Του Αλέξανδρου Στεφανόπουλου
Η Ελλάδα μπαίνει σε μια περίοδο ιστορικών δεδομένων. Ενδεχομένως και σε αχαρτογράφητα νερά. Σκοτεινά θολά και βρόμικα νερά. Βρισκόμαστε πιθανότατα μπροστά σε ιστορικές αλλαγές όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για το ίδιο το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ήδη οι αποκαλύψεις που κάναμε για το «σχέδιο περί αριστερής παρένθεσης» αλλά και το ρεπορτάζ –ανάλυση για τα σενάρια πολιτικής εκτροπής που εξυφαίνονται αρκετά πολύ πριν τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 δεν κάνουν μόνο το γύρω του διαδικτύου αλλά κυκλοφορούν από χέρι σε χέρι και από πολιτικά γραφεία σε κομματικά γραφείου περίπου κάτι ως non paper. Δεν είναι λίγοι πια, αλλά και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας και στις τρεις τελευταίες εμφανίσεις του –διάγγελμα και συνέντευξη στην ΕΤ1 στον ΑΝΤ1 – έκανε σχετικές αναφορές σε «κάποιους που ονειρεύονται ολική επαναφορά» του παλαιού κομματικού εκδοτικo-πολιτικού διαπλεκόμενου συστήματος.
Η ανακοίνωση του δημοψήφισματος κυριολεκτικά έφερε τα πάνω κάτω!
Αυτό τουλάχιστον έδειξε το ευρωπαϊκό ιερατείο στα πολλαπλά διαγγέλματα –(εσωτερική) παρέμβαση προς τον Ελληνικό Λαό από την Δευτέρα 29 Ιουνίου μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν το άνοιγμα της κάλπης του δημοψηφίσματος.
Η Ευρώπη και η Ελλάδα ετοιμάζονται να ζήσουν τεκτονικές αλλαγές. Αλλαγές που θα επηρρεάσουν και τις διεθνείς γεωπολιτικές συγκυρίες. Και ας επιχειρηματολογούν περί του αντιθέτου τα εσωτερικά εγχώρια αλλά και ξένα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Θα ζήσουμε απίστευτες εικόνες. Σκηνές από το παρελθόν αλλά και από το εγγύς μέλλον. Όπως έχω ξανά γράψει από τον Ιούνιο του 2013 αυτά που η Ελλάδα βίωσε τον Δεκέμβριο του 2008 δεν είναι τίποτα απολύτως μπροστά σε αυτά που έρχονται. Και μάλιστα σύντομα. Πολύ σύντομα… Δυστυχώς… Εικόνες τραγικές. Ελπίζω και εύχομαι να μην οδηγηθεί η χώρα σε εθνική συμφορά. Σε εθνική τραγωδία.
Η απόφαση του νεαρού 40αρη Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να οδηγήσει σε δημοψήφισμα τον Ελληνικό λαό είναι ίσως η πιο μεγάλη υψηλού πολιτικού ρίσκου και κινδύνου πολιτική απόφαση, όχι μόνο για το μέλλον της Ελλάδας, αλλά και για το μέλλον της Ευρώπης. Είτε το θέλουμε, είτε δεν το θέλουμε, έτσι είναι. Είτε αρνούμαστε να το δούμε είτε το παρερμηνεύουμε.
Αυτό το συγκεκριμένο δημοψήφισμα με ένα ερώτημα που {ενώ στα πραγματικά τεχνικά και οικονομικά δεδομένα σχετίζεται, ανεξαρτήτως διατύπωσης του, συμφωνία που πρότειναν οι εταίροι –δανειστές –πιστωτές της χώρας με μέτρα επώδυνα και αιματηρά με το ερώτημα ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην συμφωνία αυτή με καθαρά υφεσιακά μέτρα και το κοινωνικό τέλμα να συνεχίζεται} θα κριθεί από το αποτέλεσμα που θα παράξει πολιτικά εσωτερικά για την χώρα, αλλά και για την ίδια την Ευρώπη και φυσικά θα επανακριθεί με άλλους όρους πια από τους ιστορικούς του μέλλοντος μας.
Ανεξάρτητα, λοιπόν, από την διατύπωση του ερωτήματος οι Ευρωπαίοι ηγέτες, αλλά νωρίτερα και η εσωτερική πολιτική ηγεσία της Ελλάδος, όπως μας είπανε, συμπεριλαμβανομένων και των ντόπιων και ενχγώριων οικονομικό πολιτικό εκδοτικό δημοσιογραφικών, χρόνια αλληλοδιαπλεκόμενων, θα το θεωρήσουν και θα το ερμηνεύσουν de facto ως ένα ερώτημα ΝΑΙ η ΟΧΙ στην Ευρώπη. ΝΑΙ ή όχι στο Ευρώ!
Δηλαδή με απλά λόγια λένε στον Ελληνικό λαό πως «όποια και αν είναι η άποψη και η έκφραση της θέλησης σου εμείς θα την διαβάσουμε όπως θέλουμε εμείς»!
Ξεκάθαρη προκλητική παρέμβαση για τρίτη φορά! Με εξαίρεση την Καγκελάριο Α. Μέρκελ, η οποία κράτησε ζωηρές αποστάσεις από χαρακτηρισμούς και κυρίως χωρίς να θελήσει είτε να προκαταλάβει, είτε ακόμα χειρότερα να κατευθύνει και να ποδηγετήσει τον Ελλήνικό Λαό στο αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα του να αποφασίσει τι και πώς το θέλει, προσπάθησε να διασώσει τα προσχήματα. Υπήρξε προσεχτική. Διακριτική.
Αυτά όλα τα διαγγέλαματα οι δηλώσεις οι διαρροές και όσα άλλα διαδραματίζονταν –και διαδραματίζονται στο πάντα σκοτεινό παρασκήνιο- δεν είναι τίποτα άλλο από Παρεμβάσεις! Ωμές προκλητικές παρεμβάσεις! Από το 2011 όταν με την πρόταση δημοψηφίσματος του πρώην Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου έπεσαν όλοι πάνω του να τον κατασπαράξουν Μέρκελ, Σαρκοζί, Σαμαράς, Βενιζέλος αλλά και Τσίπρας-για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους- στην συνέχεια εν όψει εκλογών του 2012 έλεγαν στον Ελληνικό λαό, πάλι με δηλώσεις τους «ψηφίστε σωστά» δείχοντας Σαμαρά – Βενιζέλο! Και η τρίτη παρέμβαση, χωρίς ιστορικό προηγούμενο, είναι η προκλητική συμπεριφορά των ευρωπαίων αμέσως μετά την ανακοίνωση της ελληνικής κυβέρνησης τα ξημερώματα της (λίγο μετά τις 02:00) Παρασκευή 27 Ιουνίου, για διεξαγωγή δημοψηφίσματος αναφορικά και με την (βελτιωμένη) πρόταση Γιούνκερ για συμφωνία με εισπρακτικά μέτρα άνω των 20 δις ευρώ. Γιατί τόσα είναι και αυτή είναι η αλήθεια. Τα γεγονότα δυστυχώς εξελίχθηκαν, όπως αρκετά νωρίτερα από τις 21 Ιουνίου αποκαλύψαμε στο σύνολο του το σχέδιο «αριστερή παρένθεση» σε πλήρη και παράληλη ταύτιση με ένα ευρύτερο «σχέδιο εσωτερικής πολιτικής αναταραχής με μια ανεξέλεγκτη κοινωνική και οικονομική αποσταθεροποίηση» το οποίο αποκαλύψαμε στο σύνολο του και σε γενικές αδρές γραμμές.
Γιατί όμως το πολιτικό και οικονομικό ιερατείο των ευρωπαίων, που δρούν περισσότερο ως εκπρόσωποι πολυεθνικών και τραπεζικών συμφερόντων παρά ως εκλεγμένοι ηγέτες λαών, δεν θέλει αυτό το δημοψήφισμα; Γιατί το τρέμουν; Γιατί το φοβούνται; Γιατί τρομοκρατούνται μπροστά σε ένα θεμελιωμένο δημοκρατικό δικαίωμα; θα προσπαθήσω να το αναλύσω πολύ απλά και όχι σε βάθος όρων νοημάτων και πολύ περισσότερο όχι με όρους ρεπορτάζ. Γιατί υπάρχει και μάλιστα πολύ ζουμερό ρεπορταζ που βγάζει μάτια! Ρίχνει κυβερνήσεις και στέλνει κόσμο φυλακή σε κάθε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε κάθε μια από τις 19 χώρες της Ευρωζώνης.
Όπως έχω ξανά γράψει από τον Ιούνιο του 2013, ο κόσμος αλλάζει. Τραγικά και οδυνηρά. Τίποτα δεν είναι τυχαίο ούτε και ασύνδετο με όλα όσα συμβαίνουν στο παγκόσμιο γεωπολιτικό σκηνικό. Η Ελλάδα δεν βρέθηκε τυχαία στο μάτι του κυκλώνα.
Όλα έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους. Όλα! Ας πάμε όμως στο ερώτημα γιατί δεν θέλουνε οι Ευρωπαίοι ηγέτες (εκπρόσωποι αντιπρόσωποι πολυεθνικών συμφερόντων) αυτό το συγκεκριμένο δημοψήφισμα;
Ας δούμε όμως κάποια διαπιστωμένα δεδομένα.
1. Αν δει κάποιος σε βάθος θεσμών και διοικητικών εργαλείων τις αλλαγές που σταδιακά συντελούνται μέσα στο οικοδόμημα της Ευρώπης, θα τρομάξει. Αναστέλλονται ή περιστέλλονται ύπουλα αλλά σταδιακά και βάση σχεδίου όλα τα δημοκρατικά δικαιώματα στο όνομα της ασφάλειας και του κινδύνου της τρομοκρατίας και του κάθε φορά διαφορετικού εχθρού! Σήμερα είναι τo ISIS και όλα τα παράγωγα του. Αύριο θα είναι κάτι άλλο.
2. Εσωτερικά το οικοδόμημα της Ευρώπης και όλα τα θεσμικά όργανα του έχουν εκχωρήσει άτυπα και παράνομα αρμοδιότητες σε μη νομιμοποιημένα όργανα όπως το Eurogroup! Παρόμοια με αυτό το σαθρό «εργαλείο» υπάρχουν και άλλα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε. Όποιος ασχολείται με τα της ευρώπης, τα γνωρίζει. Δεν είναι ούτε ένα, ούτε δυο αυτά τα άτυπα και παράνομα από κάθε άποψη μη θεσμοθετημένα και άτυπα όργανα.
3. Η Ευρώπη βαδίζει ολοταχώς προς μια όλο και πιο ολοκληρωτική δομή. Σε ένα αρχιτεχτόνημα, όπου αποφασίζουν λίγοι και μάλιστα μη εκλεγμένοι! Σε μια Ευρώπη απολύτως ελεγχόμενη από τους λίγους. (Τραπεζίτες, πολυεθνικές, funds επενδυτικούς οίκους κτλ).
4. Σταδιακά πια όλο και περιστέλλονται και άλλα βασικά και θεμελιώδη δημοκρατικά κατοχυρωμένα δικαιώματα από τους αγώνες των Λαών, όπως η έκφραση γνώμης και μέσω δημοψηφισμάτων. Αγώνες που σφραγίστηκαν με αγώνες και αίμα! Με οράματα και αξίες που αν θέλετε αντλήθηκαν και μέσα από το ίδιο το Ευαγγέλιο.
5. Ένα τέτοιο δημοψήφισμα θα ξανά έβαζε στο μυαλό των Ευρωπαίων Πολιτών και θα ξυπνούσε στο υποσυνείδητο των Λαών της Ευρώπης το δικαίωμα στην έκφραση γνώμης για το οποιοδήποτε μείζον θέμα όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο κρατών αλλά και εσωτερικά μέσα στα εθνικά κράτη. Πχ. Για θέματα καθημερινότητα. Κοντολογίς. Αν επανέλθει ο λαός σε παλιές «κακές» συνήθειες να λέει την γνώμη του για το κάθε τι αυτή η εξέλιξη θα τίναζε στον αέρα το μεγαλύτερο σκάνδαλο που λέγεται ΕΥΡΏΠΗ ! ΕΥΡΩΠΑΊΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ!
6. Αν δει κάποιος τα κονδύλια που κατασπαταλούνται χωρίς εγκρίσεις των κρατών θα χάσει το μυαλό του! Αν δει κάποιος ή ερευνήσει ή ζητήσει να πληροφορηθεί από πού παίρνουν έγκριση για σπαταλάνε εκατομμύρια ευρώ για χλιδή και πολυτέλεια η ΕΚΤή άλλα ευρωπαϊκά όργανα!
7. Επί πλέον ένα δημοψήφισμα και μάλιστα για ένα μείζονος σημασίας θέμα για την ζωτικότητα της ευρώπης, πόσο μάλλον για τους ίδιους του ευρωπαίους και την καθημερινότητα τους θα επαναπροσδιόριζε πολλά εντός της ευρώπης. Θα έδινε το δικαίωμα στον ευρωπαίο πολίτη να σκεφτεί «αφού το έκανε ο Έλληνας, θα το κάνω και εγώ» για το οποιοδήποτε άλλο θέμα εσωτερικό εντός της χώρας του ή πολύ περισσότερο για θέμα εντός της Ευρώπης.
8. Επομένως αυτό το συγκεκριμένο δημοψήφισμα όπως και τα δημοψηφίσματα για το ευρωσύνταγμα που σταμάτησαν τομ κοινό ευρωπαϊκό σύνταγμα θα επανατοποθετήσει στο εσωτερικό της ευρώπης το μείζον θέμα των δικαιωμάτων των Λαών της Ευρώπης που είτε έχουν ανασταλεί είτε περισταλλεί στο όνομα της ασφάλειας με το φόβο της τρομοκρατίας και των ασύμετρων απειλών.
9. Αυτό φοβούνται στην πραγματικότητα οι ευρωπαίοι εκπρόσωποι πολυενθνικών και τραπειζκών συμφερόντων. Την ελευθερία έκφρασης γνώμης. Γιατί αν αρχίσει ο ευρωπαίος να ασκεί έλεγχο στην ίδια την ευρώπη και τα όργανα της –θεσμοθετημένα ή μη νόμιμα και παράνομα- τότε η Ευρώπη ή αυτό που ονομάζεται ευρώπη θα διαλυθεί εις τα εξ ών συνετέθη! Αυτό τρέμουν στην πραγματικότητα όλοι οι «ταγοί» της Ευρώπης. Το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση γνώμης.
10. Δικαίωμα που σταδιακά αλλά με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει σε έλεγχο όλων των παράνομων και έκνομων δράσεων που στο όνομα λαών και κρατών κατασπαταλούν τους εθνικού και κοινούς ευρωπαϊκούς πόρους (από τους φόρους των ευρωπαίων πολιτών)! Αυτό τον έλεγχο τρέμουν και φοβούνται ότι θα ανοίξει αυτό το δημοψήφισμα!
Επί πλέον η εναντίωση σε αυτό το δημοψήφισμα κατέδειξε και κάτι ακόμα. Σοβαρότατο έλλειμα πολιτικής εμπνευσμένης, από οράματα και αξίες ηγεσίας. Έλλειμα ηγετών του αναμετρήματος του Σ. Ντέγκώλ, Ζ. Σιράκ, Αντενάουερ, Κ.Καραμανλή, Χ. Κολ, Β.ΖισκάρΝτεστέν, με τελευταίο τον Ζακ Ντελόρ. Ηγέτες που οραματίστηκαν μια Ευρώπη εντελώς διαφορετική από αυτή που βιώνουμε την τελευταία 5ετια. Μια Ευρώπη των Λαών. Την Ευρώπη των Πολιτών. Μια Ευρώπη με ισότιμα και ισόκυρα μέλη. Μια Ευρώπη με ευαισθησίες στα ανθρώπινα δικαιώματα. Χωρίς διαχωρισμούς. Χωρίς διακρίσεις. Χωρίς διαγκωνισμούς και παραγκωνισμούς. Μια Ευρώπη ναι με κανόνες όρους και προϋποθέσεις αλλά που ισχύουν το ίδιο για όλα τα μέλη. Μικρότερα η μεγαλύτερα σε οικονομική ισχύ αλλά με τα ίδια δικαιώματα!
Όλα αυτά τα οράματα και τις αξίες που είδαμε να κλωνίζονται την τελευταία 5ετια της οδυνηρής κρίσης και τους τελευταίους 5 μήνες να βάζουν δυναμίτη στα θεμέλια του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος!
Είναι σαφές ότι έχουμε σοβαρότατο πολιτικό έλλειμμα ηγεσίας εντός της ευρωπαϊκής ζώνης και αυτό έχει συνέπειες σε κάθε επίπεδο. Αν όλα αυτά συνέβαιναν και στην ηγεσία της ευρώπης βρίσκοταν κάποιος από όλους εκείνους που συνδιαμόρφωσαν την Ευρώπη των Λαών τις 10ετιες από το 1950 μέχρι και το 2000 το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν θα συμπεριφέρονταν ως πολιτικοί δολοφόνοι ή ακόμα χειρότερα ως μαφιόζοι! Δυστυχώς έτσι φέρονται οι εταίροι πιστωτές δανειστές μας! Λειτουργούν ξεκάθαρα χωρίς νόμους! Χωρίς κανόνες! Λειοτυργούν με δυο μέτρα και δυο σταθμά. Κάνουν διακρίσεις. Είναι ποτέ δυνατόν ένα παράνομο άτυπο μη θεσμοθετημένο όργανο , ο λόγος για το επιλεγόμενο eurogroup να πετάει έξω τον έλληνα υπουργό οικονομικών; Και να μην αντιδρά το σύνολο του ελληνικού πολιτικού κόσμου ενιαία, υψώνοντας στεντόρεια τη φωνή! Ως μια υψωμένη γροθιά! Με ενότητα. Αντιθέτως όλοι, οι εσωτερικοί συνδαιτημόνες του ευρωπαϊκού ιερατείου, έδειξαν να επιχαίρουν με την δυσμενή και παράνομη πράξη των υπολοίπων 18 ευρωπαίων υπουργών (εκπροσώπων πολυεθνικών και τραπεζών) οικονομικών. Πράξη αδιανόητη! Προδοτική πράξη! Ακραία αντεθνική συμπεριφορά! Κοντολογίς. Για να κάνουμε την ιστορία και την ανάλυση μικρή και συνοπτική εύπεπτη και κατανοητή. Αυτό το δημοψήφισμα θα φέρει τα πάνω κάτω μέσα και έξω από την Ευρώπη! Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα που θα βγάλει η κάλπη για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ένα είναι βέβαιο: θα δρομολογήσει νέες ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και στο εσωτερικό της χώρας. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, αν μείνει στην κυβέρνηση και δεν οδηγήσει την χώρα σε εκλογές, έχει αποφασίσει να προσχωρήσει σε σαρωτικό ανασχηματισμό! Εκ θεμελίων. Με πρόσωπα από όλο το πολιτικό φάσμα. Πρόσωπα που δεν μπορεί κάποιος να φανταστεί. Έχει ήδη συνεκτιμήσει λάθη που έγιναν σε αυτούς τους πέντε μήνες και θα πράξει ανάλογα. Δεν θα πρόκειται για ένα από έστω σαρωτικό ανασχηματισμό αλλά για κανονική αναδόμηση του κυβερνητικού σχήματος.
Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση ο λαός μας τα 24ωρα που απομένουν μέχρι να φτάσουμε στην κάλπη αλλά και μέχρι να ανοίξει η κάλπη οφείλει και πρέπει να επιδείξει σύνεση. Ψυχραιμία. Νηφαλιότητα. Ενότητα. Ομόνοια. Αληθινή ομόνοια. Ψυχική ενότητα. Εθνική ενότητα. Ο κίνδυνος που ελλοχεύει και απειλεί το λαό και το έθνος μας είναι άλλος ένας μεγάλος διχασμός. Ήδη τα δείγματα και οι πρώτες ενδείξεις μέσα στον κοινωνικό ιστό δεν είναι θετικές. Αναδύουν ένα κλίμα διχασμού. Μακάρι να είναι κάτι πρόσκαιρο και την Δευτέρα όλοι να είμαστε ενωμένοι. Αγκαλιασμένοι. Μονιασμένοι. Δεν λέω χαρούμενοι γιατί τα δύσκολα αρχίζουν μετά το δημοψήφισμα! Θα ξανά πω με ένταση ότι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα από αυτά που έρχονται. Τίποτα απολύτως. Τα χειρότερα είναι επί θύραις… και όχι εξ αιτίας του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Για να εξηγούμαι και να μην παρερμηνεύονται τα γραφόμενα… {α.ς}
