Άμεση η ανάγκη ανάσχεσης του φαινομένου
Εθνική Μάστιγα οι νέοι Έλληνες Μετανάστες
Γράφει ο Κώστας Παδουβάς
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας περίπου μισό εκατομμύριο νέοι Έλληνες (καταγραμμένοι 427.000), έχουν μεταναστεύσει μόνιμα εκτός Ελλάδας από το 2008 μέχρι σήμερα, με συνεχώς αυξανόμενους ρυθμούς από έτους σε έτος. Οι αριθμοί των μεταναστών αυτών από το 2008 τριπλασιάστηκαν το 2015 κατά μέσον όρο και συνεχίζουν να αυξάνονται χωρίς ενδείξεις αξιόλογων μειώσεων κατά το τρέχον και τα επόμενα έτη…
Ο βασικότερος λόγος μετανάστευσης είναι οι μακροχρόνιες παθογένειες αμφοτέρων των τομέων εργασίας (Δημόσιου και Ιδιωτικού) στη χώρα μας. Απαράδεκτες παθογένειες που προήλθαν από τις καταστροφικές ιδεοληψίες χαμηλού επιπέδου και αυτοκαταστροφής, όπως διαμορφώθηκαν στη χώρα μας προκειμένου να αντιμετωπιστεί όπως-όπως (με οριζόντια και ισοπεδωτικά σκληρά μέτρα που συνεχίζονται) η γενικευμένη οικονομική κρίση. Μέσα στο διάχυτο καταπιεστικό πνεύμα της φτωχικής επιβίωσης των πολιτών της χώρας, όπως καθιερώθηκε από εσωτερικές και ευρωπαϊκές πολιτικές, δεν χωρούσαν διακρίσεις για τις ζωτικές ερευνητικές, καινοτόμες και βελτιωτικές της παραγωγικότητας επιλογές, με αποτέλεσμα να χαλαρώσουν οι παραδοσιακοί λόγοι συνοχής και αλληλεγγύης του Ελληνικού πληθυσμού, δηλαδή, να επικρατήσει σε σημαντικό μέρος του πληθυσμού ο εθισμός «στην ήσσονα προσπάθεια». Η ζοφερή κατάσταση αυτή εξελίχθηκε ως πνεύμα μετριότητας και αναξιοκρατίας (ή της υποβάθμισης της αξιοκρατίας), με αποτέλεσμα να παραγκωνίζεται μεγάλος αριθμός ικανότατων και καταρτισμένων νέων ατόμων, τα οποία αναζητούν έκτοτε την τύχη τους στο εξωτερικό της χώρας, μη έχοντας άλλη διέξοδο αξιοπρεπούς επιβίωσης.
Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης πάγιας και επώδυνης, για τη χώρα, φυγής των νέων εκτός συνόρων, δε είναι συγκρίσιμα με καμιά από τις προηγούμενες γνωστές μαζικές μεταναστεύσεις νέων σε παλαιότερες εποχές. Δεν περιέχουν νέους σε ηλικία ανειδίκευτους εργάτες και αγρότες χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και γενικά χειρώνακτας-ανεπάγγελτους (κυρίως άνδρες με μικρά ποσοστά γυναικών), ούτε κύριους προορισμούς στους χώρους ενεργών βιομηχανικών επιχειρήσεων. Η τωρινή μετανάστευση περιλαμβάνει νέους μορφωμένους με ικανοποιητική εμπειρία αμφοτέρων των φύλων , που απευθύνονται σε χώρους επιστημονικής έρευνας και τεχνολογίας αναζητώντας , μεταξύ άλλων, την καινοτομία, τη βελτίωση της παραγωγής και παραγωγικότητας και ότι άλλο συμβάλλει στην αναβάθμιση της ποιότητας και μακροβιότητας της ανθρώπινης ζωής.
Ταυτόχρονα, οι νέοι αυτοί μετανάστες, προβάλλουν τη συμβολή των χωρών του προορισμού τους, αντί της ιδιαίτερης πατρίδας τους, συμβάλλοντας στις παγκόσμιες κατακτήσεις της επιστήμης, της εφευρετικής τεχνολογίας, της επιχειρηματικότητας, της μαθητείας-αριστείας και γενικότερα της κατάρτισης των ατόμων που δίδουν πνοή και ώθηση στην κοινωνική και οικονομική ζωή στην ανθρωπότητα παγκοσμίως.
Περαιτέρω, εξαιτίας της φυσικής απουσίας τους από την Ελλάδα, όχι μόνο την αποστερούν των πνευματικών και όλων των άλλων καθημερινών δυναμικών υπηρεσιών τους στην όλη προσπάθεια ανόρθωσης και ανάπτυξης, αλλά ακόμη πιο έντονα και καταλυτικά δεν ενισχύουν το ανθρώπινο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας στην ενέργεια και στην εφεδρεία, αφού δεν προσφέρουν στον τόπο που γεννήθηκαν και μορφώθηκαν σχετικές υποχρεωτικές υπηρεσίες, δεδομένων των ελλείψεων σε νέους στρατεύσιμους πολίτες λόγω της υψηλής υπογεννητικότητας των σημερινών Ελληνικών οικογενειών.
Τα εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν αβίαστα και βασανιστικά, όπως, «γιατί να στερηθεί η χώρα μας αυτά τα εξαιρετικά μυαλά των νέων σε ηλικία παιδιών της;», που κατά 75% είναι εξειδικευμένα ικανά και υγιή άτομα με πανεπιστημιακή μόρφωση, και «γιατί η χώρα, του αναγνωρισμένου υψηλού αρχαίου πνεύματος, να απέχει στην παρούσα εξελικτική φάση κατάκτησης ενός άλλου και βελτιωμένου επιπέδου διαβίωσης των ανθρώπων στη Γη;», δέχονται τις αυτονόητες και καίριες απαντήσεις αμφοτέρων των μερών:
Την πρώτη, πουπροέρχεταιαπό τους παραμένοντες στη χώρα σκεπτόμενους πολίτες, οι οποίοι επικρίνουν την αβελτηρία των σχετικά ιθυνόντων πολιτικών και λοιπών πνευματικών ανθρώπων, που δεν απέτρεψαν είτε αποδέχτηκαν ιδεοληψίες οριζοντίων ισοπεδώσεων του Ελληνικού πληθυσμού στο ουτοπιστικό όνομα της φτωχικής επιβίωσης συλλήβδην των πολιτών της χώρας και μάλιστα εφαρμόζοντας, ανερυθρίαστα, το αναξιοκρατικό βόλεμα ενίων «ημετέρων» (βύσμα), ανεξάρτητα με τις αδικίες που προκλήθηκαν στο λαμπροφόρο πνεύμα και στις αξιοκρατικές διακρίσεις (αριστείας) των ικανών και ταλαντούχων νέων Ελλήνων πολιτών, και
Την δεύτερη, πουπροέρχεται από τους σύγχρονους Έλληνες μετανάστες και είναι απαξιωτική και ταυτόχρονα υποτιμητική για όλους αυτούς τους σχετικούς ιθύνοντες της χώρας τους με τη συμπυκνωμένη νοηματική φράση:
«Να χαίρεστε την αναξιοκρατία και το ρουσφέτι σας, χωρίς εμάς…».
Η σύγχρονη μετανάστευση, αν και συμβαίνει σε περίοδο οικονομικής κρίσης, είναι διαδικασία που απαιτεί σημαντικούς οικονομικούς πόρους για δαπάνες ταξιδιών, διατροφής και διαμονής μέχρι να βρουν δουλειά και γενικά προσαρμογής στους τρόπους ζωής των χωρών προορισμού. Για το λόγο αυτόν τα 2/3 περίπου των νέων Ελλήνων μεταναστών προέρχονται από οικογένειες μεσαίων και άνω εισοδημάτων (άρα εξάγεται πολύτιμο συνάλλαγμα που αφαιρείται από την Ελληνική αγορά) και μόνο το 28% από οικογένειες χαμηλών εισοδημάτων, σύμφωνα με ειδική μελέτη που χρηματοδοτήθηκε από το London School of Economics. Από την ίδια μελέτη αντλούνται σημαντικές πληροφορίες για τους νέους Έλληνες μετανάστες, όπως, ότι βρήκαν δουλειά σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα έξι μηνών σε ποσοστό 81%, ότι οι δουλειές τους είναι αντίστοιχες με τις σπουδές και την ειδικότητά τους σε ποσοστό 72%, ενώ το 21% ετεροαπασχολείται και οι λοιποί συνεχίζουν την ανεργία που είχαν πριν γίνουν μετανάστες (το 50% των Ελλήνων μεταναστών ήσαν άνεργοι στην Ελλάδα), ότι στην Ε.Ε. η Ελλάδα κατέχει την Τετάρτη θέση (μετά την Κύπρο, Ιρλανδία, Λιθουανία) στη μαζικότητα της μεταναστευτικής εκροής του παραγωγικού εργατικού δυναμικού και την Τρίτη θέση (μετά την Κύπρο και Ισπανία) στα ποσοστά των σύγχρονων μεταναστών νέων σε ηλικία (25-39 ετών) και άλλα παρόμοια στατιστικά στοιχεία που ουδόλως τιμούν τη χώρα μας.
Από τις σύντομες παραπάνω αναφορές προκύπτει η άμεση ανάγκη ανάσχεσης του φαινομένου της σύγχρονης μετανάστευσης και κυρίως των νέων σε ηλικία Ελλήνων με άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα, όπως η σύνδεση της εκπαίδευσης με την παραγωγή με ταυτόχρονη πρακτική εξάσκηση και πάγια υιοθέτηση της «αριστείας», οι επίκαιρες στροφές στην παραγωγή ανάλογα με τις προοπτικές μελλοντικής ζήτησης, η συνταγματική κατοχύρωση στο υπό αναθεώρηση Σύνταγμα των Ελλήνων του επαγγελματισμού, της επιχειρηματικότητας, της εθνικής γεωπολιτικής ασφάλειας και στρατηγικής, της καινοτομίας, με την εισαγωγή ειδικού καθεστώτος φορολόγησης νέων και ικανής συμπαράστασης της πολιτείας σε εκείνους, για να μη νιώθουν περιθωριοποιημένοι κ.ά., χάριν της ένταξης και παραμονής των νέων στο Ελληνικό παραγωγικό δυναμικό και του σταδιακού επαναπατρισμού των ηλικιακά νέων μεταναστών από άλλες χώρες.
Οι περίοδοι μαζικής μετανάστευσης των Ελλήνων και μάλιστα επί μεγάλες χρονικές περιόδους (πέραν της δεκαετίας) πρέπει να γίνουν παρελθόν το συντομότερο δυνατό, για να ακολουθήσει η εκμετάλλευση των κάθε είδους εγχώριων παραγωγικών τομέων, να επαναπατριστούν οι ικανοί που διαβιούν σε άλλες χώρες, να ξαναζωντανέψουν οι φθίνουσες κοινωνικά και οικονομικά περιοχές της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας και η χώρα να διαθέτει σε επάρκεια το απαιτούμενο ανθρώπινο δυναμικό για την άμυνα και ασφάλειά της.
Γένοιτο!
