Το πολιτικό και εθνικό μας αδιέξοδο

Και τώρα τί; Ξανά στους ίδιους; Τα ίδια κόλπα πάλι;

Καθηγητής Γ.Ζουγανέλης

Είναι μεγάλο λάθος και ασέβεια να κλωτσάει κανείς τη γνώση αλλά και ασέβεια σε αυτόν που την έχει να τη σκορπά σε ανθρώπους που δεν την εκτιμούν. Δεν είναι θεωρητικό. Είναι η πραγματικότητα.

Aυτοί που θα φέρουν στην ψευτοοικουμενική θα είναι απο αυτούς που έφτειαξαν τους οργανισμούς του Δημοσίου που δεν καταγράφονται (τεμπέληδες, τα δικά μας παιδιά, απατεώνες που έχουν φάει λεφτά, λαγουμιτζήδες για βόλεμμα κλπ). Aυτούς τους οργανισμούς ούτε οι τωρινοί δεν μπορούν ακόμη να τους καταγράψουν. Η ανικανότητα είναι διαχρονικό φαινόμενο όπως και η διαφθορά.

Οι σημερινοί, συνεχώς αποκαλύπτουν σκάνδαλα που όλα ξεφουσκώνουν στη δικαιοσύνη ή δεν πάνε ποτέ εκεί ή μπαίνουν στο τραπέζι για εκβιασμούς. Μπανανία η Ελλάδα. ΟΛΟΙ ΠΑΡΕΑ είναι.

Κάποιο νέο κόλπο στήνεται στην Κύπρο. Βλέπουμε ασκέρια απο άχρηστους των ΜΜΕ, έμπειρους στην εκπομπή ανικανότητας, αχρηστίας και παραπληροφόρησης να ταξιδεύουν στη Κύπρο. Τυχαίο; Ένα μικρό νησάκι είναι η Κύπρος, με το κόσμο να κλαίει ακόμη τις καταθέσεις που του έφαγαν οι τράπεζες. Στην Ελλάδα ακόμη τους το κρύβουν…

Αυξάνοντας τους φόρους και δεσμεύοντας τις καταθέσεις στην Ελλάδα, στη πραγματικότητα μειώνουν το πολιτικό κόστος ενος bailin που τυπικά έχει γίνει.

Αυτοί οι δύο μας θυμίζουν ένα παιγνίδι στην Ιαπωνία, που παίζουν τα παιδιά (mogura tataki). Είναι κάτι ζωάκια που πετάγονται απο το έδαφος. Κερδίζει ο παίχτης που χτυπώντας τα στο κεφάλι σε συγκεκριμένο χρόνο χώνει τα περισσότερα μέσα. Όσο πιο πολύ τα βαράς τόσο πιο πολλούς βαθμούς κερδίζεις. Το σφυράκι είναι δικό μας.