Του Θαν. Τζιούμπα
Ο Κενάν Ακίν, ο οποίος δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Σολωμό Σολωμού το καλοκαίρι (14 Αυγούστου) του 1996 στη Δερύνεια, επανέρχεται στην πολιτική σκηνή ως υποψήφιος στις πρόωρες «εκλογές» που αναμένεται να διενεργηθούν στο κατεχόμενο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Ακίν είναι υποψήφιος με το κόμμα «Ελευθερία και Μεταρρύθμιση» του «υπουργού Εξωτερικών» Τουργκάι Αβτζί. Υπενθυμίζεται πως ο Ακίν είναι έποικος, ενώ θα είναι υποψήφιος στην Αμμόχωστο, σύμφωνα πάντα με δημοσιεύματα του κυπριακού Τύπου.
Ο Τούρκος έποικος «αξιωματικός», ο οποίος το 1996 πυροβόλησε και σκότωσε τον Ελληνοκύπριο Σολωμό Σολωμού, δηλώνει προκλητικά στο «Πρώτο Θέμα»: «Τον πυροβόλησα και θα τον πυροβολούσα και πάλι», ενώ ισχυρίζεται ότι στα Κατεχόμενα τον θεωρούν ήρωα. Επίσης, υποστηρίζει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία τον έχει επικηρύξει για 460 χιλιάδες ευρώ, δεν έχει σοβαρά στοιχεία εναντίον του και ότι «κατηγορείται άδικα». (Από την τρέχουσα ειδησεογραφία). Η εξομολόγηση του Αττίλα Ολγκάτς στην τουρκική τηλεόραση προβλήθηκε στην Ελλάδα με έναν τρόπο καθαρτήριο. Η χρονική απόσταση από το έγκλημα του '74, οι ψυχικές διεργασίες του δολοφόνου, αλλά και η προβολή των σχολίων που προκάλεσε μέσα στην Τουρκία επιχειρήθηκε να δώσουν μια εικόνα μετάνοιας, που θα έπρεπε να οδηγήσει στην παραγραφή των ευθυνών μέσα στο συλλογικό μας υποσυνείδητο. Αφού υπάρχει δημόσια συζήτηση, αφού κάποιοι δήλωσαν «σοκαρισμένοι» από την αποκάλυψη (μπα! Έγιναν και εγκλήματα το '74;), η Τουρκία δείχνει να έχει αλλάξει, να αποστασιοποιείται από τον «υπανάπτυκτο» εαυτό της, βαδίζοντας προς τους αστερισμούς της ευρωπαϊκής αντίληψης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Να, όμως, που έρχεται μια άλλη μαρτυρία, φορτωμένη με όλο το θράσος του αμετανόητου, την ατιμωρησία και την προστασία που απολαμβάνει από το τουρκικό κράτος και την τουρκοκυπριακή «διοίκηση». Το διεθνές ένταλμα σύλληψης που έχει εκδώσει η Ιντερπόλ όχι απλώς μένει ανεκτέλεστο, αλλά ο γνωστής διαμονής Κενάν Ακίν φτάνει να φιγουράρει ως υποψήφιος του κόμματος των εποίκων, στην περιοχή της Αμμοχώστου, του τόπου όπου δολοφονήθηκε ο Σολωμός. Ο δολοφόνος ξαναγυρίζει στον τόπο του εγκλήματος όχι από κάποια σκοτεινή παρόρμηση ή τύψη, αλλά για να εισπράξει την αμοιβή του, μια συμβολική και συνειδητή πολιτική επιλογή του φασισμού που όπλισε το χέρι του.
Η κυπριακή ηγεσία θορυβήθηκε, καθώς τέτοιες ειδήσεις θέτουν σε κίνδυνο την αξιοπιστία του ειδυλλίου του νυν προέδρου Χριστόφια με τον Ταλάτ. Και έτσι, επιστρατεύτηκαν οι καθ' έξιν πολέμιοι κάθε αναφοράς που θυμίζει τις ανοιχτές πληγές και συννεφιάζει τους ορίζοντες του νεοραγιαδισμού των ηγεσιών μας. «Παραποιήθηκαν οι δηλώσεις», μας πληροφορεί η εφημερίδα «Πολίτης», αυτή που είχε κάνει σημαία της το Σχέδιο Ανάν και κύριο εχθρό του κυπριακού λαού τον Τάσσο Παπαδόπουλο.
Η εκδοχή του «Πολίτη» διά στόματος Ακίν: «Στη φωτογραφία, αν και βρίσκεται στο χέρι μου το πιστόλι, δεν βγήκε σφαίρα, δεν βρήκα καν την ευκαιρία να πυροβολήσω. Όλα εξελίχθηκαν τόσο γρήγορα, μέσα σε εκείνη την τεταμένη ατμόσφαιρα δεν σήκωσα ποτέ το πιστόλι μου. Εκατοντάδες αστυνομικοί και στρατιώτες πυροβόλησαν ταυτόχρονα. Μετά που έγινα υπουργός Γεωργίας, ξαφνικά βρέθηκα στην επικαιρότητα». Και από κοντά η τηλεόραση του «Σίγμα» προσθέτει: «Η Ιντερπόλ συμπεριέλαβε στο κόκκινό της δελτίο μερικά ονόματα αναφορικά με αυτό το έγκλημα. Τον Χασάν Κουντακτσί, τον Ερντάλ Εμανέτ και τον Κενάν Ακίν. Τότε ο Κουντακτσί ήταν διοικητής των Τουρκικών Ειρηνευτικών Δυνάμεων Κύπρου και βρισκόταν στην περιοχή. Σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα υπαινίχθηκε ότι αυτός σκότωσε τον Σολωμού και καυχήθηκε. Τώρα είναι στρατηγός εν αποστρατεία. Ο Ερντάλ Εμανέτ είναι τώρα διοικητής της Αστυνομίας Αμμοχώστου. Ο δε Κενάν Ακίν είναι υποψήφιος στις εκλογές. Ποιος από αυτούς άραγε πυροβόλησε τον Σολωμού;» Μοιάζει με την κολοκυθιά που παίζαμε παιδιά. Αν τον σκότωσαν όλοι, τότε δεν τον σκότωσε κανείς!
Ο αρθρογράφος του «Πολίτη» Σενέρ Λεβέντ και όλοι οι άλλοι που μέμφονται το «Πρώτο Θέμα» για ανακρίβειες και εντυπωσιασμό δεν χάνουν την ευκαιρία να αναπαράγουν βολικές διαψεύσεις. Η ιστορία της δολοφονίας του Σολωμού ξαναγράφεται ως μια στιγμή σύγχυσης όπου «εκατοντάδες» πυροβολούν προς κάθε κατεύθυνση. Εφόσον είναι νωρίς ακόμη για τη μεταμοντέρνα ιστοριογραφία να εξαφανίσει το πτώμα, αρκείται στο να εξαφανίσει την πρόθεση. Τι κι αν όσοι βρέθηκαν στη Δερύνεια το απομεσήμερο εκείνο του Αυγούστου, το '96, θυμούνται στοχευμένα πυρά πιστολιών εναντίον του Σολωμού και μια ριπή αυτόματου όπλου που τραυμάτισε τους δύο ΟΗΕδες; Τι κι αν η κοινή λογική διδάσκει ότι εκατοντάδες σφαίρες στον σωρό θα έπρεπε να έχουν αντίστοιχο αριθμό θυμάτων;
«Θα τον πυροβολούσα», είναι το δυσοίωνο μήνυμα του έποικου Κενάν Ακίν, που σημαίνει «είμαι έτοιμος να σας πυροβολήσω κατά το δοκούν». Εξάλλου η Τανσού Τσιλέρ, στις άγριες εκείνες μέρες, το είχε πει καθαρά: «Όποιο χέρι απλώνεται πάνω στην τουρκική σημαία θα κόβεται». Δεν μένει παρά να ευχηθούμε «καλή δύναμη» στους συνομιλητές του Αττίλα!
