Πασχαλινό Μήνυμα – 2007
Από τον Βάιο Φασούλα
(Στα πλαίσια των εορτών της Λαμπρής του 2007, για τον κάθε Έλληνα, που αγαπά και σκέφτεται τον συνάνθρωπό του, αυτές οι μέρες του δίνουν τη δυνατότητα να το δείξει. Έτσι ο γράφων σκέφτηκε, αντί για ένα άλλο μήνυμα, να στείλει το «Χριστός Ανέστη» και μ' αυτό να ευχηθεί στους απανταχού Έλληνες, Καλή Ανάσταση και Χρόνια Πολλά. Β. Φ.)
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
«Χριστός Ανέστη», χριστιανοί, πάλι θ' ακουστεί
απ' τα απλά ανθρωπάκια, ετούτου τ' αστεριού
Αλλού σιγά, για ν' αποφύγουνε το μάτι του Θεού!
Κι αλλού πιο δυνατά για ν' ακουστεί η οργή του λαού!
Λέξεις σοφές σαν κύματα θα 'ρθουν στα χείλη μας
μες στην καρδιά και άσπιλη ψυχή μας
Πολλοί θα δώσουν το παρών, θα γίνουν σταυροφόροι
και το σταυρό πάλι θα σκώσουνε, μαζί και το δικό τους
Μέσα σ' αυτούς, κάποιοι από συνήθεια γιατί έχουν βαρεθεί
όλους τους μεγαλόστομους τους χρυσορασοφόρους
Άλλοι γιατί πιστεύουνε κι όλα τα υπομένουν
κι άλλοι που καρτερούν Ανάσταση μ' ανθρώπινη μορφή
Να αναστήσουνε μαζί με το Χριστό και τούτη τη ζωή
που έγινε ένα ανάθεμα και δύσβατο στρατί
Κι άλλοι που έχουν παράπονα, πολλά ερωτηματικά:
Πώς, τάχα να ξεχάστηκαν; Κι όχι μονάχα οι χριστιανοί!
Μα βλέπουν μπρος στα μάτια τους πως σβήνει η αγάπη
και πως το μίσος επικρατεί, το χάος μεγαλώνει
Κι αυτά είναι ρωτήματα, που είναι για τις μέρες μας,
κάτι πολύ χειρότερα από τα τότε Σόδομα και Γόμορρα
Και έχουμε «πολιτισμό»…!
Μα ο θάνατος επικρατεί, η πείνα θριαμβεύει
Το μίσος αχαλίνωτο απλώνεται παντού,
γενοκτονία σε μικρούς λαούς που' ναι στιγματισμένοι
Υπεροψία στους τρανούς κι είναι φαρμακωμένοι
απ' τις ανίατες ασθένειες της ζωής τα «αχ» μας αποχτούνε
Πολλά κακά σαν μάστιγα σκίζουνε την πίστη, την ελπίδα
κι απλώνονται απανταχού πόνοι και δυστυχία
Οι αρχηγοί των εκκλησιών, δεσποτάδες, πάπηδες, ραβίνοι,
θα πιάσουν τα μικρόφωνα, θα τρέξουν στα μπαλκόνια
Και θα στηθούνε δίπλα τους πολιτικοί πάνω σε πατερίτσες
και θα φεγγρίζουν σαν του Χριστού τους δυο ληστές
Κι εμπρός στα μάτια μας θ' αστράφτουνε τα σκήπτρα,
ραβδιά, χρυσά ενδύματα και διαμαντοκορώνες
Πλούτος, χλιδή κι οι χοντροί σταυροί να πάνε δώθε-πέρα
να γίνονται προσκυνητές στον κίτρινο θεό τους
Κι όταν, την ώρα που τις ευλογίες τους θα λένε
πάνω στα κούφια στήθια τους, κρεμιέται ο Χριστός
Πάνω σ' αυτόν αφήνουνε ελπίδες κι όνειρα οι πιστοί
σφίγγοντας στα χέρια και στα δόντια τους Ανάσταση ζωής!
Αντιπρόσωποι που «γεφυρώνουν» τις χιλιετίες
μεταφέροντας τη ζωή του Χριστού στο σήμερα
Εκείνου που αντικατόπτρισε το Ανθρώπινο ολοκαύτωμα
έχοντας στα στήθια του λευκά περιστέρια
Και πα στην κεφαλή του, το αγκαθωτό στεφάνι,
φορεμένο απ' τους ραβίνους, μ' ανθρώπινο πόνο
Μέσα από τις εποχές μεταφέρουν τα δικά μας στεφάνια
οι περίσσια… φωτισμένοι θρησκευτικοί ταγοί
Να πάψει το πνεύμα να 'ρχεται μόνο στους χρυσοφόρους!
Να πάψει ν' αντλείται των πιστών η δύναμη σαν πλούτος!
Να πάψουν να υποκρίνονται με λόγους αγάπης, αρετής!
Να πάψουν να μας λένε για την επουράνια ζωή!
Λιγοστοί στις μέρες μας οι αγνοί κι άσπιλοι ιερείς,
που κουβαλούν στις πλάτες τους το ανθρώπινο άγιο βάρος
Μοιάζουν με μάρτυρες ή απόστολους μιας νέας εποχής
μαζί θε να γιορτάσουνε και πάλι τη μέρα της Λαμπρής
Κι εκεί, θ' αφήσουν την αγάπη τους μαζί και μια ευχή:
Χρόνια Πολλά σας, Χριστιανοί!
Δεν γνωρίζει κανείς πότε θα 'ρθει ο Χριστός!
Μας το άφησε όμως ρητό που λέει, ξαγρυπνάτε!
Να! Να 'ρθει! Να κοπιάσει! Εμείς είμαστε έτοιμοι!
Θα στρώσουμε τους δρόμους με δάφνες ακόμα μια φορά!
Και θα τρέξουμε στο μεγάλο Ναό της ζωής
έτοιμοι ν' ακούσουμε το σοφό διάγγελμά του!
Να ζήσουμε, εμείς τ' ανθρωπάκια, τη δόξα του να λάμπει
Να δούμε στο τρανό προσκλητήριο και τους εκπροσώπους
Κι όλοι μαζί σαν μια ψυχή ας δώσουμε ευχή:
Ο βούρδουλας να ουρλιάσει, να σκίσει, να γκρεμίσει,!
Έξω από δω, έμποροι, ψεύτες, ελεεινοί!
Και να σαρώνεται με μιας το ψέμα κι η κακία
διώχνοντας μια για πάντα από την πλάση την κατάρα
και απ' τους ανθρώπους την αγιάτρευτη πληγή
Να έχει τον καιρό να καθαρίσει αγκάθια και δίποδα ερπετά
κι εμείς να ξαγρυπνήσουμε ετούτη τη φορά
Πριν φτάσει η στιγμή όπως παλιά και πούμε….
μάχαιρα έδωσες… Και πάλι Σταυρωθεί!
Χριστός Ανέστη αδελφοί!
Με τούτη την Ανάσταση και η ζωή κι αυτή να Αναστηθεί!
Φασούλας Βάιος Γερμανία 17.04.1994 (Από τη Β` Συλλογή του ΒΦ)
