθόδιο για απείθεια. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο ηγούμενος αρνήθηκε την είσοδο στο μοναστήρι, στις 11 Νοέμβριου του 2005, σε κλιμάκιο της 10ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων που την επισκέφθηκε για να εξακριβώσει την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα κειμήλια της μονής και τους απαγορεύτηκε η είσοδος στο μοναστήρι.

Επιστολή

Την οικονομική διάσταση της «φωτιάς» που έχει ανάψει στο Αγιον Ορος με επίκεντρο τη Μονή Εσφιγμένου αποκαλύπτει σε επιστολή του ο ηγούμενος των ζηλωτών, Μεθόδιος. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Η ομάδα των ψευδοεσφιγμενιτών έχει εκτυπώσει και χρησιμοποιεί παρανόμως δελτία απαλλαγής ΦΠΑ σφετεριζομένη αποκλειστικόν προνόμιον και δικαίωμα της Ιεράς ημών Μονής Εσφιγμένου.

» Επίσης, έχει σφετεριστεί όλα τα περιουσιακά στοιχεία της Ιεράς ημών Μονής Εσφιγμένου, υπό την ένοχον συγκάλυψιν της Ιεράς Κοινότητος.

»Παρανόμως και εκβιαστικώς εισπράττει όλα τα ενοίκια που προέρχονται από εκμίσθωση ημετέρων ακινήτων εις τρίτους όπου διατηρεί η Ιερά ημών Μονή Εσφιγμένου εις Θεσσαλονίκην και Αθήνας. Προσέτι διεκδικεί και τα Μετοχιακά μισθώματα που δικαιούται η Ιερά ημών Μονή Εσφιγμένου.

»Η ομάδα των Κατσουλιέρηδων κατόπιν συναινέσεως του αρχηγού της Χρυσοστόμου διεκδικεί επιπλέον τα σκάφη και τα οχήματα της Ιεράς ημών Μονής».

ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ: «Η νέα αδελφότητα δεν είναι νόμιμη»

Ο ηγούμενος της παλιάς αδελφότητας στη Μονή Εσφιγμένου Μεθόδιος, πιστός στο σύνθημα «Ορθοδοξία ή Θάνατος», μιλώντας στον «Αγγελιοφόρο της Κυριακής» κάνει λόγο «για πρωτοχριστιανικό διωγμό», καταφέρεται με σκληρές εκφράσεις εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχη και τονίζει ότι «οι χριστιανοί, όπως ξέρουν να ζουν, ξέρουν και να πεθαίνουν».

Στο παρελθόν σε δημόσια ομιλία του είχε χαρακτηρίσει τον Οικουμενιικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο «πρόδρομο του Αντίχριστου» και εξακολουθεί να έχει την ίδια άποψη. «Πράγματι είναι βαρύς χαρακτηρισμός, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Ο Χριστός έτσι έκανε; Οποιος δεν τον ακολουθούσε έπαιρνε το τσεκούρι και του έκοβε το κεφάλι; Οταν συμπροσεύχεται με αιρετικούς ,τι άλλο μπορούμε να πούμε;», λέει ο 65χρονος ηγούμενος για τον Πατριάρχη, χαρακτηρίζοντας τη συμπεριφορά του «παράνομη, αντιχριστιανική και καταχρηστική», επισημαίνοντας ότι «δεν έχει καμία διοικητική αρμοδιότητα στο Αγιον Ορος».

Ο ηγούμενος των ζηλωτών είναι πάνω από 40 χρόνια στο Αγιον Ορος, κατάγεται από πολύτεκνη αγροτική οικογένεια της Πελοποννήσου και έγινε μοναχός σε ηλικία 18 χρόνων. Ο ίδιος αρνείται ότι είναι καταληψίας της Μονής Εσφιγμένου. «Οταν κάποιος είναι μέσα στο σπίτι του, μπορείς να τον χαρακτηρίσεις καταληψία; Η νέα αδελφότητα δεν είναι νόμιμη, σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Ορους».

«Ερχόμαστε κρυφά, δεν έχουμε γιατρό της επιλογής μας, μας κόψανε τα τηλέφωνα. Υπάρχει διωγμός πρωτοχριστιανικός. Αν μπορούσαν να μας πάρουν και τον αέρα, θα μας τον κόβανε και αυτόν», λέει ο γέροντας.

 

Ο 65χρονος ηγούμενος της Μονής Εσφιγμένου, Μεθόδιος Παπαλαμπρακόπουλος, χειροτονήθηκε ιερέας παλαιοημερολογιτών στην Αθήνα, επί «αρχιεπισκόπου» Αυξεντίου -κατά κόσμον Κωνσταντίνου- Πάστρα, ενώ βρέθηκε το 1972 στο Αγιον Ορος και έκτοτε εγκαταβιοί στη Μονή Εσφιγμένου.

ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: «Τελούνται κακουργήματα»

Ο πατέρας Χρυσόστομος, ηγούμενος της συνοδείας της αδελφότητας που ορίστηκε από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους στη Μονή Εσφιγμένου, χαρακτηρίζει τα επεισόδια που έγιναν στις Καρυές «τραγικά και πρωτόφαντα». «Πρώτη φορά είδα στη ζωή μου ρασοφόρους να πετούν βόμβες μολότοφ σε συνανθρώπους τους. Τι υπερασπίζονται τελικά; Την τρομοκρατία και το φανατισμό;», λέει στον «Αγγελιοφόρο της Κυριακής», ενώ εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για τη στάση της ελληνικής Πολιτείας: «Τελούνται κακουργήματα για τα οποία η Πολιτεία δε δίνει τη δέουσα προσοχή. Αισθάνομαι μάλιστα ότι αδιαφορεί. Ακόμη και οι παλαιοημερολογίτες καταδικάζουν αυτές τις ενέργειες», λέει ο ηγούμενος της νέας αδελφότητας της Μονής Εσφιγμένου.

Οπως λέει, δεν επιθυμεί να έρθει σε καμία αντιπαράθεση με τους ζηλωτές μοναχούς, καθώς όπως επισημαίνει «έχουμε μία και μοναδική αποστολή: να επανέλθει η Μονή Εσφιγμένου στην κανονική τάξη». Ο ηγούμενος θεωρεί ότι οι ζηλωτές έχουν δημιουργήσει από το 1972 μία διοικητική διχόνοια στο Αγιον Ορος μετά την αποχή τους από την Ιερά Κοινότητα.

Στις κατηγορίες που προσάπτονται από τους ζηλωτές στους μοναχούς της νέας αδελφότητας ότι προσβλέπουν μόνο σε χρήματα, ο πατέρας Χρυσόστομος απαντά: «Δεν έχουμε καμία βλέψη να συγκεντρώσουμε χρήματα. Το μοναστήρι έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις. Αυτό που προσπαθούμε είναι να ανακαινίσουμε το μοναστήρι».

 

Γόνος γνωστής οικογένειας του Χαλανδρίου –ο παππούς του, Χρήστος, ήταν πάρεδρος στο Χαλάνδρι, όπου υπάρχει δρόμος με το όνομά του, επί δημαρχίας Σπύρου Μερκούρη-, ο Χρυσόστομος Κατσουλιέρης γεννήθηκε το 1936 και πήγε στο Αγιον Ορος το 1987. Με την επιβολή της δικτατορίας πήρε «απολυτήριο» από τον Ιάκωβο και μετοίκησε στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, όπου τοποθετήθηκε στην ορθόδοξη εκκλησία του Εσεξ και είχε υπό την εποπτεία του τη βορειοανατολική Αγγλία για δέκα χρόνια. Επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου φοίτησε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών.