Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης Νέα Υόρκη
Ο πιό σκληρός πόλεμος είναι ο εμφύλιος……
….και η τύχη των εκλογών στηρίχτηκε σ΄έναν εμφύλιο πόλεμο. Παιγνίδι σε δύο ημίχρονα. Όπως συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο, αλλά αντίθετα. Στο ποδόσφαιρο συμβαίνει πολλές φορές το πρώτο ημίχρονο να είναι άχρωμο, άτονο, με τις δυό ομάδες να προσπαθούν να ανακαλύψουν η μία τις αδυναμίες της άλλης. Αντίθετα, στις εκλογές, από την αρχή, όλα είναι γνωστά. Και εκεί στηρίζουν την τεχνική τους, την πολιτική τους, όλο τον προεκλογικό τους αγώνα. Μόνο που στο ποδόσφαιρο οι παίχτες και στο πρώτο ημίχρονο,εκμεταλεύομενοι τις αδυναμίες των αντιπάλων, προσπαθούν να βρουν την ουσία και να την μετατρέψουν σε γκολ. Οι πολιτικοί μας και των δύο κομμάτων προεκλογικά είχαν πετάξει την ουσία στον κάλαθο των αχρήστων. Κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα δεν είχε μιά παρουσία σοβαρή, με πρόγραμμα, με όραμα, με στόχους . Τα πάντα στηρίχτηκαν στην κοροϊδία του ψηφοφόρου. Και όλα σαν βάση τους είχαν τα πυροτεχνήματα. Αυτά, που εύστοχα όλοι τα ονομάζουν "βόμβες" Όμως αυτές οι βόμβες περιέχουν μόνο εντυπωσιασμό και όχι ουσία. Άλλωστε ουδέποτε αυτές οι λεγόμενες βόμβες έπαιξαν κάποιον καθοριστικό ρόλο στην έκβαση μιάς εκλογικής μάχης.
Έταξε τόσα πολλά, που λογικά αποκλείεται να μπορέσει ποτέ να τα υλοποιήσει. Πρόσφατες όλες οι υποσχέσεις και δεν νομίζω ότι πρέπει να τα ξαναθυμίσω.
H Νέα Δημοκρατία διακυβέρνησε τη χώρα με αποτυχία. Τρισήμιση χρόνια δεν υλοποίησε καμμιά από τις προεκλογικές της υποσχέσεις. Τα ίδια τα στελέχη της, με πολύ λίγες εξαιρέσεις, ανεύθυνα και ανίκανα, υπονόμευσαν το έργο της με αποτέλεσμα να βρεθεί μπρος σε τραγικά αδιέξοδα με κυριότερα τα σκάνδαλα των ομολόγων, των υποκλοπών, των κουμπάρων, της Παιδείας και τόσα άλλα.
Τα σκάνδαλα αυτά αποτέλεσαν το κυριότερο όπλο του ΠΑΣΟΚ. Και σε αυτό στηρίχτηκε αφού και το κόμμα αυτό από τη θέση του δεν είχε κάποιο πρόγραμμα ουσίας να παρουσιάσει. Στον Έλληνα πολίτη δεν έφτασε το μήνυμα ότι η επιλογή του το 2004 ήταν μιά αποτυχία και ότι τώρα θα έπρεπε να προσέξει ακόμη πιό πολύ.
O Γιώργος Παπανδρέου και οι συνεργάτες του δεν κατάφεραν να πείσουν. Ο ελληνικός λαός δεν άκουσε από το κόμμα αυτό όλα όσα περίμενε να ακούσει. Απλούστατα γιατί δεν είχαν τίποτα να πουν και το παρελθόν τους δεν τους άφηνε περιθώρια να πούν περισσότερα. Το μόνο που πέτυχαν καί τα δυό κόμματα ήταν να επιδείξουν την φθορά την οποία έχουν υποστεί. Οι αρχηγοί των δύο κομμάτων έδειξαν να μαλώνουν πολύ, απλά, επειδή διαφωνούν λίγο.
Στο θέμα των υποψηφίων και από τα δύο κόμματα παίχτηκε ένα φαιδρό παιγνίδι. Το κυνήγι των ψήφων, γιά την εξασφάλιση της νίκης, τους οδήγησε στην αναζήτηση υποψηφίων σε χώρους, που κάθε άλλο παρά σχέση έχουν με την πολιτική. Αναζητήθηκαν πρόσωπα όχι γιά να προσφέρουν έργο αλλά γιά να εξασφαλίσουν ψήφους. Και τα πρόσωπα αυτά δεν υπήρχαν πουθενά αλλού παρά μόνο στους καλλιτεχνικούς χώρους. Εκεί όπου ο πολίτης, ξοδεύει τα χρήματά του και θεοποιεί κάποιους που δεν αξίζουν. Αυτοί λοιπόν κλήθηκαν να είναι οι νέοι πολιτικοί της Ελλάδας. Αυτοί που, υποτίθεται θα αλλάξουν το μέλλον της. Και θα το αλλάξουν μετατρέποντας τη Βουλή σε…..σκυλάδικο.
Όμως το πλέον τραγικό είναι η απόφαση της Νέας Δημοκρατίας να επιστρατεύσει τον εν ενεργεία αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων γιά να τον μετατρέψει σε όργανο του κόμματος και να κρατήσει με την ενέργειά της αυτοί ομήρους όλους τους στρατιωτικούς στην υπόσχεσή της ότι μετά τις εκλογές και αν νικήσει και αν γίνει κυβέρνηση θα κάνει κάποιες αυξήσεις στους μισθούς των. Ενέργεια αντιδημοκρατική αυτή και ακόμη πιό αντιδημοκρατική η ανακήρυξη του κ. Χηνοφώτη σε υφυπουργό Άμυνας πριν ακόμη γίνουν οι εκλογές. Αχαρακτήριστη η συμπεριφορά της Νέας Δημοκρατίας να μπλέξει τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας στη βρωμιά της πολιτικής. Ποιός, όμως από όλους τους πολιτικούς της Ελλάδας σκέφτεται και ενεργεί δημοκρατικά; Ποιός, πάνω από όλους και όλα τοποθετεί την πατρίδα του;
Το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ κινήθηκαν στον δικό του γνωστό χώρο. Στον λαό και γιά τον λαό. Με τις υποσχέσεις να πάρουν τη θέση τους στη βουλή και να αγωνισθούν γιά το δίκιο του εργάτη, του αγρότη, του φτωχού. Μη στοχεύοντας την εξουσία δεν θεώρησαν απαραίτητο να υπάρχει και κάποιο πρόγραμμα. Άλλωστε τι να προγραμματίσουν;
Καρατζαφέρης και Παπαθεμελής είχαν τον δικό τους αγώνα. Ο πρώτος να φθείρει την ΝΔ και ο δεύτερος να φθείρει τον πρώτο. Χρησιμοποιώντας βέβαια τον ελληνικό λαό.
Από κει και πέρα η τύχη της Ελλάδας γι΄αυτούς δεν είχε καμμιά σημασία.
Οι φωτιές στην Ηλεία και Λακωνία υπήρξαν το κύκνειο άσμα γιά την ομορφιά και την υπόσταση της Ελλάδας. Η τραγωδία που παίχτηκε σ΄αυτές τις δυό περιοχές μέσα στην προεκλογική περίοδο, οποσδήποτε είχε το αντίκτυπό της στην εξέλιξη των εκλογών.
Κάπου εδώ και κάπως έτσι τελείωσε το πρώτο ημίχρονο και φτάσαμε στις 16 του Σεπτέμβρη με μιά Ελλάδα να κείται σωριασμένη πάνω στις στάχτες. Ο Έλληνας προβληματισμένος, πικραμένος, ακατατόπιστος, και αδιάβαστος όπως λέει ο λαός μας στη γλώσσα του, βρέθηκε μπρος στην κάλπη. Ποιόν να ψηφίσει; Και γιατί να τον ψηφίσει;
Η Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου βρήκε την Νέα Δημοκρατία να έχει νικήσει. Πιό σωστά θα είναι να λέμε ότι έχασε το ΠΑΣΟΚ. Και το ΠΑΣΟΚ έχασε γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου και οι συνεργάτες του γιά πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας, αντιστρέφοντας τα δεδομένα, επέτυχαν να φορτώσουν το κόμμα της αντιπολίτευσης με μεγαλύτερη φθορά από αυτό το κόμμα της κυβέρνησης. Πολλά τα λάθη του ΠΑΣΟΚ και πολλές οι αδυναμίες του, με κυριότερη την έλλειψη ηγετικών ικανοτήτων στο πρόσωπο του αρχηγού του. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ένα αξιόλογο και ευηπόληπτο πολιτικό πρόσωπο αλλά παράλληλα είναι και μιά πολιτική φυσιογνωμία χαμηλών τόνων. Κάτι που μετράει αρνητικά στη θέση ενός αρχηγού.
Ουσιαστικά και τα δύο μεγάλα κόμματα έχασαν. Περίπου εξακόσιες χιλιάδες οπαδών και των δύο κομμάτων δεν τα ψήφισαν. Η ψήφος τους δόθηκε στα τρία μικρά κόμματα ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ. Κι΄είναι τα μόνα που μπορούν να υπερηφανεύονται ότι νίκησαν.
Το κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδας με 8.15% διπλασίασε τις έδρες του (22) ο ΣΥΡΙΖΑ με 5.04% πήρε 14 έδρες και το ΛΑΟΣ – ελέω Νέας Δημοκρατίας – γιά πρώτη φορά εισέρχεται στη Βουλή με 10 έδρες και ποσοστό 3.80% Όμως ο μεγάλος νικητής είναι η Αποχή. Με ποσοστό που ξεπερνάει το 26% είναι το τρίτο κόμμα και αν είχε μιά θέση στη Βουλή θα καταλάμβανε πάνω από 30 έδρες.
Ο ελληνικός λαός έστειλε τα μηνύματά του στους πολιτικούς αρχηγούς. Ας προσπαθήσουν να τα μελετήσουν και να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Οι υποσχέσεις, τα ψέματα και η κοροϊδία δεν έχουν πλέον καμμιά σχέση με την ψήφο του λαού. Ας καταλάβουν ότι με ηθοποιούς, τραγουδιστές, αθλητές και δημοσιογράφους, με όλο τον σεβασμό προς το επάγγελμά τους, δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να πάει μπροστά.
Ένα ακόμη μεγάλο μήνυμα, ίσως το πιό ισχυρό, δόθηκε στην Μαριέττα Γιαννάκου η οποία δεν εκλέχτηκε βουλευτής. Έπαιξε με την ιστορία της πατρίδας μας η κυρία αυτή και η ιστορία την εκδικήθηκε.
Οι εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου 2007 αποτελούν πλέον παρελθόν. Η Νέα Δημοκρατία, σαν κυβέρνηση πιά, οφείλει να τιμήσει την εντολή, έστω και ισχνή, που της έδωσε ο ελληνικός λαός. Να κοιτάξει και να εργαστεί γιά την Ελλάδα και μόνο. Αυτή είναι η εντολή που πήρε. Αν την τιμήσει αυτή την εντολή θα έχει εκπληρώσει την αποστολή της. Αν την αγνοήσει……o λαός περιμένει.
