“Θα καταρρεύσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα”

18 οικονομολόγοι προειδοποιούν με επιστολή τους που δημοσιεύουν οι FT, επισημαίνοντας την ανάγκη να γίνουν οι αναγκαίοι συμβιβασμοί εκ μέρους των δανειστών.

H επιστολή έχει ως εξής:

Κύριοι,

οι δυσκολίες των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και το Eurogroup δημιουργούν ένα πραγματικό κίνδυνο μη επίτευξης συμφωνίας – με πιθανότατα σοβαρές συνέπειες, οικονομικές και πολιτικές, για τους Έλληνες και για όλους τους Ευρωπαίους. Η ουσία μιας οικονομικής ένωσης είναι το δούναι και λαβείν – με το να δίνεις τώρα κάτι από το οποίο μπορείς να ωφεληθείς αργότερα, καθώς και με το να ανταποκρίνεσαι στις δημοκρατικές ανάγκες των πολιτών. Στην πραγματικότητα, κατά την άποψη πολλών εξ ημών, «οι κατάλληλοι συμβιβασμοί» από τους πιστωτές θα ωφελούσαν όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και όσους επιμένουν η χώρα να παραμείνει στην πορεία της. Χωρίς αλλαγή το ευρωπαϊκό σχέδιο θα μπορούσε να καταρρεύσει.

Φοβούμαστε ότι η ανικανότητα επίτευξης θετικής συμφωνίας θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή της διάσπασης όχι μόνο της ευρωζώνης, αλλά και του οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το συνεπακόλουθο πλήγμα θα οδηγήσει σε τάσεις πολιτικής αποσύνθεσης.

Είναι ξεκάθαρο τι χρειάζεται τώρα η Ελλάδα: οικονομική ανάκαμψη – με στήριξη από τη σημαντική χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων, θέσπιση μέγιστου πλεονάσματος στο 1,5% του ΑΕΠ, με κάποια χρηματοοικονομική αναδιάρθρωση των χρεών της, συσχετισμό της εξυπηρέτησης του χρέους με κάποια ουσιώδη ανάπτυξη και με δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις που θα περιλαμβάνουν πάταξη της διαφθοράς και αποδυνάμωση των οικονομικών δυνάμεων των Ολιγαρχών.

Επιπλέον, όπως επιμένει και ο αρθρογράφος των Financial Times, Wolfgang Munchau στις 16 Φεβρουαρίου, η ελληνική κυβέρνηση έχει δημοκρατική εντολή για εναλλακτικές πολιτικές σε σχέση με τις αποτυχημένες πολιτικές του παρελθόντος. Για τους εταίρους της, που επί του παρόντος είναι προσκολλημένοι σε ένα μοντέλο δρακόντειας δημοσιονομικής προσαρμογής το οποίο οδηγεί σε ελλιπή ανάπτυξη, υπάρχει η πρόκληση και η ευκαιρία για τη δημιουργία μιας πολιτικής ανάκαμψης, επενδύσεων και δημιουργίας θέσεων εργασίας. Βεβαίως, αυτό απαιτεί έναν βαθμό πραγματισμού. Το αντάλλαγμα όμως, είναι η υπόσχεση για μεγαλύτερη ανάπτυξη στην Ευρώπη.

Και η ανάπτυξη – όπως λένε – είναι ούριος άνεμος για όλα τα καράβια. Ο χρόνος μπορεί να εξαντλείται, αλλά φαίνεται ότι πρέπει να επιτευχθεί μία συμφωνία.

Prof Joseph Stiglitz
Columbia University, Nobel Prize winner of Economics

Prof Chris Pissarides
London School of Economics, Nobel Prize winner of Economics

Prof Mary Kaldor
London School of Economics

Prof Stephany Griffith-Jones
IPD Columbia University

Michael Burke
Economists Against Austerity

Prof Panicos Demetriades
University of Leicester; former Governor of the Central Bank of Cyprus and ECB Governing Council member

Prof Charles Goodhart
London School of Economics

Sir Richard Jolly
Emeritus Professor Institute for Development Studies

Professor Inge Kaul
Hertie School, Berlin

Prof Gustav A Horn
Macroeconomic Policy Institute (IMK)

Neil MacKinnon
VTB Capital

Prof Marcus Miller
Warwick University