Με τον Λάζαρο Μαύρο

Κ Α Θ Ω Σ το Κυπριακό βρίσκεται 34 χρόνια στη διαδικασία των «διακοινοτικών συνομιλιών», χρήσιμο είναι ν’ αναρωτηθούμε: Σε τι το ωφέλησε η πολιτική της «επαναπροσέγγισης» Ε/κ και Τ/κ, που υλοποιείται για τρεις ήδη δεκαετίες; Το σημαντικό αυτό ερώτημα θα έπρεπε από χρόνια να είχε απασχολήσει την πολιτική ηγεσία και τον λαό. Προκειμένου με σοβαρότητα να μελετήσει πόσο αποτελεσματικό, ή μη, υπήρξε το είδος της «επαναπροσέγγισης» που η ίδια ανέπτυξε. Ουδείς ωστόσο έδειξε, μέχρι τούδε, θάρρος για ν’ αναζητήσει νηφάλια τις απαντήσεις και να παραδεχθεί το μηδενικό αποτέλεσμα των πεπραγμένων της «επαναπροσέγγισης» στο Κυπριακό:

Ω Φ Ε Λ Η Σ Ε έστω και κατ’ ελάχιστον στο να αλλάξουν προς το καλύτερο οι τουρκικές θέσεις στις συνομιλίες; Επηρέασε έστω και ίχνος την πολιτική της Τουρκίας που υλοποιούν στις «διακοινοτικές συνομιλίες» διαδοχικά οι Τ/κ συνομιλητές Ντενκτάς, Ταλάτ και Έρογλου; Συνέβαλαν, άραγε, οι «επαναπροσεγγισθέντες» Τ/κ ώστε να εγκαταλείψει η Τουρκία και ο Τ/κ συνομιλητής έστω και μισή από τις πάγιες απαιτήσεις τους στο Κυπριακό; Πέτυχαν, μήπως, οι από χρόνια διεξαγόμενες τακτικές «επαναπροσεγγίσεις» των κομμάτων των «δύο πλευρών» στο Λήδρα Πάλας, την παραμικρή μεταβολή της τουρκικής «γραμμής» στο Κυπριακό; Ή έστω, την έκφραση ουσιαστικής διαφωνίας κάποιου σημαντικού τ/κ κόμματος ως προς αυτή τη «γραμμή»; Κατάφερε, έστω μόνο το ΑΚΕΛ να πείσει, άραγε, το «αδελφό» του Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα τών κ.κ. Ταλάτ και Σογέρ, να αλλάξει οποιαδήποτε από τις πάγιες τουρκικές θέσεις (Τουρκίας και Τ/κ συνομιλητή) στο Κυπριακό; Μια έμμεση αλλά σαφή απάντηση, για το μηδενικό αποτέλεσμα της πολυετούς «επαναπροσέγγισης», είχε δώσει πρόσφατα ο πρόεδρος Χριστόφιας. Την Παρασκευή 15.4.11 στη συνέντευξη της 3ετίας του για το Κυπριακό, όταν ρωτήθηκε περί της ανύπαρκτης υπό την προεδρία του ενότητας: «Ο Έρογλου μάς κάνει και μάθημα, έχοντας τη στήριξη όλων σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων των Τ/κ», είπε ο κ. Χριστόφιας.

Α Κ Ρ Ο Γ Ω Ν Ι Α Ι Α Σ σημασίας είναι αυτό το μηδενικό της «επαναπροσέγγισης». Επειδή αντικατοπτρίζει την αποτυχία και του διακηρυγμένου από τον ίδιο τον κ. Χριστόφια «ακρογωνιαίου λίθου» της πολιτικής του. Που είχε την ψευδαίσθηση ότι σε συνεννόηση με τον «σύντροφο» Ταλάτ και την «τ/κ κοινότητα» θα απευθύνονταν στην… Τουρκία για λύση! Ούτε όμως ο Ταλάτ, ούτε καν το «αδελφό» ΡΤΚ παρεξέκλιναν έστω και χιλιοστό από τη «γραμμή» της Άγκυρας. Σε τι λοιπόν ωφέλησε η «επαναπροσέγγιση»;

 

ΕΡΩΤΗΣΗ 
Προσέξατε ότι στην πανηγυρική εκδήλωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς, που οργάνωσε η ΠΕΟ της ελληνοκυπριακής κοινότητας, χοροστατούντος του ΠτΔ κ. Χριστόφια, η μόνη ανάμεσα στις σημαίες γαλανόλευκη, ήταν μία της Κούβας (από το 1849) με τις τρεις γαλάζιες και δύο λευκές λωρίδες συν το κόκκινο τρίγωνο με το λευκό αστέρι, και ΟΥΔΕΜΙΑ της ε/κ κοινότητας εθνική σημαία;