H παιδεία των πολιτών, μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι το μοναδικό όπλο για να ξεφεύγει μια χώρα από δύσκολες καταστάσεις. Και ατομικά αλλά και εθνικά οι μορφωμένοι λαοί είχαν πάντα περισσότερες ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Και στην Ελλάδα, δόξα το Θεό, τα τελευταία χρόνια η μόρφωση των πολιτών γίνεται απρόσκοπτα. Είναι, όμως, ποιοτική; Βοηθάει τους νέους να κατανοήσουν την καθημερινότητα, να βάλουν τις βάσεις για ένα πιο καλό μέλλον; Ή μήπως είναι απλά μια παπαγαλίστικη διαδικασία όπου κάποιοι ζητούν από άλλους να μάθουν συγκεκριμένα πράγματα χωρίς καμιά αίσθηση της πραγματικότητας;
Αυτά που κατέγραψε ένας καθηγητής του τμήματος Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά για το μέλλον αυτής της χώρας. Κι αν δεν πρόκειται για φάρσες φοιτητών που γράφουν απλά για να περάσει η ώρα, τότε έχουμε να κάνουμε με ένα φαινόμενο εξαιρετικά επικίνδυνο το οποίο θα πρέπει να προβληματίσει.
Όπως παλιότερα που κάποιοι μαθητές μπέρδευαν τον Γλέζο με τον Γκλέτσο και έκαναν ήρωα το δεύτερο γιατί κατέβασε τη ναζιστική σημαία, έτσι και σήμερα άλλοι νέοι, μεγαλύτεροι σε ηλικία, γράφουν τα δικά τους επικίνδυνα «μαργαριτάρια»,
Κι αν μπορεί να δικαιολογηθεί κάπως ότι ένας ή δύο μαθητές δεν γνωρίζουν την ιστορία, το να μην ξέρει ένας 20χρονος τι είναι η τρόικα και τι το μνημόνιο, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Και δε ζητά κανείς οικονομικές αναλύσεις μπερδεμένες και δύσκολες στη διατύπωση. Μια απλή αποτύπωση των όσων ζει η χώρα την τελευταία τριετία ζητά από νέα παιδιά που σε λίγο θα βγουν στην αγορά να ζητήσουν δουλειά. Νέους που φοιτούν σε ένα Πανεπιστήμιο που υποτίθεται ότι τους διδάσκει την ελληνική πραγματικότητα, όχι ιστορία ή μυθολογία.
Τι είναι τρόικα; έλεγε η ερώτηση και κάποιος απάντησε: «Η Τρώικα θεωρείται όργανο της ΕΕ εφόσον αποτελεί ένα οικονομικό επιτελείο εντασσόμενο στην Γερμανία ως μέλος της ΕΕ που διευθύνει και διαχειρίζεται τα οικονομικά θέματα της Ελλάδας. Αποτελεί με άλλα λόγια όχι απλό αλλά μικτό όργανο της ΕΕ».
Άλλη απάντηση:
«Η τρόικα αποτελεί οικονομικό επιτελείο της Γερμανίας, όπου εποπτεύει (δυστυχώς) την Ελλάδα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, θεωρείται όργανο της ΕΕ, αφού η Γερμανία είναι κράτος-μέλος της Ευρώπης. Επιπλέον από τη στιγμή που η τρόικα έχει νόμιμη υπόσταση θεωρείται ευρωπαϊκό όργανο». «Τα μέλη της Τρόικα εκλέγονται από τα κράτη μέλη και ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Συνεπώς ανήκει στα υπερεθνικά κυβερνητικά όργανα».
«… Έτσι λοιπόν η τρόικα είναι τράπεζα από την οποία δανειζόμαστε λεφτά ώστε να ξεχρεώσουμε που στα μάτια μας φαίνεται σωτήρια αλλά δυστυχώς μας υποβιβάζει. Η τρόικα δεν ανήκει στην Ευρώπη. Είναι υπεύθυνη για τις εξωτερικές σχέσεις της Ευρώπης και συγκαλείται μόνο όταν υπάρχει ανάγκη. ΜΟΝΟΝ ΤΟΤΕ».
«Η τρόικα δεν είναι όργανο της ΕΕ, γιατί είναι ανεξάρτητο παγκοσμίως όργανο».
Άλλη ερώτηση για το προφίλ του Συμβουλίου υπουργών και η απάντηση καταπέλτης: «Το συνέδριο των υπουργών συνεδριάζει και συζητά τα προβλήματα των υπουργών και προσπαθεί να βρει λύση. Χαρακτηριστικό είναι η υπουργική αμοιβή και ασυλία που έχουν. Επίσης το συνέδριο αποτελούν πρώην πολιτικοί και μπορούν να βάλουν ξανά υποψηφιότητα εάν θέλουν. Το συνέδριο υπουργών εκλέγεται απ’ τους υπουργούς κάθε 4 χρόνια, αλλά μπορεί να ανασταλθεί σε περίπτωση διάλυσης της βουλής.
Ρωτά ο καθηγητής για το αν η Αλβανία μπορεί να γίνει μέλος της ΕΕ και οι απαντήσεις είναι οι εξής:
«Η Αλβανία μπορεί να γίνει μέλος της ΕΕ γιατί αν και η γεωγραφική της διάσταση πληρεί μερικώς την ιδιότητα του κράτους μέλους ως “Ευρωπαϊκού” γιατί βρίσκεται δίπλα στην Ευρώπη, θα πρέπει να αποκτήσει δημοκρατικό τρόπο διακυβέρνησης για να γίνει μέλος».
«Οι πολιτικές εξαθλίωσης των τελευταίων ετών στον Ευρωπαϊκό Νότο (καταρχήν) οδηγούν, ας μου επιτραπεί η έκφραση σε “αλβανοποίηση” – και όχι μόνο – τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Άρα η γειτονική χώρα θα έπρεπε να είναι μέλος μιας τέτοιας Ένωσης».
Στο ερώτημα πώς αποκτάται και πώς χάνεται η ευρωπαϊκή ιθαγένεια δίδονται οι εξής απαντήσεις:
«Η ιθαγένεια χάνεται λόγω εκπτώσεων».
«Το πρόβλημα με την ιθαγένεια προκύπτει από την ευκολία που μπορεί ένας πολίτης ακόμα και εκτός Ευρώπης να διεκδικήσει την ιθαγένεια αν έχει έστω και μονομερός (μονόπλευρα) μια σχέση με κάποια ευρωπαϊκή χώρα (δεύτερης γενιάς) ή μακρινή γενεολογική σύνδεση».
Ίσως για κάποιους να είναι αστείο αυτές οι ακατανόητες απαντήσεις. Για άλλους, όμως, είναι εξαιρετικά σοβαρό το γεγονός ότι φοιτητές του Παντείου δεν μπορούν να απαντήσουν ούτε καν σε απλά ελληνικά. Κι αν το φαινόμενο αυτό είναι ευρείας κλίμακας, τότε δυστυχώς η χώρα δεν έχει καμιά ελπίδα.
