Η επερχόμενη κρίση του ρωσικού καθεστώτος
Η σημερινή πορεία του ρωσικού καθεστώτος είναι ασταθής και χωρίς δραματική αλλαγή, θα καταρρεύσει μέσα στον επόμενο χρόνο, σύμφωνα με έναν κορυφαίο εμπειρογνώμονα για την Ρωσία.
“Η πτώση του Putin: Η επερχόμενη κρίση του ρωσικού καθεστώτος” από τον Nikolay Petrov υποστηρίζει πως το πολιτικό καθεστώς της Ρωσίας είναι ασταθές και δεν έχει την ικανότητα για μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης. Ισχυρίζεται ότι το καθεστώς έχει μικρό περιθώριο για ελιγμούς, καθώς ο υπερβολικός συγκεντρωτισμός καθιστά το σύστημα ασταθές και ανεπαρκές. Ακολουθώντας τις προηγούμενες εγχώριες διαφωνίες, ο Vladimir Putin συγκέντρωσε όλη την εξουσία στην προεδρία και αποδυνάμωσε τους πολιτικούς και κρατικούς θεσμούς κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Τώρα, το καθεστώς χρειάζεται να συνεχίσει να φέρνει στρατιωτικές νίκες ή αλλιώς να βρεθεί αντιμέτωπο με την απώλεια στήριξης.
Ο Petrov ισχυρίζεται ότι το ρωσικό καθεστώς έχει μόνο δύο τρόπους να βγει από την επερχόμενη κρίση, οι οποίοι έχουν περιορισμούς, και οι δύο. Ο πρώτος είναι να συμβιβαστεί με την Δύση με έτσι να βελτιώσει τα οικονομικά του, τιθασεύοντας την αντιδυτική ρητορική και διορίζοντας εξέχοντες μεταρρυθμιστές σε θέσεις-κλειδιά στην κυβέρνηση. Ο Petrov πιστεύει πως είναι απίθανο, δεδομένης της βαθιά ριζωμένης εχθρότητας μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.
Η δεύτερη διέξοδος, σύμφωνα με τον Petrov, είναι να αλλάξει ο ηγέτης. Με τον Putin να έχει ποντάρει την πολιτική του εξουσία στη νομιμότητα της στρατιωτικής νίκης, το σύστημα θα καταρρεύσει όταν η Ρωσία σταματήσει να νικά. Η εναλλακτική είναι ένας νέος ηγέτης με μια διαφορετική -πιθανώς μια εκλογική- εντολή. Ωστόσο, αυτή η επιλογή είναι γεμάτη με κινδύνους. Χωρίς να υπάρχει ξεκάθαρος “κληρονόμος”, το τωρινό, ιδιαίτερα συγκεντρωτικό και εξαιρετικά εξατομικευμένο σύστημα, θα πρέπει να χτιστεί εκ νέου.
Η εναλλακτική σε αυτές τις στρατηγικές εξόδου είναι μια επικίνδυνη κατάρρευση. Η ανεξέλεγκτη αλλαγή καθεστώτος θα άφηνε την Ρωσία χωρίς ορατούς ηγέτες ή αποτελεσματικούς κρατικούς θεσμούς. Σε αυτό το σενάριο, η εξουσία θα μπορούσε να περάσει σε έναν συνασπισμό επιχειρήσεων, να διανεμηθεί μεταξύ διαφόρων φορέων, συμπεριλαμβανομένων και κυβερνητικών υπηρεσιών, μεγάλων εταιρειών, και ακόμη και συγκεκριμένων περιοχών, όπως το Tatarstan και η Τσετσενία.
