Η δεύτερη ευκαιρία της Ευρώπης στη Λιβύη
του Mattia Toaldo
Την προηγούμενη Δευτέρα, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και των ΗΠΑ, συναντήθηκαν στη Βιέννη για να συζητήσουν πώς θα υποστηρίξουν την Λιβύη. Ένα νέο paper από το ECFR υποστηρίζει πως η εστίαση της Δύσης στην καταπολέμηση της ISIS, απλώς προσθέτει στο χάος, καθώς ορισμένες χώρες υποστηρίζουν τις παρατάξεις που αντιτίθενται στη νέα κυβέρνηση. Αυτή η κυβέρνηση είναι η καλύτερη ευκαιρία για την σταθεροποίηση της Λιβύης, τον περιορισμό της ροής των προσφύγων και την πίεση προς τα πίσω της ISIS, και η Ευρώπη θα πρέπει να εστιάσει στην υποστήριξή της -ακόμη και με κίνδυνο της σύγκρουσης με συμμάχους όπως η Αίγυπτος.
Το “Παρεμβαίνοντας καλύτερα: Η δεύτερη ευκαιρία της Ευρώπης στη Λιβύη” (Intervening better: EUrope’s second chance in Libya), σκιαγραφεί την εκτεταμένη δουλειά που έχει γίνει στην περιοχή και τις συνεντεύξεις με αξιωματούχους της Λιβύης, για να εξηγήσει πώς η Δύση μπορεί να κάνει καλύτερη δουλειά από το να παρεμβαίνει στην χώρα, μετά από την αποτυχία της μετά τον Gaddafi μετάβασης.
Υποστηρίζει ότι η Λιβύη είναι σε ένα επικίνδυνο σημείο καμπής. Η κυβέρνηση ενότητας αντιμετωπίζει δύο ανταγωνιστικές κυβερνήσεις και δεκάδες ένοπλες ομάδες. Κάποτε μία από τις πλουσιότερες χώρες της Αφρικής, η Λιβύη είναι σε απελπιστική ανάγκη για ανθρωπιστική βοήθεια και το χάος της απειλεί να εξαπολύσει μεγαλύτερες μεταναστευτικές ροές και τρομοκρατία στην Ευρώπη.
Στις προσπάθειές τους να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, οι ΗΠΑ και διάφορες περιφερειακές δυνάμεις υποστηρίζουν διαφορετικές φατρίες της Λιβύης. Αυτό τροφοδοτεί την ανάπτυξη ισχυρών παραστρατιωτικών ομάδων με μικρό συμφέρον στο να στηρίξουν την κυβέρνηση ενότητας ή να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να πολεμήσουν τους φονταμενταλιστές.
Η διεθνής κοινότητα έχει κάνει πολλά λάθη στην Λιβύη. Η τωρινή προσπάθεια να δημιουργήσει μια κυβέρνηση ενότητας, είναι μια ευκαιρία να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος και είναι κρίσιμης σημασίας οι Ευρωπαίοι φορείς χάραξης πολιτικής, να μην την χάσουν.
Αυτό σημαίνει να υιοθετήσουν μια σκληρή γραμμή προς τους περιφερειακούς συμμάχους για να τους σταματήσουν να υποστηρίζουν τις ένοπλες οργανώσεις που είναι εχθρικές προς την κυβέρνηση. Αν και αυτό μπορεί να καταλήξει σε σύγκρουση με χώρες όπως η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ή ακόμη και οι ΗΠΑ, είναι ζωτικής σημασίας για την σταθεροποίηση της Λιβύης.
Ο συγγραφέας Matta Toaldo δήλωσε:
“ΟΙ Ευρωπαίοι έχουν τώρα ό,τι ζήτησαν, δηλαδή μια κυβέρνηση ενότητας να κυβερνά από την πρωτεύουσα. Θα πρέπει να προσέξουν να μην την επιβαρύνουν με μη ρεαλιστικές απαιτήσεις, από τη λήξη της προσφυγικής κρίσης μέχρι την νίκη κατά της ISIS. Αντιθέτως, η Δύση θα πρέπει να εργαστεί για να ενισχύσει τον πολιτικό έλεγχο της κυβέρνησης στην χώρα.
Η ΕΕ και τα κράτη-μέλη της θα πρέπει να εστιάσουν σε πέντε τομείς: την οικονομία, την ενδό-λιβυική συμφιλίωση και την αποκέντρωση της εξουσίας, μια διπλωματική προσπάθεια για να καταστεί σίγουρο ότι όλοι οι σύμμαχοι της Ευρώπης υποστηρίζουν την κυβέρνηση ενότητας, να υποστηρίξουν μια κοινή λιβυκή διοίκηση στον αγώνα κατά της ISIS και να εφαρμόσουν ένα κοινό σχέδιο ΕΕ-Λιβύης για την μετανάστευση.
Για να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα, η βοήθεια και η εμπειρία είναι σημαντικά, αλλά πολύ περισσότερο είναι οι πολιτικές προσπάθειες σε υψηλό επίπεδο -και αυτό είναι ακριβώς το στοιχείο που έλειπε μετά από το 2011”.
