Από τον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο
Νέα Υόρκη. Αυτή την φορά θα ήθελα να αρχίσω αυτό το πρώτο editorial της πλέον καθοριστικής, για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο χρονιάς, που διανύουμε ήδη, με κάτι πιο προσωπικό-αν και δεν μ αρέσει να μιλώ για μένα και την ζωή μου την οποία, εδώ και 25 χρόνια στην μάχιμη δημοσιογραφία, κρατώ μακριά από την επαγγελματική μου υπόσταση, παρά τα όσα ακούω και την λάσπη που έχω δεχτεί, ειδικά αυτά τα τελευταία χρόνια ζώντας εδώ στην Αμερική, εν τούτοις αυτή την φορά θα κάνω μια μικρή εξαίρεση- και πάρτε το ως μια «μικρή απολογία» μου για αυτή την καθυστέρηση στην ανάρτηση και δημοσίευση του κειμένου που ακολουθεί.
Φέτος είχα την μεγάλη και ξεχωριστή ευλογία από τον Θεό ,(επειδή δεν κατέβηκα Ελλάδα) να έχω εδώ στην Νέα Υόρκη κοντά μου τα δυο παιδιά μου για μεγάλο διάστημα και όχι για λίγο όπως άλλες φορές που έχουν έρθει στο παρελθόν. Την 19χρονη Αλεξάνδρα – Μαρία, το δίμηνο Αύγουστο και Σεπτέμβριο και τον 18χρονο υιό μου Στέφανο Μιχαήλ Ανδριανό. Ναι μικρό παντρεύτηκα από τα 18. Το έκανα και αυτό και δεν το μετανιώνω. Καλά ήταν. Όμορφες εμπειρίες της ζωής μας. Με τα καλά και κακά. Με πολλές και ωραίες στιγμές στην κοινή ζωή μας. Και οι δυο-Στέφανος και Αλεξάνδρα – ήρθαν να μείνουν στην Νέα Υόρκη με μια συμφωνία. «μπαμπά εμείς θα έρθουμε, αφού δεν μπορείς να έρθεις εσύ, αλλά και εσύ θα μας κάνεις μια παραχώρηση για μας. Μία μόνο χάρη! Μπορείς ;» μου είπανε και τα δυο.
«Να ακούσω ρε παιδιά, αλίμονο! ότι θέλετε ! χαλάω χατίρια ; »! είπα. «για άκου πρώτα τι θέλουμε και μετά υπόσχεσαι» μου αντέτειναν τα θηριάκια μου. «είπαμε ότι θέλετε! Αρκεί να μπορώ και να περνά από το χέρι μου»
«και μπορείς και περνά από το χέρια σου. Ειδικά από αυτά… αρκεί να το θες»
-έ! Άντε με σκάσατε! Πείτε μου τι θέλετε»
« λοιπόν μπαμπάκα μου η χάρη που θέλουμε είναι απλή και κυρίως δεν κοστίζει τίποτα!»
«Ωραία» σκέφτηκα. Φτηνά τη γλίτωσα.. τι ήθελα και το έλεγα…
« Δεν θα σε δούμε να κάτσεις στο laptop ή pc! Δεν θα σε δούμε να γράφεις! Δεν θα σε δούμε να μιλάς ατέλειωτες ώρες στα τηλέφωνα όπως κάνεις όταν έρχεσαι κάτω στο σπίτι. Θα κάνεις ΔΙΑΚΟΠΕΣ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Αυτό θα κάνεις! Θα το υποσχεθείς και εμείς ερχόμαστε» μου είπανε με μια φωνή. «Ωχ» λέω μέσα μου την κάναμε… Γυρίζω στην Σταυρούλα, την πρώην μου σύζυγο και καλή μου φίλη Σταυρούλα να βρω συμπαράσταση και η απάντηση «Α! τώρα υποσχέθηκες έδωσες λόγο…»
Την ίδια στάση αντιμετώπισα και από την σύντροφο της ζωής μου τα τελευταία χρόνια την Δέσποινα… Εκεί λοιπόν την πάτησα. Τι ήταν να το πω; Έπρεπε να κρατήσω τον λόγο μου… Και ξέρετε τι λέει ο θυμόσοφος λαός μας «μη τάξεις σ άγιο κερί και σε παιδί κουλούρι»! Με «έδεσαν» που λένε και αυτό ήταν. Και καλά η Αλεξάνδρα το καλοκαίρι μου την χάρισε αρκετές φορές και με άφησε και ξεγλίστρησα λίγο, παρά το φόρτο εργασίας…
Ο Στέφανος , όμως με το που πάτησε το πόδι του εδώ τον Δεκέμβριο ήταν σαφής και ξεκάθαρος «κοίτα μεγάλε… κάτσε άραξε…cullαρε και άστα για λίγο. Έτσι και αλλιώς όλα ρολάρουν κανονικά. Βάλτα στον αυτόματο. Κλείσε τηλέφωνα. Σταμάτα να ανεβάζεις θέματα για να μη σε ζαλίζουν και σε αποσπούν. Κάνε συντήρηση. Ψυγείο. Πως το λένε. Βάλε κονσέρβες πως το λες; Θέλουμε ησυχία! Κατάλαβες; ΗΣΥΧΙΑ! Τώρα είμαστε μαζί. Θα κάνεις άλλα πράγματα. Θα βγούμε βόλτες. Θα μιλήσουμε οι δυο μας -και μιλήσαμε πολύ ευτυχώς – θα παίξουμε. Θα κάνουμε τα παλιά μας όπως τότε που ήσουν Ελλάδα… Θα μου πεις για αυτά που περνάς εδώ… δε μας μιλάς καθόλου για σένα. Για την δουλειά σου για τις δυσκολίες και τώρα μεγαλώσαμε… πρέπει κάτι να ξέρουμε όχι να τα μαθαίνουμε από την τηλεόραση και τις εφημερίδες… οπότε κάνε το κουμάντο σου… άστα γραπτά και τα βιβλία που γράφεις και έλα να μιλήσουμε…» και άλλα πολλά μου είπε όλες αυτές τις ημέρες που βγαίναμε έξω το παλικαράκι μου που ετοιμάζετε να πάει στρατό σε λίγο. Και είπαμε τόσα πολλά για τις ανησυχίες και το μέλλον του αυτό το μήνα που ήταν εδώ που ούτε λέγονται ούτε και αφορούν άλλον εκτός από μένα και εκείνον… Έτσι δεν είναι Στέφανε; Λοιπόν όπως είδες την κράτησα την υπόσχεση και έμεινα μακριά από όλους και όλα! (με ελάχιστες αναγκαίες εξαιρέσεις…) Αυτός λοιπόν ήταν ο λόγος που εν ολίγοις άλλαξα την ροή των κειμένων που θα αναρτώνται στα blog και στο site. Μιλήσαμε με τους συνεργάτες και συμφωνήσαμε. Αυτός είναι ο λόγος που δυο φορές αλλάξαμε την ημερομηνία δημοσίευσης αυτού του συγκεκριμένου editorial. Ξέρω επείσης ότι “χρωστάμε” και το Χριστουγεννιάτικο κείμενο, ναι όντως αυτό είναι κάτι διαφορετικό, και θα αναρτηθεί και αυτό σύντομα απλά κάτι αναγκαίες(συναντικές και ορθογραφικές) διορθώσεις,μιας και στην ροή του λόγου γίνονται-τουλάχιστον από μένα αρκετά λάθη- και αυτό έχει και το καλό του και το αρνητικό του για αυτούς που με διορθώνουν..ή για αυτούς που αντιγράφουν copy paste κείμενα (μου) και έτσι την πατάνε. Και τα αναφέρω αυτά επειδή έλαβα για ακόμα μια φορά, σε φιλικό τόνο-μη παρεξηγηθώ κιόλας- 10αδες email , από φίλους και στενούς καλούς συνεργάτες μας για αυτή την «ασυνέπεια» μου ως προς την ανάρτηση και δημοσίευση αυτού του συγκεκριμένου κειμένου που ακολουθεί σε τρία μέρη σε συνέχεια. Και αυτή η «ασυνέπεια» μου ήταν κανονική και ανθρώπινη όπως σας την εξήγησα με απλά και ανθρώπινα δεδομένα, όχι προγραμματισμένη και σχεδιασμένη για επαγγελματικούς λόγους όπως μας έχετε συνηθίσει εδώ και χρόνια, που προαναγγέλλουμε θέματα και αργούμε να τα αναρτήσουμε και να τα δημοσιεύσουμε γιατί πάντα υπάρχει κάποιος λόγος. Πάμε τώρα στο ζουμί. Στο κείμενο και την γενική συνοπτική ανάλυση που ακολουθεί….
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ…
Αν θα ήθελε να κάνει κάποιος εξ ημών να κάνει έναν απολογισμό και μια ανασκόπηση για την χρονιά που πέρασε θα είχε πολλά να πει και να σταθεί. Σε κάθε επίπεδο. Στα λεγόμενα εθνικά ζητήματα τα ξέρετε. Το σκοπιανό στάσιμο μέχρι την στιγμή που η Ελλάδα θα θελήσει να άρει το βέτο και τότε θα δούμε πολλά. Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις τις διαφορές μας με τους γείτονες μάλλον θα έχουμε τις συνηθισμένες καταστάσεις(παραβιάσεις κ μικροεπεισόδια) και κάποια ένταση τεχνητά «απροσδόκητα» γεγονότα. Γεγονότα που θα ανοίξουν τον δρόμο για ανατροπές στο status Q. της ευρύτερης περιοχής. Για το Κυπριακό μια γεύση από τα ίδια που έχουμε δει 35 χρόνια τώρα και εμείς και η Κύπριοι αδελφοί μας. Κατά τα άλλα;
Η Ελλάδα παραδόθηκε στην επικυριαρχία του IMF. Στον απόλυτο έλεγχο του federal reserve. Η χώρα κλειδώθηκε. Η εθνική κυριαρχία της πατρίδας τίθεται εν αμφιβόλω. Κινδυνεύει. Αλυσοδέθηκε με την περιβόητη μυστική και παράνομη συμφωνία του Μνημόνιου! Στην έρευνα που έχουμε προαναγγείλει και θα την δείτε να εξελίσσεται αυτή την χρονιά με πολλά και άκρως αποκαλυπτικά ρεπορτάζ ξεδιπλώνοντας άγνωστες και σκοτεινές πτυχές αυτής της υπόθεσης με τις οποίες κυριολεκτικά θα ανατριχιάσετε! Από πού και από πότε προετοιμάζονταν όλα όσα έγιναν και όλα όσα έρχονται…
Μη τα λέμε τώρα αναλυτικά άλλωστε, τώρα δεν είναι αυτό το θέμα μας και επί πλέον εκτός των άλλων υπάρχουν και τόσα άλλα καλά και αξιόπιστα, συνεργαζόμενα με εμάς και φιλικά site και blog που καθημερινά συλλέγουν, διαλέγουν και παρουσιάζουν και πολλά από αυτά τα αποκαλύπτουν και θα τα αποκαλύψουν. Υπάρχει δηλαδή ελπίδα.
ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΑ (ΕΝΤΥΠΑ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ) ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΜΕ
Ευτυχώς για να περάσω και στο επόμενο θέμα που θα μας απασχολήσει αυτή την χρονιά, ο ηλεκτρονικός πραγματικά αδέσμευτος και ανεξάρτητος Τύπος πια μέσω των Blog πάει πολύ καλά. Δουλεύει άρτια και άριστα με καλούς οιωνούς και επιτέλους ο πολίτης που θέλει να ενημερωθεί και έχει ανησυχίες για τα ζητήματα της πατρίδας και του έθνους μας πλέον μπορεί και μαθαίνει. Το ένα καλύτερο από το άλλο έχουν εξελιχθεί. Έχουν οργανωθεί. Υπάρχει συνεννόηση. Από ποιο να αρχίσω και σε που να καταλήξω; Κυριολεκτικά το ένα καλύτερο από το άλλο! Θα αποφύγω να αναφερθώ ονομαστικά, γιατί έτσι και αλλιώς στο μεγάλο ειδικό αφιέρωμα που ετοιμάζουμε-και θα δημοσιευθεί προσεχώς – θα τα αναφέρουμε όλα. Ένα προς ένα! Και όπως θα γνωρίζετε πλέον στον χώρο της υπεύθυνης, έγκυρης, ανεξάρτητης, αδέσμευτης με επαγγελματικά κριτήρια και δεοντολογία, ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας, δικαιούμαστε να πούμε και κάτι περισσότερο… Να έχουμε ένα παραπάνω λόγο. Μιας και όταν από τα τέλη το 1998 ήμασταν οι πρώτοι που είχαμε web site για το περιοδικό «ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ – GOG & RELIGION» και για όλα μας τα έντυπα στις εκδόσεις ΑΡΗ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ, όταν άλλοι στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη (γενικά στην Ελλάδα), μεγάλα και μικρά συγκροτήματα, ή οι λεγόμενοι «μεγαλό» δημοσιογράφοι –τι κατάρα και αυτή να σε κατατάσσουν σε αυτή την πάστα των πουλημένων – όχι απλά δεν ήξεραν αλλά μας ειρωνεύονταν κιόλας!
Σήμερα και ο πιο άσχετος ανοίγει ένα blog και μια ιστοσελίδα και από τέτοια σκουπίδια πια γέμισε το ελληνικό διαδίκτυο για αυτό και εδώ, σε αυτό το επίπεδο, θα γίνει μεγάλο ξεκαθάρισμα και μάλιστα πολύ σύντομα. Ξεκαθάρισμα-για να περάσω και στον βρόμικο χώρο τον δικό μας των ΜΜΕ- που δεν θα αργήσει μια 20ετια! Όπως συνέβη με την ιδιωτική τηλεόραση και τα λεγόμενα παραδοσιακά έντυπα του νέο εκδοτικού κατεστημένου που σήμερα ψυχορραγούν από τα χρέη και τα θαλασσοδάνεια με τα δανικά και αγύριστα (μέσω τραπεζών) από τα χρήματα του Ελληνικού λαού.
Όχι! Εδώ σε αυτό το επίπεδο θα είναι ραγδαίες οι εξελίξεις και τα χτυπήματα –μοιραία – στο γνωστό κατεστημένο. Κατεστημένο που θα δεχθεί καίριο-για να ακριβολογώ θανάσιμο – πλήγμα διότι ένα προς ένα (τα μεγάλα και παραδοσιακά ΜΜΕ) θα τα δείτε, την χρονιά που διανύουμε να βαράνε κανόνι και να κλείνουν! Η αρχή έγινε. Ένας, ένας παίκτης θα αποχωρεί από την σκακιέρα και το παιχνίδι. Τα βλέπετε. Τα ξέρετε. Εδώ σε αυτό το παιχνίδι ο χρόνος και οι εξελίξεις θα τρέξουν πιο γρήγορα και θα δείτε να πέφτουν ως χάρτινος πύργος «αυτοκρατορίες» που φτιάχτηκαν με βρόμικο χρήμα μέσα σε μια νύχτα. «Αυτοκρατορίες» και συγκροτήματα που στήθηκαν με μια φωτογραφική τροποποίηση στην βουλή από ένα φίλο πολιτικό και αυτό ήταν. Μια άδεια και πάμε. Φύγαμε για την μεγάλη μπάζα. Τώρα αυτά τελειώσανε.
Αυτοί που σχεδιάζουν το μέλλον μας πριν από εμάς για εμάς, και έφτιαξαν το μνημόνιο –πιστέψτε με χρόνια πριν – τα είχαν προβλέψει και αυτά όπως και άλλα πολλά για αυτό και όταν το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο αυτοί που σήμερα πραγματικά κυβερνούν την χώρα, έχουν προβλέψει πως; και με ποιο τρόπο θα ελέγξουν και τον ανεξέλεγκτο και ολίγον –όχι πολύ μη γελιέστε – αδέσμευτο και ανεξάρτητο Τύπο. Λίγο υπομονή να έχετε και μετά τον Μάρτιο Απρίλιο θα ιδείτε πολλά και μεγάλα να γίνονται.
Το ίδιο θα θελήσουν να βάλουν χειροπέδες και στα πράγματι ανεξέλεγκτα BLOG & Site . Περιμένετε και έρχεται νόμος που στο όνομα της «δημοκρατίας και της δικαιοσύνης» θα αρχίσει να βάζει περιορισμούς . Θα θελήσουν στο όνομα της νομιμότητας να ελέγξουν …τους ανεξέλεγκτους… τους ανεξάρτητους. Δεν είμαι υπέρ της ασυδοσίας. Κάθε άλλο. Άλλωστε το βρόμικο και ανήθικο φαίνεται. Ξεχωρίζει. Όμως αυτοί που τώρα κυβερνούν όταν ιδούν ότι ο εναπομείναν πράγματι ελεύθερος αδέσμευτος και ανεξάρτητος (τώρα πλέον ηλεκτρονικός) Τύπος αρχίζει και ενοχλεί. Χαλά τα σχέδια και ξεσηκώνει τους (νεό)ραγιάδες τότε θα δούμε πόσα κρυμμένα άρθρα έχει το περιβόητο Μνημόνιο και πόσα αναπροσαρμοσμένα κείμενα θα προστεθούν στο ήδη υπάρχον κείμενο αυτής της μυστικής και απόρρητης συμφωνίας…
Για αυτό και εμείς από εδώ ξεκινάμε τον λεγόμενο ανένδοτο αγώνα κατά του μνημονίου και του ξεπουλήματος της εθνικής κυριαρχίας της χώρας. Θα τα πούμε όμως και θα τα λέμε για αυτή την υπόθεση που θα τραβήξει σε βάθος χρόνου. Και έχουμε να δούμε πολλά επεισόδια ακόμα… πιστέψτε μας πολλά επεισόδια… θα ιδείτε η πραγματικότητα, και τα διεθνή κοσμογονικά γεγονότα να ξεπερνά σε φαντασία και αυτούς ακόμα τους Όργουελ και Χάξλεϊ και όλες τις θεωρίες συνομωσίας που έχουν γραφεί και παραχθεί σε ταινίες του Χόλυγουντ! Θα ζήσουμε από αυτή την χρονιά και έπειτα ημέρες και σημεία αποκάλυψης… σημεία των καιρών λένε οι πατέρες της Εκκλησίας διανύουμε. Η πρώτη χρονιά της 10ετιας ξεκίνησε με κακούς οιωνούς. Νεκρά χιλιάδες πουλιά. Η θάλασσα ξέβρασε επίσης χιλιάδες νεκρά ψάρια. Ο πλανήτης γέμισε περίεργα φαινόμενα που δεν εξηγεί ούτε η επιστήμη ούτε όμως και η λογική. Θα επανέλθουμε όμως σε αυτά τα ολίγον μεταφυσικά και θα ασχολούμαστε συχνότερα στο εξής. Πιο δομημένα και πιο… επαγγελματικά. Θα θυμηθούμε, (όσοι επιζήσουμε από αυτό που μοιάζει να έρχεται με απίστευτη ταχύτητα και ορμή σα να πρέπει να εκπληρωθεί κάποια προφητεία… Θα προσεγγίσουμε σε επαγγελματικό επίπεδο τα δεδομένα της φύσης. Του υπέρ Λόγου και του μεταφυσικού. Από άλλο βήμα. Άλλο μετερίζι.
Και για να γυρίσω στα γήινα θα δείτε πολλά λοιπόν αυτόν τον χρόνο. Θα κλείσουν και μαγαζιά που δεν θα το περιμένει κανείς και σήμερα υπολογίζονται ως μεγάλα. Μην αρχίσουμε και αναφέρουμε γιατί μερικά από αυτά που σήμερα συμβαίνουν αν ανατρέξει κανείς στα editorial του 1999 μέχρι και το 2001 στα περιοδικά που είχα την μεγάλη τιμή να διευθύνω στο συγκρότημα του Άρη Τερζόπουλου-και αυτή την περίοδο τα αρχειοθετούμε για αυτό και τα αναφέρω γιατί τα έχω φρέσκα στην μνήμη μου- θα δει πόσα από αυτά είχαμε προαναγγείλει.
Μερικά από αυτά θα σας τα υπενθυμίσουμε και θα σας τα δείξουμε γιατί αξίζει να τα έχετε στο αρχείο σας για προσωπική χρήση και μελέτη. Γυρίζω πίσω στο θέμα και τις σκέψεις μου για την σημερινή και επερχόμενη πραγματικότητα στην Ελλάδα και στον απανταχού ελληνισμό. Θα δείτε λοιπόν πολλές και μεγάλες(κοσμογονικές θα χαρακτήριζα ) τις αλλαγές που έρχονται. Τέτοιες και τόσες και σε τέτοια έκταση που κυριολεκτικά θα φέρουν τα πάνω κάτω – στον χώρο των ελληνικών ΜΜΕ! Και αυτό που λέγω, δεν είναι εξ ενστίκτου , ή κάποια ιδεοληψία, αλλά βασίζεται σε πληροφορίες και ρεπορτάζ. Σε γεγονότα. Fact που λέμε. Ρεπορτάζ και πληροφορίες για όσα τεκταίνονται και διαδραματίζονται πίσω από κλειστές πόρτες και γραφεία πολιτικών, εκδοτών και δημοσιογράφων που ακόμα και αν τα έγραφα μόνο ως συνωμοσιολόγο θα με κατηγορούσαν…
Τέτοιες και τόσες ανατροπές , ειδικά σε ότι αφορά το νέο εκδοτικό κατεστημένο το οποίο απαρτίζουν ονόματα όπως : ο «φίλος» Μάκης Τριανταφυλλόπουλος…(στα επόμενα θα αναφερθούμε και στα άλλα παιδιά της μεγάλης παρέας του Κολονακίου και του Dacapo… Αλήθεια Μάκη νομίζεις ότι επειδή «έδωσες» κάποια ονόματα και κάποια στοιχεία πως η υπόθεση της δολοφονίας του Σωκράτη Γκιόλια θα μείνει στο σκοτάδι; Νομίζεις δηλαδή ότι αν –λέω αν – η κανονική και καθαρή αστυνομία(και ξέρεις τι εννοώ) θελήσει και αν την αφήσουν –και θα γίνει αναγκαστικά αυτό λόγω των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων – να κάνει την δουλειά της δεν θα βρει το νήμα που συνδέει όλα τα κομμάτια σε αυτό το πάζλ; Μάλλον τον υποτίμησες τον αείμνηστο…. Πολύ. Κάνε υπομονή και έρχονται συνταρακτικές εξελίξεις. Κοντολογίς. Θα δείτε και θα ζήσετε την χρονιά αυτή τόσα γεγονότα στον χώρο των ΜΜΕ που δικαίως θα προκαλέσουν την οργή και την εξέγερση του λαού και του πόπολου των αληθινών δημοσιογράφων ερευνητών. Θα ιδείτε πως συνδέονται αλληλένδετα οργανώσεις «ανύπαρκτες» και ξενοκίνητες. Φτιαγμένες από πράκτορες εθνικιστές αλβανούς, κοσοβάρους και άλλα κατακάθια του κοινού ποινικού εγκλήματος με… άτομα υπέρ άνω υποψίας… Δημοσιογράφους και επιχειρηματίες που πλήρωναν για εκτέλεση συμβολαίων θανάτου… συμβολαίων για ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Και μετά φτιάξανε και την δήθεν μαϊμού οργάνωση ΣΕΧΤΑ με τις δήθεν αριστερές θέσεις για να καλύψουν τα βρόμικα σχέδια τους…
Ανάλογη «τύχη» θα έχουν και άλλα εγχειρήματα της μιας νύχτας που θα εκπέσουν. Το ίδιο θα συμβεί και στο διαδίκτυο. Θα καθαρίσει η ήρα από το στάρι. Μοιραίο και αναπόφευκτο. Και αυτό θα γίνει επίσης σύντομα. Το ελληνικό διαδίκτυο δυστυχώς μοιάζει με την λερναία ύδρα. Ένα κόβεις δέκα κεφάλια πετιούνται. Εκεί όμως κάποια στιγμή κάποιος Ηρακλής θα βρεθεί και –πιστέψτε με – μια κίνηση ματ θα κόψει πολλά κεφάλια από φίδια και φιδόπουλα που τώρα κυκλοφορούν «ελεύθερα» στους υπόγειους διαδρόμους της σκοτεινής πλευράς του διαδικτύου…
Επανέρχομαι στα ίδια, και πιο συγκεκριμένα στα καθ ημάς. Εδώ στην λεγόμενη Παγκόσμια Ελληνική κοινότητα. Στων Ελλήνων τις κοινότητες που με το δικό τους τρόπο, όπως λέει και ο μεγάλος μουσουργός και δημιουργός φίλος Διονύσης Σαββόπουλος κυριολεκτικά των Ελλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν άλλο γαλαξία! Ναι άλλο γαλαξία. Άλλη φυλή θα έλεγα όσο μελετώ την ιστορία και ζω γεγονότα και καταστάσεις στην ελληνική κοινότητα των ΗΠΑ δέκα χρόνια τώρα…
Σε αυτόν «γαλαξία» λοιπόν επέλεξα να μπω και να (συν) ταξιδέψω μαζί σας όλα αυτά τα χρονιά μακριά από την πατρίδα και τα παιδιά μου… μακριά από φίλους –και ευτυχώς έχω λίγους μετρημένους στα δάκτυλα του ενός χεριού( τι να τους κάνω και περισσότερους άραγε αναρωτιέμαι καμιά φορά με αυτά που βλέπω) αλλά καλούς και αληθινούς φίλους που με νοιάζονται όπως ο Γιώργος… η Ζωή… η Σταυρούλα… η Δέσποινα(πρώτα για φίλη την λογαριάζω δηλαδή και μετά για σύντροφο μου) και τώρα τελευταία ο πολύς και αψύς Παντέλος.
Για αυτό το ταξίδι σε αυτό τον περίεργο και αλλιώτικο «γαλαξία» στων Ελλήνων τις κοινότητες (στην μεγάλη Νέα Βαβυλώνα, την Αμερική) και τον θαυμαστό κόσμο του κέντρου του Ελληνισμού που δεν είναι άλλο από την κοσμοπολίτικη Νέα Υόρκη ήρθα να ζήσω …. Το όνειρο… όχι το αμερικάνικο αλλά το άλλο όνειρο… ένα όνειρο που τελικά μάλλον σε εφιάλτη μοιάζει να εξελίσσεται με όλα όσα βίωσα και έζησα, εδώ στην Νέα Υόρκη. Το κέντρο του κόσμου. Εδώ που επέλεξα να συνταξιδέψω για να ζήσω αυτή την άλλη πλευρά του… Ελληνισμού της Αμερικής.
Εκείνη την πλευρά που δεν έχει καμία σχέση με το τεχνηέντως φτιαχτό και ψεύτικο πρόσωπο της Ελληνικής κοινότητας και του “πανίσχυρου” και του δήθεν, αλλά δυστυχώς ανύπαρκτου και αναποτελεσματικού ελληνικού lobby! Εκείνη την πλευρά του Ελληνισμού της Αμερικής, πέρα από τον κόσμο της λάμψης, της προκλητικής χλιδής, της ψευτιάς, της υποκρισίας και της glamουριάς. Του δήθεν και του ψεύτικου. Όλου αυτού που εν τέλει δεν έχει καμία –μα- καμία σχέση με την αληθινή αλλά βαθιά αποστασιοποιημένη ελληνική κοινότητα των ΗΠΑ με τους 100αδες αληθινούς δωρητές και πατριώτες που δικαίως αηδιασμένοι και απηυδισμένοι ζουν μακριά και πλήρως αποστασιοποιημένοι από αυτό που λέμε «οργανωμένη ομογένεια».
Και ξέρετε όλοι αυτοί, οι πραγματικοί έλληνες της διασποράς στην Ελληνική κοινότητα των ΗΠΑ δεν έχουν αποκαλυφθεί ούτε παρουσιασθεί από όλο αυτό το συνοθύλευμα που παρουσιάζεται ως ηγεσία (αυτόκλητη και αυτοδιόριστη πολλές φορές) της Ελληνικής κοινότητας. Ήρθα να ζήσω σε αυτόν τον κόσμο, της άλλης Ελλάδας και του αμερικάνικου ονείρου! Θέλησα να ταξιδέψω για να ιδώ, να βιώσω και γευτώ τι είναι επιτέλους αυτή η Ελληνική «παντοδύναμη» Κοινότητα ; Τι είναι αυτό το περιβόητο Ελληνικό lobby; Έτσι πήρα τα μπογαλάκια μου και δυο ζευγάρια παπούτσια που λέει και το τραγούδι, που μου είχαν αγοράσει ένα η μια και ένα η άλλη… (πρώην και νυν) αγαπημένες μου γυναίκες αφήνοντας πίσω παιδιά και φίλους για να έρθω εδώ να δω. Να ζήσω. Να βιώσω. Να μελετήσω από κοντά ανθρώπους και χαρακτήρες. Καταστάσεις και γεγονότα. Να ψηλαφίσω. Να ανατρέξω στο παρελθόν απώτερο και απώτατο. Να ανακαλύψω και να αποκαλύψω. Τι είδα; και τι αποκάλυψα; Περίπου μέχρι στιγμής ξέρετε το 1/10 των όσων έχω συλλέξει για το βιβλίο μου. Κατά τα άλλα προβάλλουμε με την ομάδα των φίλων και των συνεργατών μας ορισμένα μόνον. Όσοι με παρακολουθείτε χρόνια τώρα, λες και δεν έχετε να κάνετε άλλη δουλειά… (αστειεύομαι) τα ξέρετε. Τα βλέπετε. Τα διαβάζετε. Τα πληροφορήστε.
Καλά κάνετε και σας ευχαριστώ πολύ που συνεχίζετε να με εμπιστεύεστε. Να με διαβάζετε και να μας ενισχύετε σε αυτό το ολίγον επικίνδυνο άθλημα της καταγραφής της αλήθειας με στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα ακολουθώντας τα ίχνη της αλήθειας για κάθε τι που συμβαίνει εδώ σε αυτή την μεγάλη ελληνική κοινότητα των ΗΠΑ. Πολλοί με κατηγορούν και μου την πέφτουν. «μα μόνο κακά έχεις να πεις; Όλα κριτική κάνεις; Δεν υπάρχει τίποτα καλό; Όλα μαύρα και άραχνα είναι για σένα; Γράψε και κάτι καλό». Απάντηση. Και βέβαια υπάρχουν και πολλά καλά τα οποία αναδεικνύουμε αλλά με έναν άλλο διαφορετικό τρόπο. Με βασική διαφορά. Δεν είμαστε εύκολοι! Δηλαδή δεν είμαστε και δεν μπορούμε να είμαστε δεδομένοι. Για αυτό και στα χρόνια που κυκλοφορούμε, ελεύθερα, χωρίς εξαρτήσεις και δεσμεύσεις στις λεωφόρους του άγνωστου κόσμου του διαδικτύου όσους έχουμε αναδείξει-και εννοώ τα πολύ καλά και θετικά που έχουμε παρουσιάσει- μετά από λίγο καιρό τους βλέπει κανείς να ξεφυτρώνουν ως μανιτάρια και στις σελίδες των γνωστών glamουράτων περιοδικών και χλιδάτων εφημερίδων. Κοντολογίς. Όσοι έχουν εμφανισθεί στις σελίδες μας περνάνε από κρησάρα. Φιλτράρονται καλά. Δεν αναμασάμε εμείς τροφή από άλλους και δεν αναπαράγουμε ότι κάνουν οι άλλοι. Ψάχνουμε να βρούμε το καλύτερο. Το υγιέστερο. Το αγνότερο. Το καθαρό. Για να περάσει κάποιος στις δικές μας σελίδες και να παρουσιασθεί-εννοώ με την θετική πλευρά του- θα πρέπει πράγματι να αξίζει. Να το έχει αποδείξει με την ζωή…τον βίο…την δράση και την πολιτεία του. Να έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Να έχει έργο ουσίας. Να μην είναι βιτρίνα. Να μη του περισσεύει η υποκρισία και να μην έχει κάνει διατριβή στο ψέμα. Θα πρέπει να έχει βίο καθαρό και ανυπόληπτο… Για αυτό και είμαστε φειδωλοί σε αυτού του είδους την δημοσιογραφία… Δόξα στους Θεούς και τον Ξένιο Ζευ, υπάρχουν τόσοι-μα τόσοι άλλοι και μάλιστα πολλοί – σε αυτό που κάνουν (και το κάνουν πολύ καλά πιστέψτε με και με το αζημίωτο επαναλαμβάνω… ) να «λιβανίζουν» και να τους παρουσιάζουν όλους αυτούς, στις σελίδες τους, τους δήθεν ηγέτες. Όλους αυτούς τους γνωστούς και glamουράτους της -δήθεν όμως- της ελληνικής κοινότητας που εμείς αφενός δεν αγγίζουμε και δεν παρουσιάζουμε και αφετέρου αν τολμούσαμε να το κάνουμε(να μπούμε δηλαδή στα χωράφια τους που τρώνε τον άμπακο με τις μαϊμού και άνευ λόγου και αιτία καταχωρήσεις σαν αυτές που βλέπουμε στον Εθνικό Κήρυκα για τους δήθεν επιτυχημένους (με ελάχιστες εξαιρέσεις βέβαια που μάλλον τους ξεφεύγουν) ή με χρήμα κάτω από το τραπέζι, όλα αυτά τα κοράκια θα μας είχαν κατασπαράξει! Τους αφήσαμε λοιπόν και δεν μπήκαμε στα πόδια κανενός. Δεν πήραμε ποτέ και από κανέναν από αυτούς που επικρίνουμε ή απαξιώνουμε ούτε ένα δολάριο! Και έτσι συνεχίζουμε.
Για αυτό και εμείς επιλέξαμε τον δύσκολο δρόμο. Φύγαμε μακριά από όλα αυτά τα κοράκια… και αρπαχτικά, τους αφήσαμε όλο το χώρο δικό τους (και την πίτα και τον σκύλο χορτάτο δηλαδή) και διαλέξαμε να περιπλανηθούμε μέσα από άλλες διαδρομές σε αυτόν τον απίστευτο κόσμο του γαλαξία των Ελλήνων της Αμερικής… Επιλέξαμε την έρευνα. Την οδό της αλήθειας πάντα με στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα. Μας κάνει δυσάρεστους και πολλές φορές μισητούς. Αλλά είναι ο δύσκολος δρόμος αυτή η αναψηλάφηση και η έρευνα για αυτό τον υπέροχο ελληνικό κόσμο της «οργανωμένης ομογένειας». Επιλέξαμε διαφορετικό δρόμο. Ένα κόσμο μακριά από την λάμψη και το δήθεν. Τραβήξαμε την κουρτίνα και συναντήσαμε την πραγματικότητα. Είδαμε την σκληρή αλήθεια… Με τα πολλά καλά της τα οποία και αναδεικνύουμε συχνά , αλλά δυστυχώς –και αλίμονο αν δεν ήταν έτσι- και τα πάρα πολλά (μα) πάρα πολλά κακά της! Κακές, γκρίζες και σκοτεινές πτυχές του δημόσιου βίου της ΕλληνοΑμερικανικής Κοινότητας, (της πλέον εύρωστης κοινωνικά κοινότητας Ελλήνων στον κόσμο) τις οποίες κακές πτυχές και πλευρές σκοπίμως -οι γνωστοί κύκλοι- απέκρυπταν όπως έχουμε ξανά γράψει μέχρι πρότινος τα γνωστά ομογενειακά ΜΜΕ, κατ επέκταση και τα ελληνικά που εξακολουθούν να έχουν πλήρη άγνοια της καταστάσεως εδώ. Αυτά τα πολλά κακά , δείχνουμε πάντα με στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα! Καταστάσεις που δυστυχώς για ακόμα μια χρονιά, κυριάρχησαν στην δική μας ειδησεογραφία το χρόνο που πέρασε. Ένας χρόνος δύσκολος για όλους μας. Εικόνες γκρίζες και σκοτεινές με αρκετά θολές στιγμές στην επικαιρότητα του Ελληνό Αμερικάνικου γίγνεσθαι. Επικαιρότητα που στιγματίστηκε για ακόμα μια χρονιά από δυσάρεστα γεγονότα. Και ήταν πολλά. Πάρα πολλά! Επιλέξαμε να αναδείξουμε μερικά μόνον από τα σημαντικότερα και να σας τα υπενθυμίσουμε συνοπτικά και εν περιλήψει. Είναι όλα αυτά που και την νέα χρονιά θα μας απασχολήσουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ακριβώς γιατί στο παρασκήνιο της κάθε περίπτωσης υπάρχουν εξελίξεις που θα δούμε στην πορεία της χρονιάς.
Μεγάλα θέματα και ρεπορτάζ που όχι απλά δημιούργησαν εξελίξεις και γεγονότα –και αυτή είναι η λεγόμενη δημοσιογραφία με άποψη, θέση και παρέμβαση στα γεγονότα- αλλά γεγονότα που έγραψαν ιστορία και δημιούργησαν αυτό που λέμε στην γλώσσα της δημοσιογραφίας, θέμα.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΠΑΪΣΙΟΥ…
Η χρονιά άρχισε και έκλεισε με ένα πρόσωπο. Το πρόσωπο του Μητροπολίτη Παϊσίου. Του ανθρώπου που για 40 χρόνια αποτελούσε πλέον μια κατεστημένη αντίληψη με ότι αυτή συνεπάγεται. Μια αντίληψη και ένα θολό παρασκήνιο –γιατί όπως λένε κάποιοι (τρομάρα τους και υπερηφανεύονται κιόλας) όλοι τα ήξεραν. Τα γνώριζαν. Αλλά δεν έκαναν ΤΙΠΟΤΑ! Γιατί; Γιατί έτρωγαν με 100 μασέλες! Τους τάϊζε όλους με το ιερό χρήμα (των πιστών) για να προβάλλεται ο ίδιος στην μια πλευρά. Την τεχνητή. Την ψεύτικη. Την άλλη πλευρά, την γκρίζα…την σκοτεινή και βρόμικη (αυτοί που όλοι γνώριζαν κάτι παράσιτα και απόβλητοι που αυτοαναγορεύονται και σε «κριτές» αλλά απέκρυπταν σκόπιμα γιατί τα έπαιρναν. Χοντρά. Ποιοι ήσαν αυτοί; Θα τους δούμε και αυτούς στην συνέχεια της πολύκροτης έρευνας όπου στο τρίτο και τέταρτο μέρος θα ξεδιπλώσουμε άγνωστες πτυχές και αυτής της «νόμιμης» δοσοληψίας και οικονομικών σχέσεων του Παϊσιου με τα τοπικά και πλήρως εξαρτώμενα ΜΜΕ. Το τι σημαίνει η αποκάλυψη του συγκεκριμένου σκανδάλου όσοι ζουν στην Αμερική το κατάλαβαν. Και ακόμα δεν έχουμε δημοσιεύσει ούτε το 5% από το υλικό της 8χρονης δημοσιογραφικής έρευνας. Και αυτό γιατί πολλά, όπως έχουμε γράψει πολλές φορές και οι εξελίξεις μας επιβεβαιώνουν διαρκώς, από τα διαδραματιζόμενα στο παρασκήνιο και στο σκοτάδι επιλέγουμε να μη τα δημοσιοποιούμε ακριβώς επειδή ξέρουμε ότι αυτός ο δρόμος θα είναι μακρύς ασχέτως αποφάσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το μεγάλο ματς θα δοθεί στην συνέχεια. Όταν θα αρχίσουν τα δικαστήρια. Όταν θα εμπλακούν και άλλες πλευρές που αυτή την περίοδο κινούνται υπογείως υπόπτως και με απόλυτη μυστικότητα εις βάρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στοχεύοντας αλλού… Αυτή η υπόθεση της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου και το σκάνδαλο του Παϊσίου έχει πολλές πτυχές. Η μια είναι τα δικαστήρια που θα επακολουθήσουν. Και εκεί θα γίνει το έλα να δεις! Εκεί θα δείτε τι έχει να αποκαλυφθεί. Για αυτό και εμείς κρατάμε τους άσσους… για πολλούς… που σήμερα παίζουν άλλους ρόλους… Έτσι είναι αυτά. Αλίμονο αν πας στην μάχη ξεβράκωτος και χωρίς όπλα στην φαρέτρα σου. Πάει τόχασες το παιχνίδι. Έχασες την μάχη για την αποκάλυψη της αλήθειας. Γιατί εδώ, πραγματικά θα δοθεί μεγάλη μάχη! Μάχη μεγάλων συμφερόντων, που ούτε σας πάει το μυαλό τι παίζεται ειδικά τώρα τα τελευταία 24ωρα , από τα μέσα Δεκεμβρίου τι εξυφαίνεται στα σπλάχνα της Ελληνικής κοινότητας και ποια συμφέροντα κινούνται υπογείως κάτω από αυτή την υπόθεση, που στοχεύουν και κυρίως τι θέλουν να επιτύχουν! Τα πληροφορήθηκε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος όλα αυτά και πολλά άλλα και ανατρίχιασε λέγοντας εν συνόδω «αλίμονο στον….αν αληθεύουν όλα αυτά αλίμονο του!»
Για αυτό σας λέω επειδή αυτή η υπόθεση έχει δρόμο! Εκτός από την καθαρά νομική πλευρά, έχει την πολιτική αλλά κυρίως αυτή που ακόμα δεν έχει φανεί και αυτή είναι καθαρώς εκκλησιαστική. Εκεί θα έχουμε πολλά και νέα δεδομένα…
Για αυτό και εμείς αφήσαμε πολλά στοιχεία για πολλούς κρίκους όπου κάθε κρίκος και ένα πρόσωπο-που πρωταγωνιστεί σε αυτή την ιστορία, είτε ως θιγόμενο , είτε πολύ περισσότερο ως θύμα σεξουαλικής κακοποίησης είτε πρόσωπα που κινήθηκαν υπόπτως και μυστηριωδώς… είτε γιατί κάτι έχουν να κρύψουν είτε γιατί έχουν πολλά και ποικίλα συμφέροντα από αυτή την υπόθεση… πρόσωπα που κινήθηκαν και κινούνται από την αρχή που αποκαλύψαμε αυτή την υπόθεση(της Αγίας Ειρήνης Χρυροσβαλάντου) και αυτό το τεράστιο σεξουαλικό σκάνδαλο… Πρόσωπα που θα συναντήσουμε στην πορεία και που σήμερα κινούνται κυρίως στο παρασκήνιο…. Όλα αυτά τα πρόσωπα θα τα δούμε στην συνέχεια… στις αίθουσες των δικαστηρίων. Σε Ελλάδα και στην Αμερική.
Πάμε τώρα στην συνέχεια όσων λέγαμε για να ξεφύγουμε και λίγο από το ράσο. Πήξαμε όλο αυτό το διάστημα και έχει πολύ δρόμο ακόμα αυτή η υπόθεση… οπότε ας το αφήσουμε προς το παρόν . έχουμε άλλωστε δρόμο μπροστά μας. Λέγαμε λοιπόν για αυτό το «δέσιμο» της γκετοποιημένης κοινότητας όπου όλα μαθαίνονται και όλα έχουν την σημασία τους ως προ του τι είναι και το όχι καταξίωση σε αυτόν θαυμαστό κόσμο της Ελληνικής Κοινότητας στις ΗΠΑ.
Γιατί βλέπεις εδώ πάνε χέρι – χέρι Εκκλησία και Κοινότητα όπως στην Ελλάδα ένα πράγμα όπου εκκλησία και πολιτεία είναι ένα μαγαζί έτσι και εδώ το ίδιο! Ένα και το αυτό. Με τα πολλά και αναγκαία τα πρώτα χρόνια επιβίωσης του Ελληνισμού στις ΗΠΑ και τα μυριάδες κακά του στα χρόνια που επακολούθησαν τις 10ετιες του 1990 και του 2000. Αυτή όμως η τελευταία χρονιά του 2010. Ήταν που είχε πολλά και μεγάλα γεγονότα! Γεγονότα και καταστάσεις που αποκαλύψαμε μέσα από το ρεπορτάζ και την συνεχή έρευνα και έγραψαν ιστορία! Γεγονότα και καταστάσεις που αναγκαστικά όλοι –μα – όλοι σε Ελλάδα και Αμερική ασχολήθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και εδώ πάλι μιλάνε τα ντοκουμέντα όσων θεμάτων μας πέρασαν στον Ελληνικό και αμερικάνικο Τύπο(όπως συνέβη με το σκάνδαλο Παϊσιο).
Αν θα θέλαμε ιεραρχικά και χρονολογικά να τα βάλουμε-όλα αυτά τα μεγάλα γεγονότα που αποκαλύψαμε – σε μια σειρά αυτά που θα ξεχώριζαν μέσα από την δική μας θεματογραφία και που προκάλεσαν όχι μόνο αίσθηση σε κάθε επίπεδο. Πολιτικό. Κοινωνικό και εκκλησιαστικό επίπεδο αλλά έγραψαν ιστορία και προσέθεσαν σελίδες σταχυολογώντας μερικά μόνο από όλα τα μεγάλα θέματα και χωρίς να έχω συμπεριλάβει στον παρακάτω ενδεικτικό κατάλογο άλλες σοβαρές αποκαλύψεις μας για μεγάλα πολιτικά και διεθνή θέματα που η αποκάλυψη τους προκάλεσε αίσθηση ή άλλα θέματα και ρεπορτάζ μας που έφτασαν στην Βουλή των Ελλήνων. Θέματα όπως όλα αυτά που έχουμε αποκαλύψει για τον κύριο Σπυρόπουλο και το ανύπαρκτο ΣΑΕ Αμερικής ή τις αποκαλύψεις μας που προκάλεσαν την ερώτηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Μπόλαρη ή άλλες ερωτήσεις και επερωτήσεις άλλων κομμάτων. Και δεν τους αναφέρω, όπως και δεν το κάναμε όλο αυτό το διάστημα που θα μπορούσαμε για να περιαυτολογήσουμε και ευλογήσουμε την δουλειά μας όπως κάνει ο κάθε ένας σε αυτό τον σκληρό και αδυσώπητο χώρο των ΜΜΕ όταν κάνει μια επιτυχία. Γιατί αφενός, δεν έχει καμία απολύτως αξία για εμάς η αναφορά τους αφού και τίποτα δεν μας δίνει επί της ουσίας, μόνο φλύαρη και ανούσια περιαυτολογία (που μάλλον κακό μας κάνει) αλλά και για όποιον θέλει υπάρχουν και στα πρακτικά της βουλής! Υπάρχουν πια όλες αυτές οι αναφορές στο greekamericannewsagency και στην δουλειά μας αλλά και (κυρίως αυτό) η οποιαδήποτε αναφορά σε θέματα που έχουμε αναδείξει μάλλον «κακό» θα κάνει η οποιαδήποτε αναφορά τους στο παρόν κείμενο αφού θα δείξει στους «οχτρούς» (πλάκα κάνω όλοι καλά παιδιά είναι -αλλά μακριά από μας και- αγαπημένα ) με ποιους μιλάμε! Βλέπεις φίλε αναγνώστη, ταξιδευτή και «συμπρωταγωνιστή», σε αυτό το έργο οι ρόλοι μερικών σε αυτό ο έργο εμπεριέχουν πρόστυχο και χυδαίο πόλεμο που έχουμε και πρέπει να μας κάνουν. Πόλεμο από όλους! Πόλεμο μέχρις εσχάτων και όποιος αντέξει. Αν και πολύ λυπάμαι που το λέω πόλεμο μηδενός εξαιρουμένου –για να κάνει πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι αυτό πιστεύω γιατί τίποτα δεν γίνεται στην τύχη άλλωστε που χρόνος για τέτοια πολυτέλεια περιαυτολογίας που έτσι και αλλιώς δεν μας βοηθά, μάλλον κακό μας κάνει- από όλους αυτούς τους «φίλους» μας του συναφιού. Αυτούς που λέγαμε πήγανε στον Πρωθυπουργό ΓΑΠ και μας κακολογούσανε. Ναι για αυτούς λέω! Πόλεμο με το ψέμα και την συκοφαντία. Πόλεμο με την βρομιά και την δυσωδία.
Και ευτυχώς ένα από τα πολλά καλά που με την δουλειά, τον κόπο και τους μόχθους αλλά και τις θυσίες μας, κατακτήσαμε –γιατί όπως και να το κάνουμε είναι μεγάλη κατάκτηση μέσα σε μια 5ετια ουσιαστικά – να λένε στην Ελλάδα γνωστοί και καταξιωμένοι συνάδελφοι αλλά πλέον και κυβερνητικοί φορείς «το έγραψε το greekamericannewsagency για κοίτα να δεις, τι λένε; Γράφουν κάτι » ή να σου λέει (και ας μου επιτραπεί να μην αναφέρω ονόματα και τους εκθέσουμε τους ανθρώπους και έχουν άλλα πάλι με τους λασπολόγους ) «από εσάς μαθαίνουμε τι γίνεται στην Ελληνική κοινότητα. Οι άλλοι όλοι όλα καλά και όμορφα τα παρουσιάζουν. Τα βλέπαμε και γελούσαμε με τα χάλια τους χρόνια τώρα… τα λέγαμε στους δικούς τους στην Ελλάδα τους πολιτικούς αλλά και αυτοί μια από τα ίδια …τους δουλεύουν ψιλό γαζί…» όπως μας είπε ανώτερο στέλεχος της Αμερικανικής πρεσβείας στην Ελλάδα σε μια συνάντηση που είχαμε για τεχνικά και άλλα ζητήματα … Αν δεν είναι κατάκτηση να λένε στον (εκάστοτε γιατί το πρόβλημα το είχαμε και με τον Καραμανλή) «κύριε πρόεδρε είναι και αυτοί οι δυο έξω… ένας Στεφανόπουλος , αυτός ο χουντοδεξιός, ο απατεώνας… ο ψευτοδημοσιογράφος που εκβιάζει με μια άλλη δίπλα του… αν ζητήσουν τον λόγο να το κλείσουμε να μην έχουμε και γκρίνιες από τους άλλους συναδέλφους τους..μας το είπανε τα παιδιά να προσέχουμε… » αυτά όλα καταγεγραμμένα και επίσημα από τον Θανάση Τίτσα τον ανταποκριτή της Ελευθεροτυπίας στην ΝΥ(βλ. 25.06.2010) όπως μας τα διηγηθήκανε και γελάγανε με πικρία στελέχη και συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου. Όντως δηλαδή ο Θανασάκης έπεσε διάνα! Και εκείνος ο Γιώργος Παπανδρέου –και μπράβο του(!) αλλά αυτό δεν αναιρεί τις απόψεις και τις θέσεις μας για άλλα μεγάλα ζητήματα που έχει την συνολική και προσωπική ευθύνη για την πορεία και διακυβέρνηση του τόπου, τύποις λέμε τώρα – να αγνοεί τις εισηγήσεις (κάποιων κρατικοδίαιτων υπαλληλίσκων και ορισμένων που αρέσκονται στο άθλημα της οσφυοκαμψίας) και να μας απευθύνει τον λόγο! Ούτε μια φορά αυτό ούτε δυο ούτε τρείς. Όχι ότι είναι κάτι σημαντικό -και αλίμονο με τον Γιώργο Παπανδρέου προσωπικά γνωρίζομαι από τότε που ήταν στο Υπουργείο Παιδείας- αλλά για τα εδώ δεδομένα της κλειστής και απολύτως γκετοποιημένης πλήρως ελεγχόμενης από την Ιερά Αρχ. Αμερικής – είναι μεγάλη υπόθεση! Ανέφερα δυο μόνο περιστατικά που αν μη τι άλλο καταδεικνύουν μια πραγματικότητα. Την σκληρή πραγματικότητα των αριθμών και της στατιστικής. Αριθμούς που θα δούμε στην συνέχεια της έρευνας για τα ομογενειακά ΜΜΕ στις ΗΠΑ.
Λοιπόν για να επανέλθω στο θέμα μας με τα θέματα που εμείς αποκαλύψαμε και αναδείξαμε και τα οποία έγραψαν ιστορία και δημιούργησαν εξελίξεις και (νέα) δεδομένα στον κλειστό και πλήρως ελεγχόμενο έως και γκετοποιημένο χώρο της λεγόμενης οργανωμένης ανομοιό-Ομογένειας αυτά με κάποια σχετική χρονολογική σειρά είναι…
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
